Rosja: Pancerne „Terminatory” w przyszłym roku

Zgodnie z kontraktem podpisanym w czasie forum „Armia-2017”, siły zbrojne Rosji mają otrzymać w 2018 r. ponad dziesięć „Terminatorów”. Według resortu obrony będzie to możliwe, ponieważ eksperymentalne modele BMP-T przeszły pomyślnie testy (działając bojowo m.in. w Syrii) i wszystkie zidentyfikowane problemy oraz uwagi zostały uwzględnione przez projektantów i producenta.

Pozornie było to o tyle łatwe, że „Terminatory” to pojazdy maksymalnie wykorzystujące rozwiązania z podwozia, kadłuba, napędu i układu zasilania rosyjskiego czołgu T-90A. Zachowano również praktycznie takie samo opancerzenie i poziom ochrony załogi.

Głównym uzbrojeniem nowego BMP-T są cztery przeciwpancerne pociski kierowane 9M-120-1 „Ataka-T” z laserowym systemem naprowadzania, dwa granatniki automatyczne AGS-17 „Płamja” kalibru 30 mm, dwa działka kalibru 30 mm 2A42 oraz karabin maszynowy PKTM kalibru 7,62 mm. Ma to pozwolić na skuteczne zwalczanie większości obiektów stanowiących zagrożenie dla czołgów w promieniu ponad 5 km.

Przy czym zakłada się, że kompleks uzbrojenia „Terminatora” pozwoli na jednoczesne zwalczanie czterech celów - w tym śmigłowców i niskolecących samolotów. W skład załogi wchodzą: dowódca, kierowca-mechanik, celowniczy i dwóch strzelców granatników AGS-17.

Ośmioletnie opóźnienie we wprowadzeniu „Terminatora”

Krótki komunikat resortu obrony nie pokazuje rzeczywistych problemów, jakie mieli Rosjanie z wprowadzeniem „Terminatorów” do sił zbrojnych. Prace nad tym pojazdem zaczęły się już bowiem tak naprawdę na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Ostatecznie założono, że „Terminatory” mają wejść na uzbrojenie w 2009 r., a pierwsza kompania BMP-T ma już być gotowa w 2010 r. Jednak już na początku 2010 r. odstąpiono od zakupu tych pojazdów i to na czas nieokreślony.

Nieoficjalnie powodem był fakt, że przy ich budowie oparto się na konstrukcji czołgów rodziny T-72/T-90, kiedy już trwały prace nad czołgami nowej generacji w ramach programu „Armata”. Prawdopodobnie postanowiono oprzeć się już tylko na podwoziu nowej generacji i dopiero analiza kosztów oraz opóźnienia w programie „Armata” zmusiły do rezygnacji z tych planów i powrotu do starych projektów.

Było to możliwe, ponieważ projektanci cały czas ulepszali konstrukcję (dodając np. jedną armatę kalibru 30 mm) i prezentowali ją na wszelkich możliwych wystawach (w tym zagranicznych). Ostatecznie na decyzję o wprowadzeniu „Terminatorów” wpłynęły prawdopodobnie pozytywne wnioski z działań tego pojazdu w Syrii.