Rosyjskie rakiety szachują Morze Czarne

Przebieg ćwiczeń był typowy dla rosyjskiej marynarki wojennej. W ramach planowanego szkolenia bojowego wybrane elementy baterii rakiet nadbrzeżnych zajęły stanowiska bojowe i po wykryciu zespołu okrętowego przeciwnika zaatakowały go rakietami, bez przeprowadzenia faktycznego startu, ale z wykorzystaniem systemów symulacyjnych.

Rosjanie tradycyjnie nie wykonali oddzielnego treningu dla obu baterii, ale rozstawili obok siebie wyrzutnie zestawów „Bał” (z rakietami Ch-35 „Uran” o prędkości 0,85 Mach i zasięgu od 120 do 260 km) oraz „Bastion” (z rakietami P-800 „Oniks” o prędkości 2,6 Mach i zasięgu większym niż 500 km). W ten sposób przygotowują się cały czas do ataku przeprowadzonego salwą, z wykorzystaniem pocisków lecących na różnych wysokościach i z różnymi prędkościami.

Pewną nowością był wybór stanowisk wyrzutni, ponieważ rozwinięto je w okolicach bazy morskiej Floty Czarnomorskiej w Noworosyjsku. Jeżeli tak samo szybko i w tym samym czasie Rosjanom uda się rozwinąć stanowiska ogniowe na Krymie, oznacza to, że rakietami „Oniks” są oni w stanie kontrolować praktycznie cały obszar Morza Czarnego.

Ze względu na kilkusetkilometrowy zasięg obu typów pocisków stosowanych w bateriach „Bał” i „Bastion” nie ma możliwości wykorzystania bateryjnych radarów wykrywania celów nawodnych, które mogą prowadzić obserwację tylko do horyzontu radiolokacyjnego. Dlatego rosyjskie ministerstwo obrony poinformowało, że w trakcie treningu ćwiczono również współdziałanie z pododdziałem bezzałogowych statków powietrznych. Oznacza to, że głównym sensorem – przede wszystkim dla rakiet „Oniks” – w trakcie normalnych działań będą bezzałogowce.