Amerykanie szukają małych dronów bojowych

Idea wprowadzenia niewielkich, uzbrojonych dronów pojawiła się w Stanach Zjednoczonych kilkanaście lat temu. Prace przebiegały dwutorowo, ponieważ zajmowano się zarówno samymi bezzałogowcami, jak również uzbrojeniem, które byłyby one w stanie przenosić. O ile jednak sama amunicja jest proponowana w coraz większym zakresie, o tyle zgody co do docelowych, tanich dronów jak na razie nie ma.

Tymczasem obok wojska powstał bardzo szybko rozwijający się rynek cywilnych systemów bezzałogowych, które dzięki masowej produkcji są kilkakrotnie tańsze od tych, jakie oferuje się dla potrzeb militarnych. To właśnie dlatego 6 lipca br. Centrum Działań Nawodnych NSWC (Naval Surface Warfare Center) opublikowało zapytanie o informację RFI (Request for Information) w sprawie komercyjnych dronów COTS (commercial off-the-shelf), które byłyby w stanie przenosić lekkie uzbrojenie (rakiety, granaty, minibomby) oraz inne mniej śmiercionośne efektory.

W RFI wyjaśniono, że mogą to być: albo bezzałogowce produkowane seryjnie, albo prototypy lub projekty, pod warunkiem że będą miały status „gotowych do testów porównawczych” planowanych w okolicach kwietnia 2019 r. Amerykańska marynarka wojenna wyjaśniła dodatkowo, że pod pojęciem małych i średnich bezzałogowców rozumie się takie drony, które są w stanie latać od 5 minut do 6 godzin w promieniu 50 km i mogą być sterowane z niewielkiego, taktycznego smartfonu lub tabletu a także innego systemu kierowania obsługiwanego przez maksymalnie dwóch operatorów.

Opublikowane zapytanie o informację nie różni się więc generalnie od tych analiz, które organizowano wcześniej poza jednym szczegółem. Amerykańskie siły zbrojne poprzednio szukały głównie dronów do prowadzenia rozpoznania. Teraz bezzałogowce mają być w stanie nie tylko znaleźć i zidentyfikować cel, ale również natychmiast go zaatakować.

Jest prawie pewne, że Amerykanie nie chcą wykorzystywać dronów komercyjnych do działań bojowych. Jednak badania pokazały, że konstrukcje cywilne są równie odporne mechanicznie jak wojskowe i można je z powodzeniem zaadoptować nawet do przenoszenia uzbrojenia. W przypadku wyboru jakiegoś rozwiązania jest prawie pewne, że będzie musiał zostać zmodyfikowany jego system łączności i kierowania, tak żeby ograniczyć możliwość przejęcia kontroli nad dronem lub jej czasowego utracenia.

Konieczna będzie również wymiana albo modyfikacja systemu obserwacji – jednak nie po to, żeby poprawić jakość obrazu (ponieważ w cywilnych dronach komercyjnych jest ona zaskakująco dobra), ale by dostosować ja do naprowadzania uzbrojenia (np. montując laserowy wskaźnik celów).

Pomysł wykorzystania komercyjnych dronów jest jeszcze o tyle ciekawy, że w przypadku tanich rozwiązań istnieje możliwość ich masowego użytkowania (np. działając „w roju”), co w dzisiejszych czasach praktycznie nie pozwala na przeciwdziałanie.