Drony z drukarki 3D coraz bliżej

Celem eksperymentu było zbudowanie tzw. demonstratora możliwości, który został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany na wystawie lotniczej Air Show 2015 w Dubaju (pomimo, że był już gotowy w październiku br.). Przedstawiono również oficjalne wideo z pierwszego lotu „drukowanego” drona - został on wykonany na wyschniętym, słonym jeziorze w stanie Utah.

Jak przyznano, jedynymi elementami, które nie pochodziły z drukarki były: mały silnik turboodrzutowy, systemy elektroniczne oraz serwomechanizmy. Jest to i tak ogromne osiągnięcie, kiedy weźmiemy pod uwagę, że chodzi o bezzałogowiec o rozpiętości skrzydeł około 3 m i latający z prędkością około 250 km/h. Nie zastosowano włókna węglowego, a wydrukowano części stanowią w sumie około 80% wagi całego drona.

Do budowy większości elementów zastosowano proces osadzania topionego materiału FDM (Fused Deposition Modeling), w którym elementy tworzy się warstwa po warstwie. Część podzespołów zbudowano przy użyciu laserowego spiekania – w tym zbiorniki paliwa i winglety. Zaznaczono przy tym, że wykorzystano materiały ogólnie dostępne.

Cały proces produkcji był realizowany przede wszystkim na drukarkach Fortus. Natomiast podczas projektowania wykorzystywano głównie oprogramowanie Dassault Systèmes SolidWorks,  GrabCAD oraz wewnętrzne programy firmy Stratasys (w tym Insight).

Sukces jest tym większy, że program „Printed Airrcraft” ruszył tak naprawdę dopiero w pierwszym kwartale 2015 r. , co oznacza, że na zbudowanie „wydrukowanego” i latającego drona turboodrzutowego, potrzeba było zaledwie ośmiu miesięcy. Wszystko zostało wytworzone w firmie Strarasys - poza silnikiem i systemami elektronicznymi, które dostarczyli poddostawcy.