Rosjanie mieli zniszczyć ukraińską wyrzutnie... trafili w makietę

Do zdarzenia doszło w zeszłym tygodniu w okolicach Sum, gdzie za pomocą pocisku Iskander-M miano zniszczyć ukraińską gąsienicową wyrzutnię rakiet M270. Do jej lokalizacji miało dojść pobliżu miasta Bezdryk. Rosjanie mieli śledzić za pomocą nieokreślonego typu rosyjskiego bezzałogowca ukraiński pojazd, z którym stracili wizualny kontakt. Po czasie udało im się namierzyć go wśród roślinności. Na poniższym filmie widzimy moment wykrycia, identyfikacji oraz trafienia w celu przez rosyjski efektor…. i tyle. Brak oznak pożaru lub wybuchów amunicji znajdującej się w kontenerach transportowo-startowych. Jedyny dym, jaki unosi się nad miejscem uderzenie Iskandera to ten pochodzący z eksplozji jego głowicy bojowej.

Wskazuje to na zastosowanie przez Ukraińców makiety M270… które już były pokazywane ponad rok temu. Potwierdzeniem, że Rosjanie trafili w makietę, mają być także jej dane geolokalizacyjne zgodne z miejscem uderzenia Iskanderem oraz fakt, że wystający z wyrzutni wysięgnik wygląda inaczej niż ten w prawdziwym M270. Sam wabik wykonany jest z syntetycznego jedwabiu i emituje ciepło w miejscach typowych dla prawdziwych pojazdów, co utrudnia jej identyfikację jako pozorowanego celu. Co więcej, w jego wytworzeniu wykorzystano metalowe włókna, dzięki czemu ma ona zbliżony lub identyczny obraz radarowy co oryginał.

Tym samym, dzięki wielokrotnie tańszej makiecie udało się nie tylko uratować M270 wraz z załogą uciekającą przed namierzeniem, ale także zmusić Rosjan do zużycia cennego efektora. Tego typu wabiki to dzieło czeskiej firmy Inflatech Decoy z miejscowości Děčína, która produkuje także imitacje wielu innych pojazdów jak wyrzutnie M142 HIMARS, zestawy przeciwlotnicze 9K33 Osa, czołgi T-72 czy M1 Abrams. Miała ona w zeszłym roku produkować miesięcznie i wysyłać na Ukrainę do 35 dmuchanych atrap wyrzutni M270 oraz M142. Warto pamiętać o kupowaniu tego typu elementów pozoracyjnych w kontekście dużych zakupów uzbrojenia, zwłaszcza gdy jest ono cenne. Miejmy nadzieję, że tego typu kroki podejmują także nasi decydenci.

M270 MLRS to amerykańska wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet na podwoziu gąsienicowym zaprojektowana w połowie lat 70. i wdrożona do służby na początku kolejnej dekady. Efektory wystrzeliwane są z dwóch kontenerów transportowo-startowych mogących pomieścić łącznie 12 rakiet kal. 227 mm lub dwa pociski balistyczne krótkiego zasięgu MGM-140 ATACMS. W przyszłości na ich uzbrojenie wejdą pociski GMLRS-ER i PrSM (LRPF), które mają dysponować maksymalną donośnością odpowiednio 150-200 i 499 (lub więcej) kilometrów. W wariancie A0/A1 jednostkę napędową samobieżnej wyrzutni stanowi 8-cylindrowy silnik wysokoprężny Cummins VTA-903 o mocy 500 KM, który może rozpędzić ważący 25 ton pojazd do 64 km/h.

M270 znajduje się na wyposażeniu aż 14 państw, w tym armii Stanów Zjednoczonych. US Army dysponuje około 220 wyrzutniami M270A1, stopniowo uzupełnianymi przez nowsze M270A2. Te ostatnie powstają poprzez przywrócenie do eksploatacji i modernizację starych wyrzutni w wersji M270A0. Docelowo powstanie 160 egzemplarzy najnowszego wariantu. Do standardu A2 będą też doprowadzane wyrzutnie M270A1. W Wielkiej Brytanii eksploatuje się z kolei M270B1, czyli wariant o zbliżonych do M270A1 możliwościach bojowych (m.in. z modyfikacjami podwozia), modernizowany do wersji M270B2.