Jakie będą katarskie „Mieczniki” i „Czaple” od Fincantieri?

Pomimo, że techniczne wodowanie „Al Zubarah” (F 101) - pierwszej z czterech korwet budowanych dla Kataru przeprowadzono w lutym 2020 roku, a pierwszego z dwóch zamówionych okrętów patrolowych „Musherib” (Q 61) - we wrześniu 2020 roku, to informacje na temat tych jednostek były bardzo skąpe i opierały się głównie na szacunkach, a nie oficjalnych komunikatach. Sytuacja zmieniła się pod koniec października br., gdy koncern Fincantieri opublikował konkretne dane na temat okrętów budowanych dla katarskich sił morskich.

Korwety typu Al Zubarah

Z informacji tych wynika, że wielozadaniowe korwety typu Al Zubarah mają mieć długość 107 m, szerokość 14,7 m oraz wyporność pełną 3250 ton. Są to jednostki zaprojektowane zgodnie z restrykcyjnymi przepisami RINAMIL (Rules for the classification of Naval Ships). Dzięki temu nowe korwety według Fincantieri, mają być odporne na udary, mieć „doskonałe właściwości nautyczne”, zdatność do żeglugi w najtrudniejszych warunkach oraz duży zasięg (3500 Mm przy prędkości marszowej 15 węzłów) i autonomiczność (21 dni).

Ze względu na ilość zabieranego uzbrojenia oraz właściwości taktyczno-techniczne okrętowego systemu walki, korwety Al Zubarah są porównywalne pod względem możliwości bojowych ze średniej wielkości fregatami. Te zdolności poprawia dodatkowo możliwość zabrania na pokład śmigłowca NH90 NFH, dla którego zbudowano: nie tylko rufowy pokład lotniczy, ale również hangar. Co więcej mają to być nie tylko helikoptery w wersji morskiej, ale również wersji – „taktyczno-transportowej” TTH (tactical transport) katarskich sił powietrznych. W prowadzeniu operacji abordażowo-inspekcyjnych niewątpliwie pomogą dwie łodzie sztywnodenne RHIB z burtowymi i rufowymi systemami opuszczania i podnoszenia z wody.

Okrętowy system walki ATHENA na korwecie jest opracowany przez koncern Leonardo, który wraz z koncernami Elettronica i MBDA dostarczy również większość systemów uzbrojenia i obserwacji technicznej. Jak na razie nie ujawniono, jakimi konkretnie sensorami będą dysponowały korwety Al. Zubarah, ale po wyglądzie masztu przypuszcza się, że głównym radarem nadzoru sytuacji powietrznej i nawodnej będzie stacja radiolokacyjna Kronos Grand Naval od Leonardo, wyposażona w aktywną antenę ścianową AESA.

Leonardo dostarczy również system identyfikacji radiolokacyjnej „swój – obcy” (IFF), dwie głowice optoelektroniczne SASS IRST (infra-red search and track system), dwa radiolokacyjno-optyczne systemy kierowania ogniem artyleryjskim NA-30S Mk2, dwa optoelektroniczne systemy kierowania ogniem Medusa Mk4B, sonar antykolizyjny i przeciwminowy Thesan oraz holowany system antytorpedowy Black Snake z dwiema wyrzutniami pułapek przeciwko torpedom. Z kolei kompleks walki elektronicznej będzie pochodził od włoskiej firmy Elettronica, która najprawdopodobniej zintegruje go z wyrzutniami zakłócaczy Sylena Mk 1 opracowanymi przez francuską firmę Lacroix Defence.

Korwety typu Al Zubarah są uzbrajane w armatę Leonardo 76/62 mm Super Rapido kalibru 76 mm oraz dwa moduły wyrzutni pionowego startu VLS Sylver A50 w sumie z szesnastoma stanowiskami startowymi dla rakiet przeciwlotniczych – najprawdopodobniej średniego zasięgu typu Aster 30 Block 1. Są jednak źródła wskazujące, że siły morskie Kataru będą pierwszymi na świecie wyposażonymi w rakiety ASTER 30 Block 1NT zdolne do wykonywania misji antybalistycznych. W ten sposób korwety typu Al. Zubarah weszłyby w system katarskiej obrony antyrakietowej, chroniący przede wszystkim przed ewentualnym atakiem irańskich rakiet balistycznych.

Obronę przeciwlotniczą bliskiego zasięgu (w tym przed pociskami przeciwokrętowymi) korwet ma zapewnić system RAM Mk 31 z 21 stanowiskami startowymi dla pocisków RAM Block 2 oraz dwa zdalnie sterowane systemy artyleryjskie Marlin-WS kalibru 30 mm. Uzbrojeniem ofensywnym będą dwie poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwokrętowych MBDA Exocet MM40 Block 3.

Na korwetach zastosowany jest układ napędowy CODAG (COmbined Diesel And Diesel) składający się z czterech silników wysokoprężnych, które poprzez dwie przekładnie napędzają dwa wały ze śrubami o zmiennym skoku. Dzięki temu prędkość „podróżna” nowych okrętów ma być nie mniejsza niż 15 węzłów oraz prędkość maksymalna większa niż 28 węzłów. Manewrowość zapewniono dzięki standardowym sterom rufowym oraz dziobowego steru strumieniowego. Korwety mają zapewniać komfortowe warunki dla załogi liczącej 98 osób i 14 dodatkowo zabieranych pasażerów. Pomoże w tym również instalacja burtowych płetw stabilizujących.

Pełnomorskie okręty patrolowe OPV typu Musherib

Szybkie okręty patrolowe FPV (Fast Patrol Vessel) typu Musherib są mniejszymi jednostkami niż korwety typu Al Zubarah mają bowiem wyporność 725 tony, długość 63,8 m oraz szerokość 9,2 m. Ich układ napędowy obejmuje cztery silniki diesla, z których każdy napędza poprzez przekładnię własny wał zakończony śrubą (razem są więc cztery śruby o zmiennym skoku). Taki układ napędowy został już dobrze sprawdzony przez Fincantieri na szybkich okrętach patrolowych typu Saettia. Pozwoli on patrolowcom typu Musherib na poruszanie się z maksymalną prędkością 30 w i „podróżną” 15 w.

Zasięg tych okrętów określa się na 1500 Mm przy prędkości 15 w a autonomiczność na 7 dni. Przy ich projektowaniu wykorzystano przepisy RINAMIL (Rules for the classification of Naval Ships), zastosowane na korwetach typu Al Zubarah. Z korwet zostanie również zapożyczony okrętowy system walki ATHENA – w ograniczonej wersji. Realizację misji abordażowo-inspekcyjnych zapewni łódź płaskodenna RHIB z rufowym dźwigiem do opuszczania i podnoszenia z wody. Stała załoga okrętów patrolowych ma składać się z 38 osób, ale przewidziane ma być również dodatkowe miejsce dla komandosów.

Podobnie jak w przypadku korwet, tak i w przypadku patrolowców typu Musherib nie ujawniono szczegółów odnośnie systemu obserwacji technicznej. Jednak wygląd masztu wyraźnie wskazuje, że głównym jego elementem będzie radar wielozadaniowy rodziny Kronos. Ze zdjęć wynika również, że na tych nowych okrętach będzie zastosowany głowica optoelektroniczna SASS IRST, radiolokacyjno-optyczny system kierowania ogniem artyleryjskim NA-30S Mk2 dla armaty the Leonardo Super Rapido 76/62 mm, jeden optoelektroniczny system kierowania ogniem Medusa Mk4B dla dwóch zdalnie sterowanych zestawów artyleryjskich Marlin-WS kalibru 30 mm.

Okręt będzie miał silne uzbrojenie przeciwlotnicze składające się ośmiostanowiskowej wyrzutni pionowego startu dla rakiet VL MICA oraz przeciwokrętowe - składające się z dwóch podwójnych wyrzutni pocisków przeciwokrętowych typu MBDA Exocet MM40 Block 3.

Przypomnijmy, że kontrakt pomiędzy Katarem i koncernem Fincantieri o wartości około 4 miliardów euro przewiduje dostawę siedmiu okrętów nawodnych, w tym czterech korwet, dwóch okrętów patrolowych oraz dużej jednostki desantowej klasy LPD (Landing Platform Dock). Wszystkie te okręty mają zostać zbudowane w stoczniach włoskich zapewniając im pracę przez okres do co najmniej 2024 roku. „Co najmniej”, ponieważ umowa zapewnia dodatkowo wsparcie logistyczne przez 10 kolejnych lat dla każdego przekazanego Katarowi okrętu.