Szkolny „Wilk”, czyli pierwszy litewski Boxer dostarczony

W sierpniu 2016 r. litewski minister obrony narodowej Juozas Olekas podpisał umowę zakupu 88 kołowych transporterów opancerzonych GTK Boxer dla sił zbrojnych tego kraju. Łączna wartość kontraktu została oszacowana na 390 mln euro. Wozy trafią na wyposażenie dwóch batalionów litewskiej brygady „Żelazny Wilk”, zaś ich dotychczasowe wyposażenie (transportery rodziny M113) zostanie przesunięte do nowo formowanych pododdziałów brygady „Żmudź”.

Pierwsze wozy dotarły do odbiorcy 15 grudnia 2017. Dostarczone zostały dwa (z trzech planowanych) pojazdów Boxer służące do szkolenia kierowców. Wozy te nie są wliczane do liczy 88 wozów bojowych będących przedmiotem kontraktu. Trafiły do wojskowego magazyny pojazdów i sprzętu w Kownie. Dostawy Boxerów w wersji bojowej mają mieć miejsce między 2019 a 2021.

Czytaj też: Litewski kontrakt stulecia podpisany. "Wilk" - bojowy Boxer

Zamówione zostały 84 pojazdy w wariancie bojowego wozu piechoty wyposażone w lekką izraelską wieżę bezzałogową Samson Mk II. Uzbrojenie wozu stanowić będzie 30 mm armata automatyczna, sprzężony 7,62 mm karabin maszynowy oraz przeciwpancerne pociski kierowane Spike.

Uzupełnieniem kołowych BWP będą 4 wozy dowodzenia. Zakup ten jest jednym z wielu przejawów zbliżenia litewsko-niemieckiego. Zaliczyć do nich można odsprzedaż Litwie przez Niemcy 21 używanych haubic PzH 2000 (wraz z 6 wzt Bergepanzer 2 oraz 26 transporterami dowódczymi M577G2), jak również stacjonowanie na Litwie NATOwskiej batalionowej grupy bojowej, dla której Niemcy są państwem bazowym.

Czytaj też: Niemieckie haubice dla Litwy

Kołowe transportery opancerzone Boxer posiadają cechę konstrukcyjną pod postacią wymiennych modułów zadaniowych / kontenerów instalowanych w tylnej części transportera. Moduł taki może być szybko podniesiony i wymieniony na inny zmieniając funkcję wozu.

Rozwiązanie to przysporzyło wielu problemu w fazie rozwojowej wozu i było krytykowane, jako nieefektywne. Jego efektem jest bardzo duża masa wozu w porównaniu do innych konstrukcji tego typu (blisko 37 ton). Wynika ona m.in. z potrzeby wzmocnienia podwozia, które przenosi wszystkie obciążenia, które w innych konstrukcjach rozkładają się na cały kadłub.