Przemysł Zbrojeniowy
Rafael wydłuża zasięg bomb kierowanych
Na wystawie Aero India 2021 Rafael Advanced Defense Systems Ltd. przedstawia nowy wariant swojego uzbrojenia powietrze-ziemia SPICE 250, do którego dodano zintegrowany silnik turboodrzutowy.
Systemy SPICE to rodzina bomb precyzyjnych, opracowana przez firmę Rafael. SPICE 1000/2000 są wyposażone w głowice elektrooptyczne i algorytmy dopasowania terenu wykorzystujące sztuczną inteligencję (AI) oraz system nawigacyjny niezależny od GPS. Bomby SPICE 1000 i 2000 mogły powstawać poprzez konwersję klasycznych niekierowanych bomb 1000- lub 2000-funtowych (odłamkowych lub penetrujących).
Z kolei lżejsze bomby SPICE 250, z ładunkami o masie 125 kg, mają dodatkowo możliwość automatycznego wykrywania i śledzenia celów (w tym ruchomych i morskich) oraz dwukierunkowe łącze danych, są zdolne do zwalczania obiektów na dystansie ponad 100 km. Jak zapewnia koncern Rafael, bomby rodziny SPICE były już wykorzystywane operacyjnie.
Nowy wariant, nazwany SPICE 250 ER (Extended Range – o wydłużonym zasięgu) oparty jest na najmniejszym zestawie rodziny SPICE, która obejmuje zestawy naprowadzania SPICE 250, SPICE 1000 i SPICE 2000. SPICE to autonomiczny system uzbrojenia powietrze-powierzchnia stand-off. Może on prowadzić działania niezależnie od nawigacji GPS, w oparciu o autonomiczne algorytmy sztucznej inteligencji (AI) optoelektronicznie porównujące obrazy i - jak zaznacza producent - wykonywać zmasowane ataki.
SPICE 250 ER będzie zawierał miniaturowy silnik turboodrzutowy, z własną instalacją paliwową, zasilany JP-8/10, zapewniający bombie zasięg co najmniej 150 km, zachowując ten sam system planowania misji, interfejsy łączące go z samolotem i procedury użycia przez załogę samolotu.
SPICE 250 wykorzystuje wspólny interfejs samolotu i poczwórną belkę uzbrojeniową (Smart Quad Rack). Każda SQR przenosi cztery bomby SPICE 250. Dzięki niewielkim gabarytom i niewielkiej masie SPICE 250 może być przenoszona bezpośrednio na belkach uzbrojeniowych lekkich samolotów szturmowych.
SPICE 250 ER zachowuje ten sam obrys zewnętrzny, co wariant szybujący, wykorzystując wszystkie istniejące interfejsy SQR i samolotu, umożliwiając przenoszenie takiego samego ładunku uzbrojenia. Wariant o wydłużonym zasięgu ma również te same zdolności co wariant szybujący, w tym niedawno zaprezentowaną funkcję automatycznego rozpoznawania celu (Automatic Target Recognition), automatycznego namierzania celu (ATA) i wykrywania celu ruchomego.
Rodzaj celu, lokalizacja i charakterystyka trafienia w niego są definiowane przed lotem lub w jego trakcie dla każdego typu uzbrojenia przez zautomatyzowany system planowania misji lub przez pilota. Bomba leci w kierunku celów, używając początkowo systemu nawigacji bezwładnościowej (INS). Zbliżając się do celu, bomba używa trybów ATA i ATR do wykrywania i rozpoznawania celów oraz precyzyjnego wyznaczenia punktu celowania. Każda bomba trafia we wstępnie zdefiniowany cel, kierowana autonomicznie lub przez operatora ("man-in-the loop"), wspomaganego przez algorytm ATR.
"Będzie walka, będą ranni" wymagające ćwiczenia w warszawskiej brygadzie