Przemysł Zbrojeniowy
Wyprodukowano już 2500 śmigłowców Apache
Koncern Boeing dostarczył dwa tysiące pięćsetny śmigłowiec uderzeniowy AH-64 Apache. Maszyna w najnowszej wersji AH-64E Apache Guardian trafiła do US Army. Wszystkie one powstawały w zakładach Mesa w Arizonie, które produkują maszyny uderzeniowe nieprzerwanie od 1983 roku. Obecnie są one eksploatowane przez amerykańskie siły zbrojne i 15 innych użytkowników eksportowych.
Pierwszy AH-64A Apache opuścił zakłady Hughes Helicopter w Mesa w Arizonie 30 września 1983 i w styczniu 1984 roku trafił na wyposażenie US Army. W tym samym roku zakłady Mesa w Arizonie stały się częścią koncernu McDonnell Douglas, który produkował i rozwijał dale śmigłowiec uderzeniowy US Army, który sukcesywnie zastępował w tej formacji maszyny AH-1 Cobra. W 1997 roku do służby trafił AH-64D Longbow Apache wyposażony w radar umieszczony ponad wirnikiem głównym. W tym samy roku McDonnell Douglas Helicopters został przejęty przez koncern Boeing, który produkuje Apache do dnia dzisiejszego.
W 2011 roku rozpoczęto produkcję AH-64E Apache Guardian, który zaczynał jako modernizacja modelu „D”. Zmiany były jednak zaawansowana na tyle, że uznano maszynę za odrębny model. Śmigłowce otrzymały kompozytowe łopaty wirnika oraz nowe przekładnie i głowice, zdolne do przeniesienia mocy z potężniejszych silników T700-GE-701D. Omawiane zmiany poprawiły osiągi, a zwłaszcza prędkość i wznoszenie.
Modernizacji uległa też elektronika, awionika i oprogramowanie śmigłowca, co umożliwiło zastosowanie ulepszonego radaru Longbow typu AESA oraz systemu optoelektronicznego o wyższej rozdzielczości i dokładności M-TADS/PNVS (ang. Modernized Target Acquisition Designation Sight/Pilot Night Vision Sensor), nazywanego też Arrowhead. Dodatkowo załoga AH-64 zyskała możliwość kontrolowania uzbrojonych i nieuzbrojonych maszyn bezzałogowych (UAV). Podstawowe uzbrojenie Apache Guardian stanowią pociski kierowane Hellfire, kierowane i niekierowane rakiety 70 mm oraz działko kalibru 30 mm.
Śmigłowce AH-64E Apache Guardian powstają zarówno od podstaw jak też przez przebudowę płatowców AH-64D. Do marca 2020 roku wyprodukowano ponad 500 śmigłowców w najnowszej wersji AH-64E Apache. 30 czerwca 2020 do US Army trafił natomiast historyczny 2500. śmigłowiec Apache. Obecnie maszyny tego typu znajdują się na uzbrojeniu 16 krajów, w tym m.in.: USA, Wielkiej Brytanii, Holandii, Egiptu czy Tajwanu. W ostatnich dniach do tej grupy nabywców śmigłowców uderzeniowych Apache dołączyło Maroko, które będzie pierwszym użytkownikiem AH-64E w Afryce. Maszyny tego typu są również oferowane Polsce w programie śmigłowca uderzeniowego Kruk.
HUSKY
Wspaniały śmigłowiec. Niezastąpiona maszyna do niszczenia zagonów pancernych naszego głównego adwersarza. Niech decydenci z MON się w końcu obudzą i wyjdą ze swych barłogów i gawrów. Czas na podjęcie decyzji zakupu (oczywiście na dobrych warunkach) AH-64E Apache Guardian w ilości 48 szt. min.
BUBA
Ale nasz MON lubi zlom !!!!
jrz
A czy Egipt nie jest w Afryce?
oleś
Podobnie jak Izrael są w Europie.
droma
w tym czasie w rosji -kaput wyprodukowano cho ,cho kibli zastodolnych i choi cho gienieralow ,i cho cho bimbrowni mobilnych /na taczce/ i co lyso ...
Gnom
Zwróć uwagę, że to od pierwszej połowy lat 80., zatem mógłbyś się zdziwić co do liczby Mi-24/25/35 wszelkich odmian poczynając od tego okresu.
R
Piekna liczba.
XYZ
Oj tam a czym tu się chwalić... jakiś tam Apacz :) my mamy zabytkowe MI-24 pozbawione pocisków przeciwpancernych a nowych śmigłowców nam nie trzeba
pllot
Oby tylko Polska nie pozyskała tych niezłych lecz najdroższych w utrzymaniu i zakupie śmigłowców. Są inne tańsze opcje jak np. Bell AH-1Z Viper( bez transferu technologii) czy korzystniejszy dla Polski udział w projekcie AW-249 połączony z ich zakupem i produkcją w Świdniku.
Dred
Albo Caracale;)
krum231
Jednak wybrano 50 letnie mi-17 I nowe samoloty dla vip.
XYZ
Macierewicz od końca 2016 roku kupił kilkadziesiąt BH,wszyscy pamiętamy tą słynna konferencję z panią Sołtysową :)
Cat
Ładna seria.
Derwisz
Bravo Maroko
LMed
Niewątpliwie zasłużona konstrukcja, piękna karta w historii rozwoju techniki specjalnej.