Wojsko kupi ślepą amunicję dla Rosomaków

Prace IU będą polegały m.in. na ocenie wymagań i parametrów technicznych nabojów oraz na zbadaniu kosztów, jakie będzie musiało ponieść wojsko przy ich pozyskaniu, eksploatacji i wycofaniu.

Dokumenty, czyli warunki techniczne, warunki utylizacji, instrukcję użytkowania jak i instrukcja obsługiwania technicznego, w formie pisemnej należy składać do 30 czerwca 2021 roku do siedziby Inspektoratu Uzbrojenia przy ulicy Królewskiej 1/7 w Warszawie, gdzie w następnej kolejności będą analizowane przez zespół do tego powołany.

Jakich parametrów naboi oczekuje wojsko? Amunicja winna być w pełni kompatybilna z 30 milimetrową armatą automatyczną Mk44 jak i z taśmą nabojową z ogniwami Mk-15. Naboje mają cechować się realizmem imitującym standardową amunicję, przy czym muszą gwarantować strefę bezpieczną dla użytkowników w odległości większej, niż 20 metrów od wylotu lufy. Oczekuje się, że szybkostrzelność wyniesie nie mniej niż 50 strzałów na minutę.

Przewiduje się, że w wypadku hermetycznego przechowywania naboi ich okres powinien być nie mniejszy niż 10 lat (gwarantowany okres przydatności technicznej), a w przypadku rozszczelnienia pojemnika nie mniejszy niż 3 lata. Z kolei w warunkach ćwiczebnych naboje powinny móc wytrzymać przechowywanie przez co najmniej rok. Gwarancja powinna obejmować każde z poszczególnych elementów amunicji, czyli same naboje właściwe, taśmę oraz opakowanie.

Zgodnie z komunikatem IU naboje będą używane podczas szkoleń ogniowych w KTO Rosomak, w systemach wieżowych HITFIST-30P. W przyszłości amunicja 30 mm będzie też prawdopodobnie używana w bezzałogowych systemach ZSSW-30 produkcji HSW i WB Electronics, uzbrojonych w armaty Bushmaster II w nowszej wersji Mk 44/S, dającej możliwość użycia amunicji programowalnej i zmiany kalibru na 40 mm.

Kacper Bakuła