Szwedzki system przeciwlotniczy na czeskim podwoziu

Czeskie przedsiębiorstwo SVOS jest jednym ze stałych bywalców na targach IDET organizowanych co dwa lata. W tym roku zwiedzający mogli zobaczyć na jego stoisku dobrze już znany pojazd opancerzony MARS S-330 w dwóch odmianach. Pierwsza z nich to promowany od paru lat zestaw ze szwedzkim systemem przeciwlotniczym RBS 70 NG, który promowany jest w kilku krajach europejskich. Druga wersja jest nowością, powstałą poprzez integrację samochodu z bezzałogowym modułem uzbrojenia Gladius 12 od przedsiębiorstwa EVPU Defence. Oba wozy otrzymały mulispektralne pokrycia maskujące Saab Barracuda.

Mars S-330 to wielozadaniowy pojazd opancerzony opracowany przez czeskie przedsiębiorstwo SVOS, mogący występować w układzie 4x4, jak i 6x6 (w trakcie opracowywania). Wóz ma zapewniać wysoki poziom ochrony przed amunicją pistoletową, karabinową oraz wybuchami. Jednostkę napędową pojazdu jest chłodzony chłodzonym cieczą, rzędowy, 6-cylindrowy silnik wysokoprężnym z turbodoładowaniem, o pojemności 7,2 litra i mocy 326 KM (240 kW), co przy masie własnej wynoszącej do 14 000 kg pozwala na rozpędzenie go do 110 km/h. W przypadku potencjalnej wersji 6x6 waga wozu ma wynieść blisko 20 ton.

Mars ma cechować się dobrą dzielnością terenową m.in. dzięki możliwości indywidualnego regulowania prześwitu każdego koła. Dopuszczalna ładowność to 2 tony, a zasięg operacyjny wynosi 800 km. Pojazd racji na swoją budowę może stać się bazą pod różnego typu warianty specjalistyczne jak wóz dowodzenia i łączności, ewakuacji medycznej, wsparcia ogniowego lub nośnik przeciwlotniczych lub przeciwpancernych pocisków kierowanych.

Przykładem tego jest pokazany ponownie na targach wariant z wyrzutnią pocisków przeciwlotniczych bardzo krótkiego zasięgu RBS 70 NG opracowaną przez szwedzką firmę Saab Bofors Dynamics. Za jej pomocą można zwalczać różnego typu środki napadu powietrznego jak m.in. bezzałogowe statki latające, śmigłowce, czy samoloty. Nakierowanie rakiety na cel odbywa się za pomocą wiązki lasera, a ich eliminacja jest możliwa zarówno w dzień, jak i w nocy. Maksymalny dystans, na jakim RBS 70 NG może eliminować środki napadu powietrznego to 8000-9000 metrów oraz pułap do 5000 metrów.

Wersja NG względem poprzednich charakteryzuje się m.in. ulepszonym systemem celowania, zintegrowaniem rakiet z kamerą termowizyjną, wdrożeniem funkcji automatycznego śledzenia celu oraz uproszczoną obsługą w czasie szkolenia operatora. Istnieje możliwość demontażu wyrzutni z pojazdu, co ma zwiększyć elastyczność wykorzystania zestawu. Czas przygotowania systemu do strzelania wynosić ma zaledwie 45 sekund, co pozwala na szybką reakcję w sytuacjach krytycznych.

Za wykrywanie celów odpowiada wielofunkcyjny radar 3D Giraffe 1X (na drugim pojeździe działającym w tandemie). Jest on zainstalowany na wozach dowodzenia i łączności Mobile Radar Unit, które współpracują z systemami dowodzenia i kontroli (C2) produkcji Saab Group. Na pojeździe obecne są także wyrzutnie systemu kamuflującego ROSY od niemieckiego koncernu Rheinmetall. W połączeniu z poryciem Saab Barracuda dają one pojazdowi większą przeżywalność na polu bitwy.

Drugi z pokazany przez firmę pojazdów został zintegrowany ze zdalnie sterowanym modułem uzbrojenia Gladius 12 od czeskiej firmy EVPU Defence. Jego uzbrojenie stanowi wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm. Można za jego pomocą zwalczać zarówno cele naziemne (w tym lekko opancerzone), powietrzne, jak i lądowe. Istnieje możliwość jego wymiany na uniwersalny karabin maszynowy kal. 7,62 mm lub granatnik automatyczny kal. 40 mm (lub coś innego na specjalne życzenie klienta).

Do wykrywania celów i prowadzenia ognia służy moduł optoelektroniczny, w skład którego wchodzi kamera dzienna (o rozdzielczości Full HD), nocna/termowizyjna (o rozdzielczości VGA lub HD), dalmierz laserowy oraz opcjonalna dodatkowa kamera do prowadzenia ognia.

Sam moduł uzbrojenia został posadowiony na przedziale ładunkowym pojazdu, co może sugerować jego wykorzystanie jako mobilnego systemu przeciwlotniczego bardzo krótkiego zasięgu. Tym samym wpisywałby się on w potrzeby np. Ukrainy, gdzie takie wozy są elementami patroli przeciwlotniczych zwalczającymi głównie systemy bezzałogowe typu Szahid/Gerań. Bardziej na miejscu wydaje się jednak umieszczenie uzbrojenia o większych możliwościach jak działko kal. 30 mm, lub nawet armata przeciwlotnicza kal. 23 mm.