Dania sfinansowała produkcję ukraińskiej artylerii

Duńska pomoc wojskowa w takiej formie jest już kolejną, jaka miała miejsce w ostatnich miesiącach, pozwalająca na rozwiązanie jednego z głównego z problemów ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego, który jest z miesiąca na miesiąc coraz bardziej wydajny, jednak problemem jest brak odpowiednich zleceń oraz nadmierna biurokracja. W ramach np. kwietniowego pakietu pomocy Kopenhaga tylko na ten cel przeznaczyła 150 mln euro. Ten kierunek pomocy wydaje się bardzo skuteczny, ponieważ nie tylko wspiera ukraiński przemysł, ale także przyspiesz proces dostaw sprzętu do żołnierzy. Dostawy zamówionych armatohaubic 2S22 Bohdana mają zostać zrealizowane w ciągu kilku miesięcy.

Mam nadzieję, że więcej krajów pójdzie za duńskim modelem zakupów na Ukrainie. Możliwości Ukraińców w zakresie produkcji sprzętu są większe niż środki, którymi dysponują obecnie. Dlatego istnieje ogromny potencjał, aby podobne umowy mogły produkować więcej sprzętu na Ukrainie i jednocześnie pomóc w budowie przemysłu obronnego na Ukrainie.
Minister obrony Danii Troels Lund Poulsen.

Opisywana darowizna jest pierwszą tego typu inicjatywą na bazie podpisanej w czerwcu tego roku umowy o współpracy Danii z Ukrainą, gdzie możliwe było rozpoczęcie stałych dostaw pomocy wojskowej zawierającej fundusze dla ukraińskiego przemysłu. Zważywszy na to, że Kijów obecnie ma posiadać zdolność wyprodukowania w skali miesiąca 10 Bohdan, to kolejne transze funduszy od krajów zachodnich pozwolą nie tylko na utrzymanie tego tempa (jeżeli nie pojawią się nowe „wąskie gardła”), ale możliwym jest jeszcze jego zwiększenie. Tym samym przyspieszy to nie tylko uzupełnianie strat, ale pozwoli na dalsze zastępowanie starszego typu artylerii jak poradzieckie 2S3 Akacja, lub zachodnie M109A4.

Kiedy tej wiosny byłem na Ukrainie, aby odwiedzić w Kijowie kilka firm przemysłu obronnego, przekonałem się o możliwościach wsparcia Ukrainy poprzez wsparcie bezpośrednio za pośrednictwem ukraińskiego przemysłu obronnego. W ten sposób zapewniamy, że sprzęt, którego żądają Ukraińcy na froncie, będzie mógł zostać wyprodukowany i dostarczony w pobliżu. Zapewnia oczywiste korzyści logistyczne, pomagając jednocześnie w budowie przemysłu obronnego na Ukrainie. W tym przypadku działa artyleryjskie produkcji ukraińskiej odgrywają kluczową rolę jako projekt pilotażowy.
Minister obrony Danii Troels Lund Poulsen

2S22 Bohdana to ukraińska armatohaubica samobieżna kalibru 155 mm o trakcji kołowej. System uzbrojenia wraz z zabudową opracował Nowokramatorski Zakład Budowy Maszyn (NKMZ) z Kramatorska. Uzbrojenie główne pierwotnie osadzono na wojskowym samochodzie ciężarowym KrAZ-6322 w układzie 6x6 z opancerzoną kabiną, wariancie pojazdu wykorzystywanego przez Zbrojne Siły Ukrainy. Wobec problemów strukturalnych w zakładach KrAZ po rosyjskiej inwazji nośnik wymieniono. Podwozie nowszych egzemplarzy stanowi białoruski samochód ciężarowy MAZ-6317 (produkowany na licencji pod nazwą Bogdan-6317) o napędzie 6x6. Pojazd otrzymał kabinę o kształcie zbliżonym do tej zastosowanej w wozie dowodzenia RKP-360, wchodzącym w skład dywizjonów systemu przeciwokrętowego R-360 Neptun (2.0).

Kolejnym alternatywnym nośnikiem jest Tatra T815-7T3RC1 z napędem 8x8 wyposażona w modułową, opancerzoną kabinę Puma (3.0). Obecnie armatohaubica jest także integrowana z cywilnymi modelami samochodów ciężarowych Tatra (np. Phoenix) wyposażanymi z kabinę podobną jak w wersji 2.0. Ten podwariant określa się mianem wersji 4.0. System może być także osadzany na samochodach ciężarowych innego typu, choćby na pojazdach marki MAN. W pierwotnej konfiguracji (na podwoziu KrAZ-6322) masa całkowita pojazdu wynosi 28 ton, a zapas amunicji to 20 pocisków i kompletów ładunków miotających. Armatohaubica jest wyposażona w nowoczesny system kierowania ogniem, a jej teoretyczna szybkostrzelność maksymalna ma wynosić do 5-6 strzałów na minutę. Maksymalna donośność wynosi odpowiednio 40 km przy stosowaniu amunicji z gazogeneratorem dennym i 50-60 km dla pocisków ze wspomaganiem rakietowym.