Czy polska artyleria rakietowa będzie celniejsza? MON odpowiada

Autorem wspomnianej interpelacji numer 7373 jest poseł Artur Szałabawka (Prawo i Sprawiedliwość). Została upubliczniona w dniu 17 stycznia na stronie Kancelarii Sejmu i dotyczyła kwestii wspierania rozwoju kierowanego pocisku rakietowego kalibru 122 mm oraz potencjału eksportowego polskich rozwiązań zbrojeniowych.

Odpowiedzi na nią w dniu 4 lutego (publikacja na stronie sejmu miała miejsce 7 marca) udzielił Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Paweł Bejda, który pisze; zakres rzeczowy projektu badawczego Politechniki Warszawskiej w ramach konkursu SZAFIR nie obejmował opracowania kierowanego pocisku rakietowego kalibru 122 mm, a jedynie jednego z elementów pocisku rakietowego, tj. gazodynamicznego modułu sterującego precyzyjnego naprowadzania (GAMS). Ministerstwo Obrony Narodowej było i nadal jest zainteresowane wynikami przedmiotowego projektu badawczego.

Jednocześnie, należy zauważyć, że Politechnika Warszawska nie dysponuje wszystkimi technologiami krytycznymi niezbędnymi do opracowania systemu kierowania pocisku rakietowego kalibru 122 mm. W związku z tym, ewentualne opracowanie systemu kierowanego pocisku rakietowego będzie wymagało kolejnej inicjatywy badawczo-rozwojowej.

Tym samym widzimy, że ministerstwo obrony jest zainteresowane tematem, jaki przedstawiła Politechnika Warszawska podczas zeszłorocznej toruńskiej Międzynarodowej Konferencji Artyleryjskiej. Konieczne jest tutaj kontynuowanie prac przez Centrum Badawcze Obronności i Bezpieczeństwa ze wsparciem dotychczasowych partnerów (np. spółki Mesko) oraz miejmy nadzieję ministerstw (nie tylko obrony narodowej), aby rozwijać technologię związaną z poprawą celności naszych rakiet kal. 122 mm. Kwestia jest ważna zarówno pod kątem rozwoju krajowych ośrodków badawczych, jednostek artylerii rakietowej, jak i przemysłu. Zagadnienie to należałoby połączyć z powrotem do produkcji pocisków rodziny Feniks, który to proces został jesienią zeszłego roku w 100% spolonizowany.

Dalsze prace pozwolą także na rozwijanie kadry naukowej mogącej w przyszłości odpowiadać za następne projekty. Należy pamiętać, że amunicja rakietowa kal. 122 mm jest powszechnie wykorzystywane na całym świecie, zatem potencjał eksportowy kierowanego pocisku tej klasy jest bardzo pokaźny. Co ciekawe, niedawno Polska Grupa Zbrojeniowa podpisała z Politechniką Warszawską list intencyjny dotyczący współpracy przy rozwoju m.in. techniki rakietowej. Może to dotyczyć m.in. przedmiotu interpelacji posła Szałabawki, który będzie bardzo przydatny dla naszych wyrzutni WR-40 Langusta, Homar-K czy RM-70/85. Mowa tutaj o blisko 400 systemach artylerii rakietowej (nie licząc potencjalnego Homara-A), zatem potencjał rynkowy tego rozwiązania (zamówień dla SZ RP i klientów eksportowych) jest bardzo duży.