Stalinowskie haubice na Ukrainie

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Trwająca kolejny miesiąc rosyjska inwazja na Ukrainę okupiona jest stale rosnącymi stratami zarówno w ludziach, jak i sprzęcie. Powoduje to przywracanie do służby uzbrojenia, które do tej pory znajdowało się w magazynach czy składniach sprzętowych. Jest ono rozdzielane między wojska rosyjskie i jednostki pochodzące z tzw. ługańskiej i donieckiej republiki ludowej. Dla tych drugich jest to często sprzęt już wycofany z użytku w Federacji Rosyjskiej jak armatohaubice ciągnione D-20 kal. 152 mm. Jednak ciągle rosnące straty i zużycie luf w systemach artyleryjskich skłoniło Rosjan do przywrócenia armatohaubic D-1 kal. 152 mm. Co w tym niezwykłego? Otóż były produkowane one w latach 1943-1949, czyli w czasie panowania w ZSRR Józefa Wissarionowicza Dżugaszwilego Stalina.

Rosjanie już od dłuższego czasu ukazują "jakość" uzbrojenia II armii świata, na jaką się kreowali, jednak pojawienie się tego typu artylerii polowej oznacza naprawdę duże problemy z racji na jej specyficzność i wiek. Otóż Rosjanom może do niej brakować amunicji, z racji na to, że większość z nich miała być zutylizowana jeszcze w czasach urzędowania Nikity Chruszczowa, zatem konieczny będzie jej import np. z Chin. Mimo identycznego kalibru jak pozostałe radzieckie/rosyjskie systemy artyleryjskie amunicja ta nie jest kompatybilna z większością z nich np. 2S5 czy 2A36. Rodzi się zatem pytanie, kiedy zobaczymy u Rosjan ciągnione MŁ-20 kal. 152 mm.

D-1 to sowiecka ciągniona haubica kal. 152 mm opracowana w 1943 roku przez biuro konstrukcyjne generała porucznika Fiodora F. Pietrowa. Donośność jej określa się na 12 400 m. Powstała ona z wykorzystaniem elementów wcześniej opracowanej haubicy M-10 kal. 152 mm. Została ona wprowadzona na stan radzieckich jednostek artylerii na poziomie korpusu i armii gdzie zastąpiła znacznie cięższą armatohaubicę MŁ-20 wz. 1937 kal. 152 mm. Produkcja jej została zakończona w 1949 roku w liczbie ponad 2800 egzemplarzy, z czego aż 700 miało znajdować się do dziś w rezerwie armii Federacji Rosyjskiej.