Tureckie drony szukają min na Morzu Czarnym

Zgodnie z komunikatem SSB bezzałogowce Anka realizują zadania związane z zapewnieniem bezpiecznej żeglugi na wodach znajdujących się w zakresie odpowiedzialności Turcji. Maszyny zamiast głowicy optoelektronicznej przenoszą radary z syntetyczną aperturą (SAR) typu MILSAR, produkowane przez lokalną firmę Meteksan.

Radary tego typu pozwalają na bardzo szczegółowe zobrazowanie powierzchni terenu czy morza, a specjalistyczne oprogramowanie pozwala zidentyfikować różnego typu obiekty nie należące do tła. Radar posiada też oprogramowanie umożliwiające śledzenie ruchów obiektów przemieszczających się w jego polu widzenia, co ułatwia nie tylko identyfikację różnych obiektów, ale też pozwala na odtworzenie ich trasy a często również przewidzenie dalszych ruchów, jeśli nie ulegnie zmianie kierunek.

Funkcje te są bardzo przydatne w operacjach morskich, gdyż pozwalają na śledzenie nawet niewielkich obiektów na tle fal morskich, w zasadzie przy dowolnej pogodzie. Zwykle są to np. małe łodzie motorowe czy pontony stosowane np. do przemytu, ale mogą to być również peryskopy okrętów podwodnych czy dryfujące miny morskie.

W nadchodzących miesiącach tego typu możliwości mogą być bardzo istotne aby udrożnić Morze Czarne w zakresie transportu morskiego. Radar MILSAR stosowane są na płatowcach TAI ANKA tureckiej marynarki, które mogą pozostawać w powietrzu ponad 30 godzin. Co ciekawe, mogą być też przenoszone prze mniejsze bezzałogowce Bayraktar TB2.

Bezzałogowce klasy MALE Turkish Aerospace Industries typu ANKA są eksploatowane przez Turcję w kilku wersjach, z których najnowszy jest wprowadzony do służby w 2014 roku ANKA-S posiadająca możliwość przenoszenia uzbrojenia. Anka-S to maszyna długości 8 m ze skrzydłami o rozpiętości 17,3 m. Płatowiec jest napędzany silnikiem o mocy 155 KM ze śmigłem pchającym.

Przy maksymalnej masie startowej 1700 kg jak pokazuje rekordowy lot, maszyna może pozostawać w powietrzu ponad 30 godzin. Oprócz systemów rozpoznawczych ANKA-S może przenosić do 200 kg uzbrojenia, w skład którego może wchodzić osiem pocisków kierowanych Cirit kalibru 70 mm lub cztery bomby kierowane MAM-L z głowicą kumulacyjną. Od niedawna tureckie maszyny mogą też korzystać z amunicji krążącej na bazie odrzutowego bezzałogowca Şimşek z głowicą bojową o masie 5 kg i zasięgu około 50 km.