Recenzja książki “Walka piechoty”

Można powiedzieć, że sama książka to w zasadzie czytelny i zrozumiały, nawet dla laika wojskowości, zbiór zasad zaczerpniętych z regulaminów i instrukcji, ukształtowanych wiedzą i doświadczeniem nabytym przez wielu żołnierzy, a przede wszystkim dowódców pododdziałów na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat.

O jej wartości świadczy nie tylko uporządkowany i jasny przekaz dotyczący efektywnego wykorzystania sztuki i rzemiosła taktycznego, ale też zamieszczone przykłady niektórych rozwiązań, realizowanych zadań  czy  przydatne końcowe uwagi i spostrzeżenia samych autorów. Tych elementów nie znajdziemy w żadnym z dostępnych regulaminów czy instrukcji.

Pozycja ta zawiera dwa rozdziały – „Dowodzenie w walce”, a przede wszystkim „Przygotowanie do walki pododdziału piechoty”, które to nie są zbyt często jasno omawiane w innych szeroko dostępnych krajowych opracowaniach, a ponadto zapewniają zupełnie nową jakość dla niej. Szczególne miejsce zajmuje tu szczegółowo omówiony proces wypracowania właściwej, dla danej sytuacji taktycznej, decyzji, zarówno na etapie planowania jak i samej realizacji stawianych zadań na polu walki.

Co również istotne, autorzy opisując poszczególne rodzaje działań taktycznych/bojowych małego pododdziału opierają się na wykonywaniu przez niego zadań nie tylko w oparciu o własny potencjał/możliwości, ale nawiązują do coraz bardziej rozpowszechnionego systemu współdziałania rodzajów wojsk i wykorzystania potencjału sprzętu uzbrojenia przez nie eksploatowanego. Pojawiają się zatem przykłady związane z wykorzystaniem BSP, nowoczesnych systemów łączności i przekazywania danych, współpracy z systemami wsparcia artyleryjskiego czy lotniczego itp. 

Co do tego ostatniego zagadnienia to nasuwa się jednoznaczne pytanie, jak nowoczesne rozwiania (np. BMS, system żołnierza przyszłości czy robotyzacja) wpłyną na zmianę lub ulepszenie efektywności wykorzystania wdrożonych już i opisanych w książce zasad działań taktycznych. Czy ich nie zmieni, tylko uprości i przyspieszy realizacje, a może zasadniczo wpłynie na taktykę walki nawet lekkiej piechoty?

Książka w zasadzie jest przeznaczona dla szerokiego grona czytelników zainteresowanych problematyką bezpieczeństwa, ale przede wszystkim dla członków różnych grup proobronnych, a nawet żołnierzy SZ RP.

Jednak sami autorzy zwracają uwagę, że zarówno dostępne regulaminy walki jak i niniejsza pozycja nie stanowią uniwersalnej wykładni działań taktycznych, a samo dążenie do pogłębiania wiedzy, nabywane z czasem umiejętności czy kreatywność i rozbudowa własnych podstaw to jedne z ważniejszych dróg do kształtowania umiejętności w walce oraz efektywnego dowodzenia pododdziałem.

Portal Defence24.pl poleca swoim czytelnikom książkę „Walka Piechoty”, bo pozwala ona na zapoznanie się z taktyką małego pododdziału lub uzupełnienie posiadanej już wiedzy. Ponadto pozycja ta skłania do dalszego myślenia i wypracowani własnych, może i dyskusyjnych, ale potrzebnych przemyśleń czy rozwiązań, które w przyszłości mogą też stać się ważnym elementem podobnego opracowania.