Lądowe armaty na rosyjskie okręty

Rosjanie zawsze chwalili się posiadaniem całego sektora przemysłu zajmującego się projektowaniem specjalistycznego uzbrojenia dla okrętów Wojenno-Morskiej Floty. Taką specjalnością, w której uzyskano pełną samowystarczalność jest niewątpliwie artyleria okrętowa, zarówno małego jak i dużego kalibru. Tym większe zdziwienie może budzić informacja przekazana przez agencję TASS, że Rosjanie planują wprowadzić na swoje jednostki pływające wieże opracowane dla najnowszych rosyjskich armatohaubic 2S35 „Koalicja-SW”.

Potwierdził to w wywiadzie udzielonym dla TASS, szef centrum badawczo projektowego w Centralnym Instytucie Badawczym „Buriewiestnik” Paweł Kowaliew. Kowaliew przypomniał, że operacyjne charakterystyki modułu bojowego armatohaubicy „Koalicja-SW” pozwalają na jego zastosowanie zarówno w wojskach lądowych na różnego rodzaju podwoziach, jak i okrętach marynarki wojennej.

Z jego wypowiedzi wynika, że nie będzie to wymagało większych przeróbek konstrukcyjnych, dzięki wcześniejszym, odpowiednio prowadzonym pracom badawczo rozwojowym na początku lat 2000. To właśnie wtedy miano stworzyć wielofunkcyjny moduł artyleryjski kalibru 152 mm, dzięki któremu można będzie opracować całą rodzinę pojazdów bojowych oraz okręty uzbrojone w armaty tegoż kalibru. Według Kowaliewa to właśnie przez tą wielofunkcyjność nowemu systemowi nadano nazwę „Koalicja”.

Zaletami tego systemu mają być przede wszystkim jego celność oraz szybkostrzelność (większą niż 10 strzałów na minutę). Cały moduł jest dodatkowo w pełni zautomatyzowany i bezobsługowy, co upraszcza jego ewentualne zamontowanie na okrętach.

Decyzja o wprowadzeniu tego rodzaju armat na okręty mogłaby oznaczać, że rosyjska marynarka wojenna zamierza ponownie wprowadzić na swoje okręty możliwość bezpośredniego wspierania własnych wojsk na lądzie za pomocą artylerii. „Mogłaby”, gdyby flota miała w planach budowę jednostek pływających zdolnych do działania blisko wybrzeża przeciwnika. Dodatkowo armatohaubica „Koalicja-SW” nie zakończyła jeszcze w pełni badań państwowych, które mają być prowadzone nawet do 2022 roku.

Rosjanie wydają się również nie dostrzegać doświadczeń innych państw, które miały w planach zainstalowanie na okrętach rozwiązań bezpośrednio zaczerpniętych z wojsk lądowych. Ostatnim przykładem takich działań był program MONARC (Modular Naval Artillery Concept) zakładający instalowanie na niemieckich okrętach wieży z samobieżnej armatohaubicy Panzerhaubitze 2000 (PzH 2000) kalibru 155 mm.

W ramach prób zainstalowano nawet jeden taki moduł artyleryjski w grudniu 2012 roku na pokładzie fregaty „Hamburg” typu Sachsen. Okazało się jednak, że lądowy sprzęt nie sprawdzał się w trudnych warunkach środowiskowych panujących na morzu i po prostu szybko rdzewiał. Dodatkowo silny odrzut wymagał wprowadzenia specjalnych wzmocnień, które nie były potrzebne np. w przypadku powszechnie wykorzystywanych systemów OTO Melara kalibru 76 mm.

Rosjanie mają jednak swoje zdanie i prawdopodobnie rozpoczną przygotowania do takiego samego eksperymentu. Być może będą korzystali ze swoich wcześniejszych doświadczeń w tej dziedzinie z czasów II wojny światowej (kutry projektu 186) i później, z doświadczeń Rumunii i Korei Północnej, gdy instalowano wieże z czołgów T-34 i T-55 na kutrach i okrętach patrolowych.