Grecka amunicja artyleryjska dla Ukrainy

Informacje te są już kolejnymi z rzędu, jakie pojawiają się w ostatnich miesiącach i dotyczą potencjalnego przekazania Ukrainie różnego typu uzbrojenia i amunicji od Greków. Zaledwie kilka tygodni temu pisaliśmy o możliwym dostarczeniu przez Ateny (w kooperacji z Pragą) pakietu pomocy wojskowej zawierający m.in. lotnicze niekierowane pociski rakietowe Zuni czy ciągnione haubice M114 kal. 155 mm. Teraz pojawiają się informacje o chęci przyłączenia się Greków do czeskiej inicjatywy amunicyjnej poprzez zaoferowanie umowy na sprzedaż (najpewniej z własnych zasobów) pocisków kal. 155 mm za sumę 150 mln euro. Niewykluczone, że cześć z tej puli stanowią pociski z głębokiej rezerwy, które w perspektywie paru lat musiałby zostać zutylizowane. Dokładnej liczby jednak nie znamy.

Czeska inicjatywa amunicyjna ogłoszona przez prezydenta Petra Pavla zakłada zakup dla Ukrainy 500 tys. pocisków artyleryjskich kal. 155 mm oraz 300 tys. kal. 122 mm o łącznej wartości około 1,4 mld euro z nieokreślonych krajów. Parę tygodni temu tamtejszy premier Petr Fiala ogłosił, że środki dotąd przekazane przez uczestników umożliwią zakup 300 tys. pocisków. Liczba ta będzie rosła wraz ze spływaniem kolejnych funduszy. Praga pełnił w tym funkcję pośrednika. Niedawno informowaliśmy, że Czesi mieli znaleźć dodatkowe źródła amunicji artyleryjskie dla Ukrainy w liczbie 700 tys. pocisków. Co ciekawe, estoński minister obrony Hanno Pevkur niedawno stwierdził, że inicjatywa może objąć nawet milion sztuk amunicji, lecz jej łączny koszt mógłby wynieść do 3 mld euro. Jednak obecnie brakuje środków na inwestycję o takiej skali.

W grudniu pisaliśmy o rozmowach na linii Waszyngton-Ateny dotyczących zakupu amunicji artyleryjskiej różnego kalibru używanej przez grecką armię w celu wysłania jej na Ukrainę. Chodziło wtedy o łącznie 75 000 pocisków artyleryjskich kal. 105 (20 000 sztuk), 155 mm (50 000 sztuk), oraz 203 mm (5000 sztuk). Zakup całego pakietu oznaczałby dla USA wydatek rzędu 47 mln USD, zaś dla Greków możliwość zarobienia przynajmniej częściowo na amunicji, której czas składowania zbliżał się już do końca bezpiecznej eksploatacji. Dotychczas jednak nie jest znany efekt rozmów.