Szojgu nie będzie już rosyjskim ministrem obrony

Wprowadzone zmiany do rosyjskiej konstytucji spowodowały m. in. inny tryb powoływania ministrów. Sam prezydent Putin rozpoczął nową, kolejną kadencję, ale wg konstytucji jest ona pierwszą z dwóch kolejnych, które może pełnić jedna i ta sama osoba. Wcześniej gdy Putinowi minęły dwie kadencje na tym stanowisku musiał na jedną kadencję zastąpić go Dmitrij Miedwiediew. W tym czasie Putin był premierem. Dzięki tej przerwie Putin znowu mógł wygrać wybory i sprawować władzę przez kolejne dwie kadencje. Gdy miały się one zakończyć, zamiast powtarzać poprzedni manewr zmieniono konstytucję i „wyzerowano licznik”.

Po uroczystej inauguracji nowej kadencji „nowego” prezydenta Putina, tego samego dnia czyli 7 maja, swoim ukazem nr 306 polecił on „staremu” rządowi wypełniać swoje obowiązki do czasu sformowania „nowego”. rządu. Trzy dni później czyli 10 maja, Putin ukazem nr 319 powołał na „nowego” premiera dotychczasowego premiera Michaiła Miszustina, który funkcję tę piastuje od stycznia 2020 roku.

Teraz przyszła kolej na niższe szczeble zarządzania Rosją. 12 maja prezydent Putin podpisał dwa kolejne bardzo ważne ukazy. Ukazem nr 327 odwołał ze stanowiska sekretarza Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej Nikołaja Patruszewa, w związku z jego z przejściem na inne stanowisko. Na razie nie zostało ono sprecyzowane. W ten sposób zakończyła się pewna era w rosyjskim systemie władzy. Patruszew sekretarzem Rady Bezpieczeństwa był od 12 maja 2008 roku, czyli dokładnie 16 lat (sic !). Wcześniej w latach 1999-2008 był on dyrektorem Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB) czyli następczyni KGB.

Drugim ukazem nr 328 z tego samego 12 maja, prezydent Putin na nowego sekretarza Rady Bezpieczeństwa powołał Siergieja Szojgu czyli obecnego ministra obrony. Jest to jednoznaczne z tym, iż nie będzie on już ministrem w nowym rosyjskim rządzie.

Zgodnie z wcześniej wspomnianymi zmianami w konstytucji obecnie kandydaci do objęcia „prezydenckich” stanowisk ministrów federalnych i szefów służb federalnych podlegają konsultacjom z rosyjską Radą Federacji czyli izbą wyższą Zgromadzenia Federacji (rosyjskiego parlamentu). 12 maja oficjalnie poinformowano, iż prezydenckim kandydatem na nowego ministra obrony jest Andriej Biełousow. 13 maja jego kandydatura będzie omawiana na posiedzeniu Komisji Rady Federacji ds. Obrony i Bezpieczeństwa, a 14 maja na sesji plenarnej Rady Federacji.

Oczywiście są to tylko formalności i z góry wiadomo, iż kandydat prezydenta zostanie nowym ministrem.

Andriej Biełousow urodził się 17 marca 1959 roku czyli ma ukończone 65 lat. Z wykształcenia jest ekonomistą. Od 21 stycznia 2020 roku jest pierwszym wicepremierem, a wcześniej w latach 2012-2013 był już ministrem, ale rozwoju gospodarczego. Pomiędzy piastowaniem tych stanowisk w latach 2013-2020 był doradcą prezydenta Władimira Putina. Warto zwrócić uwagę, iż od 30 kwietnia do 19 maja 2020 roku pełnił obowiązki premiera, gdy premier Miszustin zaraził się wirusem SARS-CoV-2.

Biełousow na tle swoich rządowych kolegów ma opinię sprawnego organizatora i funkcjonariusza. Sam Szojgu ministrem obrony jest od 6 listopada 2012 roku czyli 12,5 roku. Trudno jednoznacznie ocenić, czy jego przejście na sekretarza Rady Bezpieczeństwa jest dla niego awansem czy nie, bowiem jego nowe stanowisko jest bardzo ważne w rosyjskiej strukturze władzy. Niewątpliwie zmiana na stanowisku ministra obrony jest wydarzeniem o dużym znaczeniu. Szczególnie w trakcie prowadzonej napaści zbrojnej na Ukrainę. W najbliższym czasie okaże się, czy przyszły minister obrony zmieni tory funkcjonowania swojego ministerstwa. Jego przejście z pozycji wicepremiera na prezydenckiego ministra federalnego też trudno oceniać w kategoriach awansu lub nie. Dodatkowo ciekawe jest, czy Biełousow pozostanie cywilem, czy zostanie awansowany do jakiegoś stopnia generalskiego (tak było w przypadku Szojgu, gdy został ministrem ds. sytuacji nadzwyczajnych).