Przetarg na drony dla żandarmerii unieważniony

We wrześniu 2017 roku Oddział Zabezpieczenia Żandarmerii Wojskowej rozpoczął przetarg, w którym planował pozyskać łącznie 10 kompletów miniaturowych bezzałogowych statków rozpoznawczych. Z czego jeden komplet miał składać się z: co najmniej 4 platform powietrznych (2 dzienne, 2 nocne); zestawu obsługowo-naprawczego (1 kpl. - w tym 2 platformy powietrzne w elementach do realizacji napraw poprzez wymianę uszkodzonych elementów w ilościach pozwalających na dokonywanie napraw tylu platform ile jest w zestawie); zestawu naziemnej stacji kontroli (NSK); zestawu naziemnego terminala danych (NTD); retlanslator (zwiększający zasięg łączności w zakresie sygnałów sterujących i danych rozpoznawczych); głowice obserwacyjne (zespolone lub rozdzielne - 1 kpl na platformę); pojemników i plecaków transportowych oraz źródła zasilania.

Ze względu na procedurę nieograniczonego przetargu mogły w nim uczestniczyć wszystkie podmioty, które złożyły wniosek do 3 listopada br. Jednakże jedynym chętnym oferentem była spółka UMO z Zielonki, która oszacowała cenę dostawy bsl na 5 mln zł brutto. Zaproponowana oferta przekroczyła budżet przeznaczony na zakup, ustalony na kwotę nieco mniej niż 4 mln zł brutto. W związku z tym Żandarmeria Wojskowa postanowiła unieważnić postępowanie.

Czytaj także: Systemy antydronowe – potrzebne, ale odkładane w Polsce na później

Zgodnie z SIWZ zamawiany przez Żandarmerie Wojskową system musiał umożliwiać start i lądowanie pionowe platform powietrznych w terenie zurbanizowanym. Promień działania aparatu z maksymalną masą startową podczas kierowania z NSK (bez retlanslatora) miał zapewniać ciągłe pozyskiwanie obrazu informacji obrazowej i wskazane jest aby nie był mniejszy niż 300 m bez widoczności anten w terenie zurbanizowanym, oraz 1500 m z widocznością anten. Zaś jego maksymalny pułap lotu nie mógł być mniejszy niż 2000 m n.p.m, przy czym czas lotu drona nie mógł być krótszy niż 25 minut.

Masa startowa platformy powietrznej skompletowanej do wykonania misji nie mogła być większa niż 2 kg, przy czym jej wymiary nie powinny przekraczać 50 cm średnicy (mierzonej w płaszczyźnie poziomej), zaś wysokość od podłoża nie powinna przekraczać 30 cm. Dla ŻW ważne było również, żeby rozpoznawczy bsl był trudny do wykrycia i wyróżnienia na tle nieba oraz posiadał niską wyróżnialność w tle akustycznym na typowym pułapie operacyjnym.

Czytaj także: Wojsko kupiło drony bojowe Warmate. Początek rewolucji? [KOMENTARZ]

Zdaniem ŻW platforma powietrzna miała być również wyposażona w system nawigacyjny GPS, i o ile to możliwe połączony z modułem SAASM, tak aby dron mógł mieć możliwość wykonania zadania autonomicznie po wcześnie zaplanowanej trasie, z możliwością modyfikacji zadań w trakcie misji ze stanowiska operatora oraz posiadać możliwość  w dowolnym czasie przejścia w tryb sterowania. System miał być również wyposażony w automatyczną funkcję powrotu (po zgubieniu łączności z operatorem) do wcześniej zdefiniowanego obszaru.