W listopadzie pierwsze "cyfrowe Mi-8” dla Specnazu [KOMENTARZ]

Określnie „latający BMD” nawiązuje do rodziny unikatowych bojowych wozów piechoty przeznaczonych dla rosyjskich wojsk powietrznodesantowych, które łączą niewielką masę ze znaczną siłą ognia bojowego wozu piechoty z możliwością desantu spadochronowego. To porównanie ma podkreślić walory operacyjne Mi-8AMTSz-WN, który bazuje na najnowszych rozwiązaniach stosowanych w śmigłowcu transportowym Mi-38 oraz w maszynach szturmowych Mi-28N i Mi-35M. Mi-8AMTSz-NW oraz jego eksportowa wersja Mi-171SZ-WN to śmigłowce promowane przez koncern Russian Helicopters jako rozwiązanie dla wojsk specjalnych i innych wysokomobilnych formacji bojowych. 

W ubiegłym roku Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zamówiło 10 egzemplarzy Mi-8AMTSz-NW dla pododdziałów specjalnych wojsk lądowych. Umowę zawarto podczas wystawy Armia-2020. Śmigłowce miały być dostarczone w roku 2021, jednak jak wynika z oświadczenia Andrieja Bogińskiego, zaledwie pierwsza partia maszyn zostanie dostarczona do 10 listopada bieżącego roku. Oświadczył on jednocześnie, że śmigłowce otrzymają „najnowsze stacje radiolokacyjne firmy Zasłon”, które mają zapewniać nie tylko większy zasięg mapowania terenu i pogody ale również wykrywania jednostek przeciwnika.

Maszyna otrzymała też cyfrową awionikę „glass cocpit”, nowe systemy optoelektronicze oraz nawigacyjne. Ucyfrowienie śmigłowca Mi-8AMTSZ-WA umożliwiło zredukowanie załogi z trzech do dwóch osób. Jest on dostosowany do lotów z użyciem gogli NVG, jak również do lotów w dowolnych warunkach wg. wskazań przyrządów. Podobny system, oparty na nawigacji INS/Glonass i pozwalający na zaprogramowanie trasy, wykorzystywany jest również w nowej wersji arktycznej śmigłowca Mi-8AMTSZ-WA wprowadzonej na uzbrojenie Floty Północnej.

Pod nosem maszyny zainstalowano dwie niezależne, stabilizowane głowice optoelektroniczne. Jedna z nich wyposażona jest w system obserwacyjny działający w świetle widzialnym i podczerwieni i przeznaczona dla pilota, natomiast druga to element systemu obserwacyjno-celowniczego dla uzbrojenia pokładowego i posiada również opcję termowizji oraz laserowy wskaźnik celów dla pocisków kierowanych.

System ten wykorzystywany jest do naprowadzania pocisków 9M120 Ataka, które występują m.in. w wariancie termobarycznym lub przeciwpancernym z głowicą tandemową. Uzbrojenie śmigłowca Mi-8AMTSz-WN przenoszone jest na sześciu węzłach, które mogą służyć do podwieszenia szerokiej gamy środków bojowych.

Na dwóch zewnętrznych węzłach można podwiesić maksymalnie 8 kierowanych laserowo pocisków 9M120 Ataka, ale mogą być również podwieszane dobrze znane z Mi-8/17 bomby lotnicze o masie 250 kg, zasobnik z działkiem GSZ-23L kalibru 23 mm a przede wszystkim wieloprowadnicowe wyrzutnie 80 mm rakiet niekierowanych S-8. Całość uzupełniają cztery karabiny maszynowe 12,7 mm typu Kord, które sukcesywnie zastępują w rosyjskiej armii km NSW. Dwa Kordy instalowane są w specjalnych zasobnikach ponad pylonami z uzbrojeniem, natomiast dwa kolejne na opancerzonych stanowiskach strzelców w drzwiach bocznych maszyny. Możliwe jest również zainstalowanie dwóch karabinów maszynowych na tylnej rampie, jednak utrudnia to wyładunek desantu.

Zarówno kabina załogi jak i ładownia otrzymały modułowe opancerzenie, które można zastosować znacznie podnosząc poziom bezpieczeństwa. W maszynie zastosowano również samouszczelniające się zbiorniki i nowszy typ systemu gaśniczego. Silniki wyposażono w układ rozpraszający gazy wylotowe, natomiast aktywną ochronę przed pociskami kierowanymi zapewnia rosyjski system President-S oraz potrójne bloki wyrzutni pułapek termicznych na bokach kadłuba.

Pod względem technicznym Mi-8AMTSz-WN łączy rozwiązania w zakresie uzbrojenia i awioniki pochodzące z najnowszych wersji cywilnych Mi-171 oraz wojskowych Mi-35 czy Mi-28 z unowocześnionym układem napędowym rodem z Mi-38 czy Mi-28N, takimi jak kompozytowe łopaty wirnika nośnego oraz czterołopatowe śmigło ogonowe w nietypowym układzie „X”. Jeśli chodzi o napęd, tu również, zamiast dobrze znanego silnika rodziny TW-3-117, wykorzystano nowszą jednostkę napędową KW-2500, taką samą jak w śmigłowcach Mi-28N, czy Ka-52. Dzięki zmianom w układzie napędowym i budowie wirnika poprawiono osiągi maszyny, zarówno w zakresie udźwigu, jak też działania w gorącym klimacie na dużych wysokościach.