BBN o problemach modernizacji Wojsk Lądowych

Analiza przedstawia obecny oraz oczekiwany do 2022 roku stan wyposażenia wybranych elementów wojsk lądowych. Tekst skupia się na wojskach pancernych i zmechanizowanych oraz jednostkach rakietowych i artylerii. We wstępie autor zaznaczył, że taki wybór zagadnień, z celowym pominięciem m.in. "uzbrojenia wojsk inżynieryjnych i przeciwlotniczych, a także innych jednostek wsparcia i zabezpieczenia bojowego" to celowy zabieg, gdyż tylko na podstawie analizy stanu wojsk pancernych i zmechanizowanych oraz artylerii wykazać "można problem niedostatecznej ilości zasobów nowoczesnego uzbrojenia koniecznego dla utrzymania dotychczasowego kształtu ich struktur organizacyjnych.".

Tekst w szczegółach opisuje czołgi i bojowe wozy piechoty, jednak nie porusza już kwestii wozów pomocniczych oraz łączności i systemów dowodzenia. W podobny sposób omówione są wojska rakietowe i artyleryjskie - opisane są systemy artylerii lufowej i rakietowej, ale znów bez głębszej analizy aspektów związanych np. ze zautomatyzowanymi systemami kierowania ogniem. Przeanalizowane aspekty z pewnością można określić, jako merytorycznie analizujące wybrane zagadnienia.

W opracowaniu skupiono się jednak w dużym stopniu na opisie parametrów bojowych wozów, porównując armaty, napędy, celowniki. Nie uwzględniono jednak aspektów eksploatacyjnych, szkoleniowych czy poziomu gotowości jednostek (stopnia obsadzenia jednostek kadrami oraz wyszkolenia tych kadr). W dość ograniczony sposób ujęto też zagadnienie związane z wdrożeniem systemu zarządzania walką, tzw. BMS. Wymieniony został jedynie przy czołgach, a korzyści z użycia takiego systemu są tym większe im szerzej został on wdrożony, dąży się do tego, aby w „sieci” widoczne były wszystkie elementy działające na teatrze działań. Podobnie brak uwzględnienia jednostek przeciwlotniczych czy inżynieryjnych, choć będący celowym zabiegiem, w pewien sposób zawęża możliwość wyciągania wniosków co do całościowej organizacji Wojsk Lądowych, jak i ich modernizacji. 

Otwarte pozostaje więc pytanie, czy - dokonując całościowej analizy WL w określonych ramach - nie byłoby korzystniejsze uwzględnienie aspektów szkolenia, systemów dowodzenia i wsparcia, ograniczając jednocześnie szczegółowość samego opracowania jeśli chodzi o czołgi i bojowe wozy piechoty. Plusem opracowania jest natomiast zestawienie obecnego stanu posiadania polskich pododdziałów pancernych, zmechanizowanych i artylerii w omawianych obszarach, włącznie z podaniem ogólnych danych dotyczących innych państw NATO czy Rosji. Czytelnicy mogą się też zapoznać z interesującymi prognozami stanu wyposażenia WL do 2022 roku, a więc na moment końca obowiązywania obcnego planu modernizacji technicznej.

Opublikowane przez BBN opracowanie jest więc głosem w dyskusji dotyczącym modernizacji Wojsk Lądowych, ale nie wyczerpuje zagadnienia, nie daje też całościowego podejścia do modernizacji WPiZ i WRiA. Z drugiej jednak strony, wybrane zagadnienia omówione są w sposób merytoryczny, jest to też jeden z niewielu podobnych dokumentów, przekazanych opinii publicznej przez państwową instytucję jaką jest BBN. Należy mieć nadzieję, że za tą pracą pójdą następne, stanowiąc podstawę do debaty publicznej i wypracowywania rozwiązań, przeznaczonych do potencjalnego wdrożenia w Siłach Zbrojnych.

Opracowanie dostępne jest pod tym linkiem.

(JP)