Włoskie zaangażowanie w program „Miecznik” [WYWIAD]

Maksymilian Dura: Dlaczego firmy Leonardo i Fincantieri oferują Polsce w programie Miecznik swój nowy wielozadaniowy okręt patrolowy PPA (Pattugliatore Polivalente d'Altura), a nie fregaty FREMM typu Bergamini? Przecież to właśnie na bazie FREMM-ów, a nie PPA mają być budowane nowe amerykańskie fregaty FFG (X) typu Constellation.

Marco Lupo, President of Leonardo Poland oraz GianFranco Abbrescia, CCO Naval Product Marketing and Strategic Campaigns, Leonardo: Dlatego, że PPA został zaprojektowany w pełni modułowy sposób. Oznacza to, że dysponując skalowalną platformą i komponentami okrętowego systemu walki, może być konfigurowany do wyższych wariantów, w bardzo krótkim czasie.

W celu spełnienia wymagań włoskiej marynarki wojennej opracowywane są trzy wersje PPA, oznaczone jako „Light” („Lekka”), „Light Plus” („Lekka Plus”) i „Full” („Pełna”). Ta ostatnia ma pełne możliwości bojowe, natomiast dwie pierwsze nie posiadają części wyposażenia, które można w łatwy sposób zainstalować (przystosowane do poziomu pierwszego) i ulepszyć do konfiguracji „Full”. Takie podejście zmniejsza początkowe koszty zakupu, zwiększa elastyczność i ułatwia wprowadzanie nowych technologii w przyszłości.

Ponadto projekt PPA obejmuje dwa obszary modułowe (jeden na śródokręciu i jeden na rufie, poniżej pokładu lotniczego), które mogą pomieścić tak zwane „dodatkowe moduły misji”. W razie potrzeby pozwalają na adaptację okrętów np. do:

• prowadzenia misji humanitarnych i niesienia pomocy podczas klęsk żywiołowych (poprzez montaż modułów HADR - Humanitarian Aids and Disaster Relief);
• wykonywania operacji z systemami bezzałogowymi (poprzez montaż modułów z jednostkami nawodnymi i podwodnymi)
• wspierania operacji sił specjalnych (poprzez instalację RHIB i specjalistycznego sprzętu dla komandosów).

Wszystkie te modułowe cechy sprawiają, że PPA jest operacyjnie elastyczny, dzięki czemu można go dostosować do szerokiej gamy misji. Stąd więc w jego nazwie „wielozadaniowość”.

Z punktu widzenia systemów pokładowych projekt PPA zapewnia najbardziej zaawansowaną technologię na świecie, tak jak omówiliśmy to niżej.

Najnowsza wersja okrętowego systemu SADOC4 CMS (Combat Management System) zapewnia pełną kontrolę nad wyposażeniem okrętu poprzez wielofunkcyjne, 43-calowe (ekranowe) wielodotykowe konsole, przy użyciu inteligentnego HCI podobnego do tego, który jest obecny w nowoczesnych smartfonach i tabletach. Możliwa jest również integracja różnych typów systemów bezzałogowych.

Z tych powodów, a także uwzględniając to jak rozumiemy wymagania stawiane w programie "Miecznik" jesteśmy gotowi zaoferować Polskiej Marynarce Wojennej rozwiązanie PPA, ponieważ jest to okręt o najwyższym poziomie elastyczności operacyjnej, jaki jest obecnie dostępny na rynku. Oczywiście jesteśmy również otwarci na zaproponowanie rozwiązania opartego na fregatach FREMM, które są najnowocześniejszą fregatą ASW na świecie i posiadają potężne systemy AAW i Surface Strike.

Jak widać Leonardo i Fincantieri uwzględniły już w swojej propozycji, że Marynarka Wojenna RP może potrzebować większych okrętów - klasy fregata, a nie tylko okrętów patrolowych o ograniczonych możliwościach lub korwet. Ale czy oferta PPA spełnia wszystkie wymagania stawiane przez stronę polską? Zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że okręty te będą używane zarówno na Bałtyku, gdzie przeważają systemy A2/AD, jak i na morzach otwartych i oceanach - w ramach wielonarodowych grup okrętowych, gdzie kluczowa jest duża autonomiczność.

Pomimo tego, że PPA jest okrętem patrolowym, jest wyposażony w najbardziej zaawansowane systemy opracowane dla Marynarki Wojennej Włoch (ITN), takie jak:

• Nowy radar z nieruchomymi antenami ścianowymi AESA Kronos® Dual Band Radar (DBR), pracujący w pasmach C i X. To wielofunkcyjny system zdolny do automatycznego wykonywania większej liczby operacji w tym samym czasie. Ta stacja może:
  • wspierać obronę obszaru lokalnego i samoobronę;
  • zapewniać kierowanie ogniem i naprowadzanie pocisków;
  • osiągać bardzo wysoką skuteczność również w strefie przybrzeżnej;
  • zapewniać wykrywanie i śledzenie pocisków balistycznych;
• Nowy wielosensorowy, dwuzakresowy radar systemu kierowania ogniem NA30S Mk2;
• Nowy interrogator z matrycą kołową IFF SIR-M5-C EVO, w pełni obsługujący tryb 5, poziom 2;
• Nowy system wykrywania i śledzenia celów w podczerwieni Distributed Static-Staring Infrared Search & Track (DSS-IRST), zdolny do pasywnego nadzoru w czasie rzeczywistym w zakresie 360​​° i obserwacji wokół okrętu. Dane dostarczane przez rozproszony system podczerwieni są dostępne wewnątrz okrętu na konsolach CMS, na dużych ekranach i ewentualnie na wyświetlaczach montowanych na hełmach;
• Nowy Active Towed Array Sonar (ATAS), modułowy i lekki sonar z aktywną anteną holowaną o zmiennej głębokości zanurzania.

Do tego mamy też silne efektory, takie jak:

• Armata średniego kalibru 127/64, zdolna do wystrzeliwania amunicji Vulcano, która ma zwiększony zasięg, do wsparcia Naval Gunfire Support (NGS).
• Armata średniego kalibru 76/62 „Sovraponte” (niepenetrująca), zdolna do strzelania kierowaną amunicją DART. Unikalne możliwości tego systemu pozwalają na wykonywanie wielu różnych zadań (obrona powierzchniowa i przeciwlotnicza, CIWS oraz w najbliższej przyszłości NGS, ponieważ amunicja 76/62 ER „mini-Vulcano” jest w trakcie certyfikacji), zapewniając znacznie większą elastyczność w porównaniu do tradycyjnych konfiguracji armat.
• System rakietowy Aster 15/30 / B1 AAW, który (po aktualizacji do wersji NT) może zapewnić, w połączeniu z dwuzakresowym radarem Kronos®, między innymi obronę przed pociskami balistycznymi.
• System pocisków Teseo o rozszerzonym zasięgu (jako opcja) klasy SSM do ataku powierzchniowego (morskiego i lądowego).
• System wystrzeliwania lekkich torped (LWT) dla torped MU90 i innych lekkich torped zgodnych ze standardami NATO.
• System wystrzeliwania środków zakłócających przeciwko zagrożeniom powietrznym i podwodnym (AAW / ASW).

Z punktu widzenia możliwości platformy, układ napędowy CODAGOL (połączony silnik wysokoprężny i gazowy lub elektryczny) może zapewnić: albo duże prędkości (ponad 31 węzłów), konfiguracje napędu z kontrolowaną sygnaturą akustyczną, albo bardzo wydajne, ekonomiczne prędkości marszowe przy zwiększonym zasięgu.

Powyższe możliwości z pewnością pozwolą okrętom PPA w „pełnej” konfiguracji („Full”) na operowanie w bańkach A2 / AD na Bałtyku, na otwartych morzach i oceanach oraz jako część wielonarodowych grup okrętów o wysokim poziomie autonomii. Wierzymy, że żadna inna oferta nie zapewnia tak potężnego i elastycznego rozwiązania z bardzo szeroką gamą zaawansowanych technologii na świecie.

Czy systemy rakietowe przeznaczone dla wersji „Full” okrętów PPA można w razie potrzeby montować na wersjach „Light” i „Light +”?

Jak już mówiliśmy, wszystkie wersje PPA są przystosowane do „pełnej” wersji systemu walki, co dotyczy również systemów rakietowych. W szczególności, system rakiet przeciwlotniczych włoskiej marynarki wojennej opiera się na wyrzutniach pionowego startu, zdolnych do wystrzeliwania wszystkich pocisków MBDA Aster (15/30/B1 i w najbliższej przyszłości NT). Daje to użytkownikowi dużą elastyczność w doborze efektora odpowiedniego do sytuacji i zagrożenia.

Czy zestawy rakietowe i artyleryjskie dla okrętów PPA będą zakupione dla włoskiej marynarki wojennej w ilości równej liczbie planowanych do budowy okrętów tego typu?

Jak dotąd włoska marynarka wojenna zakontraktowała siedem okrętów PPA w konsorcjum Fincantieri/Leonardo. Trzy z nich zostaną dostarczone w wersji „Light”, dwa w wersji „Light Plus” i dwa w wersji „Full”, dlatego wyposażenie systemu bojowego okrętu zostanie zakupione zgodnie z konfiguracją każdej wersji i za odpowiednią kwotę. Jak wyjaśniono wcześniej, każda wersja może zostać łatwo zmodernizowana do „pełnej”, poprzez zakup i instalację określonego sprzętu.

Czy w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem na energię elektryczną wersji „Full” przewiduje się jakieś zmiany wprowadzone do układu napędowego: silników i agregatów prądotwórczych dla tej wersji w porównaniu do „Light” i „Light Plus”?

System wytwarzania energii PPA oparty jest na czterech „zespołach prądotwórczych” o mocy 1,6 MW każdy. Okręt został zaprojektowany tak, aby umożliwić aktualizację z podstawowej („Light”) wersji do pełnej („Full”) wersji według zasady „plug-and-play”, bez konieczności dokonywania jakichkolwiek zmian w podstawowych systemach okrętu. Dlatego wszystkie główne systemy platformy pozostaną takie same we wszystkich trzech wersjach PPA. W szczególności dotyczy to wytwarzania energii i układów napędowych, które są już zwymiarowane dla wszystkich wymagań wersji „Full” PPA i opierają się na konfiguracji CODAGOL.

Oznacza to, że dostępna do uzyskania moc elektryczna dla PPA jest dostosowana do wersji „Full” okrętu.

Jak rozumiem okręty PPA mają mieć innowacyjny układ napędowy CODAGOL. Jakie są jego elementy i jaka jest przewaga tego rozwiązania nad innymi konfiguracjami napędowymi np. CODLAG?

Wymagania dotyczące prędkości PPA są bardzo wysokie, zarówno pod względem prędkości maksymalnej, przekraczającej 31 węzłów (z wykorzystaniem turbiny gazowej – red.), jak i prędkości maksymalnej możliwej do osiągnięcia tylko na silnikach Diesla (nie mniej niż 25 węzłów). Jednocześnie wymagany jest okręt do działania z małą prędkością podczas długotrwałych operacji patrolowych.

Aby spełnić powyższe wymagania, stworzyliśmy konfigurację napędu opartą na architekturze CODAGOL (Combined Diesel And Gas Or eLectric). Jak pokazano niżej, jest on oparty na jednej turbinie gazowej LM 2500 + G4 (32 MW), dwóch silnikach wysokoprężnych MTU 20V 8000 M91L (po 10 MW każdy), przekładni redukcyjnej połączonej krzyżowo i dwóch silnikach elektrycznych (po 1,35 MW), połączonych z wałami za pomocą dwóch pomocniczych przekładni redukcyjnych. Gdy okręt płynie z prędkością patrolową (mniejszą niż 10 węzłów) przez długi czas, napęd w konfiguracji elektrycznej pozwala na wyłączenie głównych silników diesla, unikając ich pracy przy bardzo małym obciążeniu (stan niepożądany, szczególnie w przypadku dużych rozmiarów silników wysokoprężnych, takich jak PPA).

Jak widać układ napędowy i generowanie mocy są zoptymalizowane do pracy zapewniającej najlepsze warunki przy różnych prędkościach, zmniejszając w ten sposób zużycie paliwa i emisję.

Oczywiście nie możemy stwierdzić, że architektura CODAGOL jest lepsza w porównaniu do CODLAG i odwrotnie, ale możemy powiedzieć, że te dwa rozwiązania są dostosowane do różnych prędkości i różnych wymagań operacyjnych. W rzeczywistości konfiguracja CODLAG, wybrana przez Fincantieri dla fregat FREMM, pozwala, szczególnie podczas operacji zwalczania okrętów podwodnych (główny wymóg dla FREMM, a nie dla PPA), na bardzo ciche działanie podczas postoju z wykorzystaniem „napędu elektrycznego” z przekładnią redukcyjną połączoną krzyżowo, ale nie pozwala na działanie z dużą prędkością wymaganą dla okrętów PPA.

Czy to właśnie wymagania odnośnie prędkości były przyczyną zastosowania specyficznego układu dziobu z przedłużoną częścią podwodną kadłuba?

Tak, ale nie tylko. Wymagania dotyczące prędkości, jakie mieliśmy od włoskiej marynarki wojennej (25 węzłów w konfiguracji z samym silnikiem Diesla i ponad 31 węzłów jako maksymalna prędkość z turbiną gazową) były bardzo wysokie i miały duży wpływ na projekt okrętu.

Z tego powodu Fincantieri zdecydowało się na zastosowanie konstrukcji „łuku przebijającego fale” ("wave piercing bow"), zaprojektowanego aby poprawić parametry kadłuba. Charakteryzuje się ona ostrym podwodnym występem dziobowym, który z łatwością przecina wodę i zmniejsza kąt wejścia w falę odcinka części dziobowej, jednocześnie zwiększając długość linii wodnej. Zwiększa to komfort pływania na pełnym morzu poprzez tłumienie ruchu pionowego i poprawę parametrów hydrodynamicznych.

Co jest największą wartością w propozycji Leonardo dla programu „Miecznik” obejmującej okręty PPA?

Jak mówiliśmy wcześniej, oferujemy Marynarce Wojennej bardzo zaawansowany projekt okrętu. PPA w rzeczywistości zawiera najnowocześniejsze rozwiązania:

• Modułowość i możliwość rozbudowy: jest to niezwykle ważny czynnik, ponieważ umożliwia dostosowanie konfiguracji PPA do scenariuszy pojawiających się zagrożeń na następne 20-30 lat. W rzeczywistości możliwe będzie wprowadzanie nowych technologii i produktów (sensorów i efektorów) oraz rekonfiguracja okrętowego systemu walki zgodnie z ewoluującą doktryną i misjami operacyjnymi Marynarki Wojennej RP;
• Technologie najnowszej generacji: te same nowe osiągnięcia, które obecnie realizuje włoska marynarka wojenna w ramach programu PPA, zostaną udostępnione polskiej Marynarce Wojennej bez ryzyka, związanych z tym kosztów i czasu na rozwój.

Nasza propozycja lokalnego budowania i transferu technologii jest bardzo ciekawa, bo jeśli uda nam się zawrzeć wszystkie planowane umowy o współpracy, spowoduje to, że polskie firmy będą w stanie dokonać gigantycznego kroku naprzód pod względem możliwości i wiedzy.

Modułowa budowa wyposażenia była i jest proponowana również przez inne stocznie na świecie. Co takiego unikalnego jest w ofercie proponowanej przez Leonardo i Fincantieri?

W ostatnich latach różnie traktowano koncepcję modułowości w projektowaniu okrętów. W przypadku PPA zdecydowano się wykorzystać obecność na rynku dużej liczby rozwiązań kontenerowych, przygotowanych do różnych zadań (szpitale kontenerowe, moduły mieszkalne, rozwiązania kontenerowe do typowych zadań morskich itp.) Pozwala to na wykorzystanie zasobów „ad hoc” w bardzo krótkim czasie bez ingerencji w systemy okrętu i jego działanie. Z tego powodu Fincantieri zaprojektowało okręt z dwoma oddzielnymi modułami, z których jeden znajduje się na śródokręciu, a drugi na rufie - pod pokładem lotniczym.

Obszary modułowe dają możliwość dalszego rozszerzania możliwości okrętu w przyszłości poprzez wprowadzenie na pokład sprzętu nowej generacji (np. systemy bezzałogowe, sprzęt do walki elektronicznej itp.). Alternatywny zestaw modułów misji obejmuje również moduły potrzebne do operacji, takich jak HADR (Humanitarian Aids and Disaster Recovery) - pomoc humanitarna i odzyskiwanie po katastrofach (tj. szpitale polowe, dodatkowe miejsce do spania, itp.). Wszystkie te moduły można rozładować, gdy nie są potrzebne, zwalniając w ten sposób miejsce dla innego typu modułów, zwiększając tym samym elastyczność użytkowania tych samych okrętów.

Wspomnieli Panowie o dwóch wydzielonych pokładach zadaniowych na okręcie PPA. Jakie możliwości jeżeli chodzi o ładunki kontenerowe ma obszar zaprojektowany na śródokręciu?

Centralny obszar modułowy (na śródokręciu) ma wymiary umożliwiające umieszczenie do ośmiu kontenerów ISO 1C o maksymalnej wadze 120 ton oraz posiada autonomiczną zdolność do załadunku / rozładunku kontenerów za pomocą własnego centralnego dźwigu, zdolnego do obsługi ładunku o masie do 20 ton @ 14m (na morzu do 10 ton).

Z kolei dwuramienny, składany dźwig żurawikowy o udźwigu całkowitym 10 ton (5 + 5) służy do wodowania i podnoszenia łodzi o długości do 13 metrów.

Kto jest dostawcą wielozadaniowego żurawia montowanego na śródokręciu?

Każdy program morski ma wielu dostawców różnych komponentów pokładowych. Preferujemy dostawców, którzy dostarczają już najbardziej krytyczne i kluczowe produkty, ponieważ przez dziesięciolecia rozwijaliśmy owocne relacje z nimi, ufamy im i mamy dobre relacje w zakresie niezawodności technicznej i handlowej. Dostawcy elementów innych niż podstawowe dla przyszłych okrętów Marynarki Wojennej RP będą uzgadniani z Klientem.

Wracając do pokładów zadaniowych. Jakie możliwości ma obszar modułowy ulokowany na rufie?

Rufową rekonfigurowalną część modułową (znajdującą się pod lądowiskiem) można załadować za pomocą wyjmowanej sekcji samego pokładu lotniczego, z rampy rufowej i przez dwa duże otwory w burtach okrętu. Przemieszczanie kontenerów z lądu na okręt i odwrotnie nie jest autonomiczne, ale odbywa się za pomocą dźwigów portowych przez otwór w pokładzie lotniczym. Ten modułowy obszar jest wyposażony we wszystkie niezbędne połączenia, aby różne typy kontenerów działały w trybie „plug-and-play” („podłącz i działaj”).

Łodzie RHIB można wodować przez rampę rufową, a następnie przesunąć je do przodu do obszaru modułowego za pomocą wodoszczelnych drzwi przesuwnych.

Jeżeli już jesteśmy przy pokładzie lotniczym, to proszę o wyjaśnienie: do przyjmowania jakiego typu śmigłowców będzie on przygotowany i czy przewidziane jest wykorzystanie go dla potrzeb dronów?

Pokład lotniczy jest przystosowany dla śmigłowców morskich EH101 i NH90 lub AW159, a hangar może pomieścić jeden EH101 lub dwa NH90 lub dwa AW159. Oczywiście użycie dronów z pokładu jest możliwe. PPA będzie ponadto posiadać organiczną zdolność do współdziałania (poprzez okrętowy system dowodzenia i kontroli) z bezzałogowym miniśmigłowcem typu AWHERO (klasy mini RUAV - Rotary Wing Unmanned Vehicle).

Co wielozadaniowość i pełna integracja pomiędzy platformą oraz systemem walki oznacza w praktyce dla włoskiej marynarki wojennej, a także dla programu Miecznik?

Wysoki poziom automatyzacji i integracji wyposażenia pokładowego zapewnia wiele korzyści każdej marynarce wojennej:

• Automatyzacja pozwala zmniejszyć obciążenie operatorów, dzięki czemu mogą skoncentrować się na najbardziej wymagających zadaniach, unikając rutynowych czynności niższego poziomu;
• Integracja między platformą a systemem bojowym pozwala na optymalizację zasobów okrętu, zgodnie z określonymi, chwilowymi zadaniami, a także zapewnia unikalny wgląd w stan i kondycję systemów okrętowych na wyższym poziomie zdolności;
• Automatyzacja i integracja zmniejszają liczebność załogi. Jest to szczególnie widoczne w projektowaniu innowacyjnego zintegrowanego mostka tzw. „NAVAL COCKPIT”, ponieważ wykorzystuje on koncepcyjne rozwiązania zaczerpnięte z samolotów. W rezultacie niektóre zadania mogą być wykonywane przez kilka osób.

Który system dowodzenia i kontroli okrętu będzie wykorzystany w PPA? W jakiej konfiguracji wyposażenia?

System zarządzania walką, przyjęty dla okrętów PPA budowanych dla włoskiej marynarki wojennej, to nowo opracowany SADOC4 CMS, który posiada szereg niezwykle innowacyjnych i unikalnych funkcjonalności, takich jak:

1. Zaawansowane możliwości operacyjne:

• Kompletne rozwiązanie dla każdego typu okrętów wojennych, od przybrzeżnych okrętów patrolowych po fregaty, okręty wsparcia lub lotniskowce, elastyczne i konfigurowalne ad-hoc;
• W pełni zintegrowana prezentacja i zarządzanie taktyczną świadomością sytuacyjną;
• Zarządzanie i koordynacja wszystkich zasobów, sensorów i uzbrojenia systemu bojowego oraz pełna integracja z systemami platformy.

2. Wysoki poziom integracji i automatyzacji systemu:

• Automatyczna integracja danych z sensorów i prezentacji wideo;
• Automatyczna koordynacja systemów uzbrojenia (ocena zagrożeń, planowanie działań i kontrola uzbrojenia podczas walki), zmniejszająca obciążenie operatora pracą w krytycznych warunkach;
• Automatyczna reakcja na jednocześnie pojawiające się zagrożenia, nad i pod powierzchnią morza;
• Integracja z wieloma taktycznymi łączami danych i systemami wsparcia dowodzenia w celu zapewnienia wysokiej interoperacyjności.

3. Wydajność i niezawodność systemu:

• Najnowocześniejsza technologia komponentów oprogramowania i sprzętu, zaprojektowana tak, aby pasowała do różnych rozwiązań;
• Ciągłość funkcji operacyjnych bez utraty danych.

SADOC4 CMS (również nazywany Athena®) jest oparty na nowo opracowanej 43-calowej konsoli multi-touch UHD, o lekkiej konstrukcji z włókna węglowego i nowym interfejsem użytkownika opartym na nowoczesnym interfejsie „smartfona”.

Nowy stół taktyczny (Tactical Table (NTT)), zaprojektowany w celu ułatwienia wykonywania zadań wspomagających podejmowanie decyzji, oraz wielofunkcyjny ekran Mission Wide Wall Screen (MWWS) zapewniający pełny obraz sytuacji zewnętrznej poza Centrum Informacji Bojowej uzupełniają interfejs użytkownika systemu dowodzenia i kontroli.

Jaką rolę w całym projekcie PPA ma Fincantieri i co ma dostarczyć Leonardo?

Wdrażając nowe programy okrętowe dla włoskiej marynarki wojennej (oprócz PPA trwają również programy dotyczące okrętu wsparcia logistycznego i doków dla śmigłowców) Leonardo i Fincantieri utworzyły konsorcjum działające jako pojedynczy punkt kontaktowy. W szczególności Fincantieri odpowiada za projektowanie i budowę całych okrętów, a Leonardo za projektowanie i rozwój w pełni zintegrowanych systemów walki.

Jakie zalety ma zastosowanie jednej klasy okrętów PPA zamiast więcej niż jednej?

Jak wyjaśniliśmy wcześniej, okręty PPA są bardzo elastyczne i mają skalowalny system walki (szczególnie w wersji „Full”). W związku z tym korzyści oferowane przez PPA, zwłaszcza w porównaniu z innymi starszymi i bardziej „tradycyjnymi” okrętami, są wielorakie:

• Zwiększona elastyczność do wykorzystania w różnych scenariuszach i teatrach działań;
• Zmniejszona potrzeba nabywania różnych klas okrętów;
• Innowacyjny projekt z imponującą liczbą zastosowanych nowo opracowanych technologii;
• Niższy koszt zakupu, ponieważ możliwe jest wykonanie wersji „Light” lub „Light Plus” dla prostszych zadań i ulepszenie jej na późniejszym etapie, jeśli to konieczne;
• Obniżone koszty operacyjne, ponieważ za pomocą jednej klasy można wykonywać te same zadania wymagające zwykle różnych typów okrętów, uzyskując w ten sposób duże korzyści ekonomiczne, duże oszczędności w szkoleniu załóg i wsparcia logistycznego (prace konserwacyjne, remonty i modernizacje), łatwiejsze zabezpieczenie łańcucha dostaw części zamiennych itp.;
• Zmniejszone koszty zintegrowanego wsparcia logistycznego, ponieważ okręty PPA we Włoszech są zamawiane wraz z kontraktem typu ILS „Umowa na dostępność” (“Contract for Availability”), który został już przetestowany w programie FREMM i wykazał imponujące oszczędności (w porównaniu z tradycyjnym modelem ILS), znacznie zwiększając poziom dostępności w tej klasie.

System dowodzenia i kontroli zainstalowany na okrętach PPA pozwala na samodzielne działanie w ramach sił morskich NATO, jako okręt flagowy, w operacjach przybrzeżnych i na wodach „błękitnych” ... Proszę wymienić inny istniejący okręt - w tym samym rozmiarze i wyporności - zdolny do konkurowania z PPA!

Uważamy, że nie ma obecnie na rynku porównywalnej oferty, która byłaby tak innowacyjna, z nowoczesną technologią, a jednocześnie tak ekonomiczna zarówno z punktu widzenia zakupu, jak i całego cyklu życia.

Dziękuję za rozmowę.