Ukraiński BWP na podwoziu Goździka

Pojazd wzbudził sporo kontrowersji, gdyż wygląda dość topornie. De facto jest to po prostu podwozie działa samobieżnego 2S1 Goździk, którego przedział bojowy został podwyższony dla większej wygody i możliwości przewiezienia 6 żołnierzy desantu oraz 2 z 3 członków załogi. Składa się na nią kierowca (zajmujący miejsce z przodu, przez właz stanowiska kierowcy) oraz dowódca i operator uzbrojenia. Uzbrojenie stanowi stosowana w siłach zbrojnych Ukrainy, na przykład na pojazdach BTR-3, wieża KBA-105 Szkwał, produkowana przez Żytomierskie Zakłady Pancerne. Moduł bezzałogowy Szkwał uzbrojony jest w armatę automatyczną ZTM-1 z zapasem 350 naboi kalibru 30 mm, 7,62 mm km KT-7.62 (2500 sztuk amunicji) oraz 30 mm granatnika automatycznego KBA-117 z zapasem 116 sztuk amunicji. Podwójna wyrzutnia pocisków kierowanych Barier może zostać umieszczona z prawej strony wieży.

Brak jest obecnie zdjęć lub informacji na temat wnętrza pojazdu, jednak w oparciu na prezentowanych trzy lata temu wizualizacjach desant powinien siedzieć w 6 podwieszanych fotelach przeciwwybuchowych i korzystać podczas opuszczania pojazdu z rampy unoszonej hydraulicznie. Dla zwiększenia poziomu ochrony pojazd otrzymał dodatkowe element opancerzenia i ciężkie stalowe fartuchy chroniące częściowo koła jezdne. Opancerzenie przedziału desantowego ma zapewniać ochronę przed pociskami i detonacjami co najmniej poziomu 2 wg. normy STANAG 4596, co stanowi dość niski poziom jak na pojazd o masie 16 ton aspirujący do roli bojowego wozu piechoty.

Przód pojazdu ma być docelowo chroniony dodatkowo przez reaktywny pancerz typu „Rakietka’, czyli lżejszy wariant ukraińskiego systemu „Nóż” przeznaczony dla pojazdów o mniejsze masie niż czołgi podstawowe. Pojazd prawdopodobnie jest napędzany oryginalnym silnikiem JaMZ-238N o mocy 300 KM, ale planowane jest zastosowanie popularnej jednostki napędowej Deutz o mocy 420KM. Ma to pozwolić na osiągnięcie prędkości ponad 70 km/h na drodze i do 6 km/h na wodzie, gdyż pojazd ma pływać. Zasięg powinien wynosić do 700 km. 

Całość należy traktować bardziej jako ciekawostkę niż pojazd który miałby trafi do służby, szczególnie w sytuacji gdy powstał w  prywatnej korporacji Ukrinnmasz (UIM), której nie należy mylić z zakładami Ukrinmasz należącymi do koncernu państwowego Ukroboronprom. UIM łączy pod wspólnym znakiem kilka prywatnych firm, przede wszystkim z rejonu Charkowa, które zajmują się ciężkim sprzętem rolniczym i budowlanym. Nie posiadają wiec szczególnego doświadczenia w konstrukcjach wojskowych, czego Kevlar-E zdaje się być dowodem.