Rezerwiści „Hetmańskiej Brygady” ćwiczyli w Ustce

Budowanie potencjału Wojska Polskiego to proces bardzo złożony i długotrwały, który nie kończy się na stopniowym budowaniu 300 000 armii. Kluczowe w tym wszystkim jest posiadanie odpowiednich rezerw oraz utrzymywaniu ich sprawności za sprawą cyklicznych ćwiczeń żołnierzy, którzy już zakończyli swoją karierę wojskową. Przykładem tego były trwające około dwóch tygodni szkolenie rezerwistów z 34. Brygady Kawalerii Pancernej, które odbywało się na terenie Centralnego Poligonu Sił Powietrznych w Ustce. Podczas niego miała miejsce wizyta dowódcy jednostki pułkownika Jerzego Biryłko.

Celem ćwiczeń rezerwistów była realizacja zadań ogniowych w różnych warunkach pogodowych, zarówno w dzień, jak i w nocy. Do ich realizacji wykorzystywano naramienne wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Grom oraz samobieżne artyleryjskie zestawy Hibneryt. W przypadku tych drugich ćwiczono umiejętności żołnierzy z zakresu dowodzenia i kierowania ogniem do celów powietrznych i naziemnych. Mimo tego, że na obecnym polu walki wspomniany typ artylerii przeciwlotniczej nadaje się już głównie do eliminacji takich celów jak Szahid, to tego typu ćwiczenia są ważnym elementem podtrzymywania zdolności żołnierzy w realizacji zadań jakie będą przed nimi postawione w czasie W.

Dobrze wyszkolone rezerwy (nawet na starym sprzęcie) są bardzo cennym elementem odstraszania i budowania potencjału w ramach większej całości. Z drugiej strony, działania wojenne na Ukrainie pokazują, że rozwiązania bazujące na ZU-23-2 dalej mogą być bardzo przydatne np. do ochrony miast i infrastruktury krytycznej przed wspomnianymi bezzałogowcami typu Szahid. Przy odpowiedniej optyce i dostępie do informacji o trasach lotu tego typu środków napadu powietrznego Hibneryt może być dalej skutecznym rozwiązaniem, pozwalającym na zaoszczędzenie milionów złotych względem użycia do tego systemu Narew czy Wisła. Warto wspomnieć, że obok ćwiczeń rezerwistów z 34. Brygady miały miejsce te prowadzone przez przeciwlotników z 10. Brygady Kawalerii Pancernej.

Hibneryt to polski artyleryjski zestaw przeciwlotniczy opracowany w latach 80. XX wieku poprzez posadowienie na podwoziu samochodu ciężarowego Star 266 armat przeciwlotniczych ZU-23-2. Powstały łącznie cztery odmiany, cechujące się m.in. zwiększonym poziomem ochrony załogi, innym typem podwozia (np. Star 266M) czy ulepszonym uzbrojeniem w postaci wymiany klasycznych ZU-23-2 na system ZUR-23-2KG Jodek-G wyposażony m.in. w rakiety przeciwlotnicze Grom. Za jego pomocą można razić cele oddalone o 2500 metrów przy pomocy uzbrojenia lufowego oraz 5,5 km przy użyciu pocisków Grom stosowanych w wersji Jodek-KG. Szybkostrzelność praktyczną określa się na 400 wystrzałów na minutę, przy prędkości wylotowej pocisku wynoszącej 970 m/s. Z racji na swoje uzbrojenie można za pomocą Hibneryta eliminować także cele lekko opancerzone. Pojazdy tego typu w dwóch wariantach służyły do osłony przeciwlotniczej polskich kontyngentów wojskowych w Iraku i Afganistanie.