Kraje Beneluksu łączą siły w ochronie przestrzeni powietrznej

Dokument szczegółowo reguluje nie tylko zakres współpracy militarnej, ale też złożone problemy prawne. Jednym z nich jest tryb podejmowania decyzji w razie np. incydentu typu „Renegate”. Pod tym kryptonimem kryje się przechwycenie i ewentualne zestrzelenie cywilnej maszyny kontrolowanej przez terrorystów, która może zostać wykorzystana do ataku w rodzaju tych z 11 września 2001 roku.

Zgodnie z porozumieniem decyzję o zestrzeleniu takiej cywilnej maszyny podejmuje premier Belgii, lub minister ds. bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Holandii. Luksemburg zastrzegł sobie zakaz ataku nad swoim terytorium, jednak otworzył przestrzeń powietrzną dla samolotów bojowych obu pozostałych krajów.

Decyzja o wspólnej ochronie i patrolowaniu przestrzeni powietrznej to nie tylko decyzja polityczna, ale również ekonomiczna i strategiczna. Jest to działanie istotne dla sił powietrznych Holandii i Belgii, które posiadają mocno już wysłużone myśliwce F-16 Falcon. Holandia będzie je zastępować od 2019 roku myśliwcami nowej generacji Lockheed Martin F-35 Lightning II, natomiast Belgia rozważa dotąd głównie kandydaturę francuskich Dassault Rafale. Wspólne działanie z Holendrami może skłonić Belgów do wybrania amerykańskich F-35, przede wszystkim dla obniżenia kosztów.

Negocjacje na temat podobnego porozumienia i jednocześnie współdzielenia kosztów eksploatacji tego samego typu maszyn prowadzą również Czechy i Słowacja. Czechy eksploatują samoloty Saab JAS39 Gripen, natomiast Słowacja negocjuje taka opcję, podobnie jak wcześniej Czesi, chcąc zastąpić posiadane myśliwce MiG-29. Co ciekawe, również Belgia analizuje możliwość pozyskania Gripenów w miejsce posiadanych F-16 Falcon.