Ranking prowadzony jest od wielu lat i umożliwia śledzenie rozwoju siły militarnej poszczególnych państw na przestrzeni kolejnych lat oraz porównanie ich potencjałów obronnych. Zarówno w skali globalnej siły, niezależności działa, zapasów strategicznych jak też wydatków na obronność czy też zdolności do samodzielnej walki, biorąc pod uwagę posiadane zasoby. "Global Firepower" nie bierze pod uwagę sojuszy, polityki, aktualnej władzy ani potencjału atomowego. Wyniki są modyfikowane przez takie czynniki jak siła ekonomiczna, zasoby naturalne i poziom technologiczny, który często równoważy liczebność dużych, lecz mniej zaawansowanych sił zbrojnych. 

Wynik porównania wyrażany jest za pomocą tak zwanego "Power Index" - indeksu siły, który określa różnicę pomiędzy uzyskanym wynikiem a optymalnym, idealnym wskaźnikiem 0.000. Dla przykładu, znajdujące się na pierwszym miejscu w skali Stany Zjednoczone uzyskały wynik 0.2208.

Od wielu lat na szczycie znajdują się siły zbrojne USA, Rosji i Chin. Tuż za nimi znajdują się Indie, wyprzedzające Wielką Brytanię. W pierwszej dziesiątce znalazły się też Francja, Niemcy i Turcja. Stawkę zamykają azjatyckie potęgi - Korea Południowa wyprzedzająca Japonię. 

Polska od kilku lat konsekwentnie pnie się w górę. W tegorocznym rankingu, oceniającym naszą siłę z roku 2013 znaleźliśmy się na 18 miejscu, pomiędzy wyprzedzającym nas Tajwanem i Kanadą a wyraźnie słabszą Indonezją i Australią. 

Wojsko Polskie stanowi też poważną siłę w regionie. Wśród krajów europejskich znajdujemy się na piątym miejscu, za Wielką Brytanią, Francją, Niemcami i Włochami. Pod względem wydatków na obronność zajęliśmy 8. miejsce w Europie i 25. na świecie.

Biorąc pod uwagę realizowany obecnie plan modernizacji sił zbrojnych można spodziewać się dalszego wzrostu naszej pozycji w podobnych zestawieniach. Zwłaszcza na tle starszych, potężniejszych, lecz obecnie mocno oszczędzających na wydatkach sąsiadów.