KTO Rosomak

Szef Sztabu Generalnego nawet się nie krył, że „głównym beneficjentem programów operacyjnych są Wojska Lądowe (11 z 14)”. Zaczął ich opis od kołowego transportera opancerzonego KTO Rosomak. Program ten ma się zakończyć do 2019 roku ilością 877 tych transporterów w wojsku i zakłada także poprawienie „możliwości ogniowych” tych pojazdów (m.in. poprzez integrację KTO z PPK Spike, wieżami Hitfist i wieżami bezzałogowymi). Dodajmy, że wg. wypowiedzi wiceministra Waldemara Skrzypczaka z Dni Przemysłu umowa offsetowa z Finami miała być podpisana jeszcze w ubiegłym tygodniu: „Wszystkie warunki już są wynegocjowane. Chodzi o dostawę 300 wozów więcej - pod wieże bezzałogowe, pod wozy dowodzenia i być może inne wersje”.

Czytaj więcej: plany MON dotyczące Leopardów mogą pogrzebać budowę polskiego czołgu podstawowego

PPK Spike

Jeżeli chodzi o PPK Spike to program operacyjny zakłada uzyskanie możliwości zwalczania przeciwnika poza zasięgiem jego środków przeciwpancernych (a to oznacza, że obecne pociski takiej możliwości nie mają). Do końca 2013 roku Siły Zbrojne mają posiadać 264 wyrzutnie i 2675 pocisków. Od 2015 do 2018 roku ma się zacząć dalszy zakup pocisków SPIKE w liczbie 250 sztuk rocznie jednak pod warunkiem, że będzie to już ich nowa wersja i że nastąpi ich integracja z wieżą Hitfist i wieżami bezzałogowymi. W przeciwnym wypadku szef SG podkreślił, że zakupy byłyby nie „bezcelowe”, ale „mało uzasadnione”

Modernizacja wojsk rakietowych i artylerii

Swoim zakresem program ten objął trzy programy „artyleryjskie”. W ich wyniku na stanie Sił Zbrojnych do 2022 roku ma się znaleźć m.in. 120 samobieżnych armato-haubic 155 mm Krab, do 2020 roku - 60 wyrzutni rakietowych Homar i do 2018 roku 100 samobieżnych moździerzy 120 mm Rak zabudowanych na KTO Rosomak (oraz dywizjonowy moduł Langusta – bez określonej w prezentacji liczby sztuk).

Czytaj więcej: Moździerz samobieżny Rak kalibru 120 mm

Modernizacja wojsk pancernych i zmechanizowanych

Program ten ma spowodować dostarczenie do wojsk następcy bojowego wozu piechoty i czołgu na podwoziu uniwersalnej modułowej platformy gąsienicowej kryptonim Rydwan. Przewiduje się wprowadzenie od 2018 do 2022 roku ponad 2300 pojazdów bojowych i specjalistycznych.

Czytaj więcej: Uniwersalna Modułowa Platforma Gąsienicowa Rydwan – mrzonka czy realny plan?

Rozpoznanie patrolowe

Od 2014 do 2022 r. planuje się pozyskanie ponad 400 nowych systemów rozpoznawczych dla pododdziałów rozpoznania patrolowego (generał Cieniuch nie wskazał jednak czego to ma dotyczyć).

Indywidualne wyposażenie i uzbrojenie żołnierza Tytan

Docelowo założono wyposażenie wojska do 2022 roku w około 14 000 kompletów Tytan i dodatkowo 150 kompletów dla celów szkoleniowych. Przy czym w pierwszej kolejności (do 2018 roku) dostawy będą dotyczyły jednostek wchodzących w skład PKW.

Samolot szkolno - treningowy AJP

Planuje się w ramach tego programu pozyskanie zintegrowanego systemu szkolenia zaawansowanego w liczbie 8 samolotów do 2017 r i 4 do 2019.

Samoloty transportowe

Ten program planuje się zrealizować do 2014 roku i w jego wyniku ma zostać dostarczonych 8 samolotów M-28 różnych wersji wraz z symulatorem lotów oraz 5 dalszych samolotów C-295M CASA, co podniesie stan tych maszyn do 16.

Zwalczanie zagrożeń na morzu



Program „Zwalczanie zagrożeń na morzu” przewiduje do 2022 roku kupienie drugiego nadbrzeżnego dywizjonu rakietowego oraz trzech niszczycieli min, trzech okrętów podwodnych, nowego typu okrętu patrolowego w wersji podstawowej zbudowanego na bazie platformy projektu 621, trzech okrętów obrony wybrzeża, trzech okrętów patrolowych z funkcją zwalczania min oraz jednego okrętu wsparcia działań połączonych.

Śmigłowce wsparcia bojowego, zabezpieczenia i VIP

W przypadku tego programu wykład szefa SG nie zgadzał się częściowo z tym co było prezentowane na slajdach. Generał Cieniuch przekazał bowiem ustnie, że planuje się pozyskanie 70 nowych śmigłowców wielozadaniowych opartych o wspólną platformę. Ponadto w związku z rezygnacją z modernizacji śmigłowca do wersji Głuszec planuje się pozyskanie od 2020 do 2022 roku 12 nowych śmigłowców uderzeniowych kryptonim Kruk (docelowo ma być ich 32).

Na slajdzie wskazano jednak, że w 2022 roku ma być 90 śmigłowców transportowych, 12 śmigłowców SAR Sił Powietrznych, 6 śmigłowców SAR Marynarki Wojennej, 6 śmigłowców ZOP – zwalczania okrętów podwodnych i ponad 30 Kruków.

Rozpoznanie obrazowe i satelitarne



W ramach tego zadania planuje się doprowadzić do sytuacji, że w 2022 roku będzie na wyposażeniu sił zbrojnych ponad 40 bezzałogowych statków powietrznych klasy mini, do 2019 roku 15 dronów powietrznych pionowego startu i lądowania klasy mini lub micro, do 2020 roku: 15 dronów „klasy taktycznej krótkiego zasięgu”, ponad 10 dronów „klasy taktycznej średniego zasięgu” (w wersji rozpoznawczo uderzeniowej) oraz w okresie od 2017 do 2020 mają zostać nabyte 4 komplety dronów klasy MALE (średniego pułapu i dużej autonomiczności).

Do 2018 roku planuje się również uzyskać dostęp do systemów satelitarnych obserwacji powierzchni ziemi (ma być zorganizowane specjalne Centrum Operacyjne P-DUGS z Centrum Analiz Obrazowych).

Symulatory i trenażery

Jeżeli chodzi o poprawienie efektywności szkolenie to program modernizacji technicznej SZ obejmuje również:

• zakup symulatora śmigłowca SW-4 (w latach 2015-2016);


• zakup symulatora kierowcy czołgu Leopard 2A4 (do 2014 roku);


• zakup laserowego symulatora strzelań Leopard 2A4 (do 2015 roku);


• zakup kompleksowego systemu symulacji pola walki do szczebla batalionu (do 2014 roku);


• modernizację symulatora lotów Klaudia śmigłowca W-3W Sokół;


• modernizację samolotu PZL-130TC-I Orlik do wersji TC-II Garmin.

Szef Sztabu wspomniał również (jednak bez podawania konkretnych dat) o wprowadzeniu symulatorów i trenażerów skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych, trenażerów inżynieryjnego systemu minowania, mostów towarzyszących i maszyn inżynieryjnych.

Zintegrowane systemy C4ISR

Jedną z najważniejszych deklaracji szefa Sztabu Generalnego, zresztą bardzo rzadko wygłaszaną w pozawojskowych gremiach była zapowiedź: „integracji wszystkich narodowych zautomatyzowanych systemów dowodzenia i kierowania środkami walki oraz informatycznych systemów funkcjonalnych”.

Satysfakcja jest tym większa, że w momencie opublikowania pierwszych szczegółów reformy systemu kierowania i dowodzenia siłami zbrojnymi to my jako pierwsi wskazywaliśmy, że o wiele ważniejsze jest stworzenie jednolitego zautomatyzowanego systemu dowodzenia, a nie nieskoordynowane inwestowanie i modernizowanie systemów poszczególnych rodzajów sił zbrojnych, które obecnie ze sobą nie współpracują. Teraz wreszcie ktoś zaczął o tym oficjalnie mówić.

Niestety szef Sztabu Generalnego został wprowadzony przez kogoś w błąd, ponieważ celem programu C4ISR nie powinno być tylko połączenie „narodowych zautomatyzowanych systemów dowodzenia i kierowania środkami walki”, ale również włączenie tego co powstanie do systemów sojuszniczych (z pobieraniem od nich odpowiedniej informacji). A to nie zostało wyraźnie zaznaczone.

Co gorsza tak sformułowany plan działania może wskazywać (choć mam nadzieję, że jest tylko wynikiem skrótu myślowego), że MON nadal nie zamierza korzystać z informacji cywilnych (bo chyba nie one mieszczą się w pojęciu „informatyczne systemy funkcjonalne”). Ogromne doświadczenie w tej dziedzinie mają Siły Powietrzne, które tworząc obraz sytuacji powietrznej korzystają również ze wskazań cywilnej kontroli ruchu powietrznego. Również Marynarka Wojenna może wskazać jak ważne są dane zbierane przez System Wymiany Informacji Bezpieczeństwa Żeglugi Urzędów Morskich lub Zintegrowany System Radarowego Nadzoru Polskich Obszarów Morskich Morskiego Oddziału Straży Granicznej. I nowy system C4ISR musi z tych „cywilnych” danych korzystać.

Zaplanowane środki finansowe

Na realizację zadań zawartych w programie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych w latach 2013 – 2022 ministerstwo Obrony Narodowej planuje wydać około 139 miliardów złotych, co stanowi około 34% ogółu wydatków budżetowych MON w tym okresie. Przy czym 70% z tej sumy (97,8 mld zł) ma być przeznaczone na realizację programów operacyjnych (10 mld zł ma być wydane do 2014 r i około 90 mld zł w pozostałym okresie) natomiast 30% (około 42,2 mld zł) na inwestycje będące poza tymi programami.



By zobrazować efekty tych działań Sztab Generalny posłużył się procentem sprzętu nowoczesnego w odniesieniu do sprzętu przestarzałego. Zgodnie z założeniami w całych siłach zbrojnych w 2022 roku sprzęt nowoczesny ma już stanowić 65% (obecnie jest tylko 22%).

Niestety do liczb tych należy podejść bardzo ostrożnie, ponieważ generał Cieniuch wyraźnie zaznaczył, że za dwa lata program 2013 - 2022 będzie poprawiany i co gorsza ten proces się już rozpoczął. Tak więc wojsko dalej działa według patologicznej zasady: „nie możesz jakiegoś celu zrealizować, to w jego trakcie zmień mu nazwę”. Tak np. realizowano wcześniej tzw. „cele Sił Zbrojnych” (choć nie wszystkie) i w ten sposób nikt nie miał do nikogo pretensji. Możemy mieć tylko nadzieję, że tak samo nie będzie się działo w odniesieniu do programów operacyjnych.

Maksymilian Dura