Thales podpisał list uzgodnieniowy z firmą elektroniczną Contraves Advanced Devices Sdn. z Malaki w Malezji na dostawę sześciu radarów obserwacyjnych SMART-S Mk2 oraz sześciu holowanych sonarów CAPTAS-2 dla drugiej generacji okrętów patrolowych SGPV (Second Generation Patrol Vessel) - często określanych również jako malezyjskie okręty do działań przybrzeżnych LCS (Littoral Combat Ship). Okręty te są właśnie budowane przez stocznię Boustead Naval Shipyard Sdn Bhd w Lumut (stan Perak). dla Królewskiej Marynarki Malezji.

Najnowsze systemy obserwacji na najnowsze okręty

Malezja postawiła sobie wysoką poprzeczkę podejmując się budowy i finansowania dobrze zaprojektowanych i wyposażonych okrętów. Jednostki te są o tyle interesujące, że są budowane na podstawie wymagań taktyczno – technicznych, częściowo pokrywających się z tymi, jakie postawiła okrętom obrony wybrzeża Miecznik polska Marynarka Wojenna.

By je spełnić Malezja zdecydowała się oprzeć na sprawdzonych przez innych projektach i systemach. LCS będzie więc budowany w oparciu o gotowy już projekt okrętu Gowind opracowany przez francuski koncern stoczniowy DCNS. Jest to jednostka tyle dla nas ciekawa, że Francuzi na jej bazie oparli również swoją propozycję dla Marynarki Wojennej RP. Ponadto Malezja buduje wszystkie sześć okrętów u siebie z pomocą francuskich inżynierów, a więc realizuje to, co założono także w Polsce.

Malezyjskie Gowindy będą nieco większe od Miecznika: o długości 111 m i wyporności około 3000 ton. Podobne za to będzie uzbrojenie. Armata główna zostanie dostarczona przez BAE Systems i będzie to Bofors MK3 kalibru 57 mm z wieżą wykonaną w technice stealth (jest ona również poważnie rozpatrywana jako uzbrojenie Miecznika). Obronę przeciwlotniczą mają zapewnić wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych pionowego startu typu Mica VL, a więc takie same, jakie miały być na Gawronie i jakie prawdopodobnie będą na Mieczniku. Systemem obrony bezpośredniej, w tym przeciwko zagrożeniom asymetrycznym ma być oparty o zdalnie sterowany system artyleryjski kalibru 30 mm MSI-Defence SEAHAWK.

Systemem ofensywnym przeciwko okrętom nawodnym mają być natomiast rakiety przeciwokrętowe MM40 Exocet Bloc III, posiadające również możliwość atakowania celów lądowych.

Radiolokacyjny (TMX/EO) i optoelektroniczny (TMEO Mk2) system kierowania ogniem (koncernu Rheinmetall) będzie współpracował z okrętowym systemem walki SETIS opracowanym m.in. dla Gowindów przez DCNS (system ten jest również proponowany dla Miecznika i w zubożonej wersji dla okrętów patrolowych Czapla). SETIS to najnowszy produkt DCNS-u oparty na powszechnie wykorzystywanej w marynarce francuskiej (i nie tylko – patrz norweskie okręty Skjøld) rodzinie okrętowych systemów walki SENIT.

Radar SMART-S

Wybór radaru SMART-S koncertu Thales nie był przypadkowy. Malezyjczycy szukali stacji radiolokacyjnej sprawdzonej, a co najważniejsze „żyjącej”, która dzięki wielu użytkownikom (sprzedano około 50 takich urządzeń) jest i będzie cały czas rozwijana i modernizowana.

Jest to radar trójwspółrzędny z elektronicznie kształtowaną wiązką (posiada 12 wiązek odbiorczych) pracujący w paśmie E/F (byłe S) czyli na częstotliwości ok. 3 GHz. Zasięg instrumentalny wykrywania obiektów powietrznych to 250 km. Stacja ma możliwość śledzenia do 500 celów.

Zakłada się, że pierwsze dwa radary SMART-S będą zbudowane w zakładach Thales Nederland w Hengelo w Holandii. Pozostałe cztery będą już składane przez firmę Contraves Advanced Devices Sdn. w Malezji z wykorzystaniem komponentów Thalesa oraz przekazanej technologii i wiedzy.

Sonar CAPTAS-2

Doceniając zagrożenie niesione przez coraz większą ilość okrętów podwodnych wprowadzanych przez kraje Azji Południowej i Południowo-Wschodniej Malezja postanowiła bardzo dużo uwagi poświęcić systemom ZOP, między innymi poprzez zakup jednego z najlepszych na świecie sonarów przeznaczonych na średniej wielkości okrętów (o wyporności od 1500 ton). Dla Malezyjczyków przy wyborze duże znaczenia miał fakt, że CAPTAS-2 wywodzi się z rodziny sonarów CAPTAS od lat wykorzystywanych przez wiele sił morskich na świecie.

CAPTAS-2 to aktywny, holowany sonar klasy o zmiennej głębokości zanurzania VDS (Variable Depth Sonar), którą dobiera się w zależności od rozkładu temperatury wody. Dzięki temu można szukać zagrożeń nawet wtedy, gdy obcy okręt podwodny ukryje się pod warstwą wody odbijającą fale akustyczne.

Przy czym jest to jedyny sonar VDS pracujący na niskich częstotliwościach (900-2100 Hz) wykorzystywany w krajach NATO. Stacja ta powstała na bazie wieloletnich doświadczeń marynarki francuskiej i jest wykorzystywana m.in. na okrętach francuskich, brytyjskich, włoskich, Arabii Saudyjskiej, Maroka i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.