Politechnika Warszawska i Lockheed Martin wspólnie o bezzałogowcach

20 marca Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej oraz firma Lockheed Martin zorganizowały konferencję prasową, dotyczącą prowadzonego od listopada ubiegłego roku wspólnego projektu, który dotyczy opracowania metod optymalizacji wykorzystania floty statków powietrznych do realizacji postawionego zadania (System of Systems - system systemów). Dotychczasowe podejście opierało się na optymalizacji jednego statku do konkretnego zadania (np. poszukiwania rozbitków na morzu), natomiast podejście „system systemów” dotyczy optymalizacji całego systemu w którym wykorzystywane są zoptymalizowane podsystemy (np. samoloty, śmigłowce, satelity, jednostki nawodne).

Projekt, w którym biorą udział studenci i naukowcy Politechniki Warszawskiej, skupia się na optymalizacji współdziałania bezzałogowych statków powietrznych i stacji naziemnych w celu zwiększenia ich zdolności operacyjnych. Wspólna inicjatywa badawcza dotyczy koordynacji misji wyszukiwania, lokalizowania i śledzenia wykonywanej przez załogowe i bezzałogowe platformy powietrzne. Projekt finansowany przez Lockheed Martin wesprze rozwój bezzałogowych statków powietrznych oraz systemów symulacyjnych istniejących w Politechnice Warszawskiej. Zostanie opracowany algorytm optymalizujący wykorzystanie statków powietrznych, z zastosowaniem koncepcji „systemu systemów” i demonstracja przykładowej realizacji takiego algorytmu w locie zespołu bezzałogowych statków powietrznych.

Projekt dotyczący modelowania i optymalizacji misji wykonywanej wspólnie przez zespół różnorodnych bezzałogowych statków powietrznych, realizowany przez zespół studentów i pracowników Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, to doskonały przykład współpracy badawczej i transferu technologii między firmą Lockheed Martin a polską uczelnią wyższą - mówi prof. dr hab. inż. Janusz Narkiewicz, lider i kierownik merytoryczny projektu ze strony Politechniki Warszawskiej. Mamy ambicję wypracowania praktycznych rozwiązań, które będą mogły znaleźć zastosowanie w polskich siłach zbrojnych, w różnych dziedzinach techniki i znacząco wpłyną na rozwój i przyszłość badań naukowych w Polsce.

Okres realizacji projektu to 24 miesiące (cztery semestry), połowa projektu przypada na listopad 2014 r. Zakończenie projektu planuje się na wrzesień 2015 r.

(JBG)