Jak donosi Defense News, amerykańskie wojska lądowe potwierdzają plan wdrożenia następcy radaru Patriot w ramach otwartego postępowania. W procedurze, o kryptonimie LTAMDS (Lower Tier Air and Missile Defense Systems) dopuszczeni więc zostaną zarówno oferenci proponujący modernizację systemu Patriot, jak i zupełnie nowe systemy. LTAMDS będzie częścią przyszłej, zintegrowanej architektury obrony powietrznej US Army, bazującej na systemie dowodzenia IBCS i dołączanych do niego komponentach (w pierwszych latach funkcjonowania będą to wyrzutnie i modyfikowane radary Patriot). 

Prace się jednak opóźniają, o czym świadczy ciągłe odwlekany termin decyzji o wprowadzenie systemu dowodzenia i kierowania IBCS, który opracowany przez koncern Northrop Grumman ma integrować wszystkie pozostałe komponenty IAMD – w tym wyrzutnie rakietowe i radary. Na razie wiadomo jedynie tyle, że w nowych zestawach przeciwlotniczych będzie wykorzystywana rakieta PAC-3 MSE (Patriot Advanced Capability-3 Missile Segment Enhancement), która jest jednak proponowana zarówno w bateriach Patriot, jak i bateriach MEADS. Oprócz niej do systemu mogą zostać w przyszłości dołączone również inne efektory, w tym charakteryzujące się niższym niż PAC-3 MSE kosztem. Kwestia radaru pozostaje nierozwiązana. 

Czytaj więcej: US Army poszukuje nowego radaru obrony powietrznej. W służbie za dekadę? 

Jak zaznacza Defense News, ostatecznie przedstawiciele US Army poinformowali media w Stanach Zjednoczonych, że program LTAMDS (Lower-Tier Air-and-Missile Defense Sensor) dotyczący pozyskania sensora dla system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej dolnej warstwy będzie realizowany jako "w pełni" otwarty przetarg, co ma pozwolić na pozyskanie najlepszego rozwiązania. Celem jest zakup radaru klasy AESA ze zdolnością dookólnego zwalczania celów. Obecny radar Patriota może prowadzić obserwację tylko w wydzielonym sektorze. 

Już w ubiegłym roku roku skierowano do przemysłu zapytanie o informację w sprawie systemu LTAMDS. W odpowiedzi przedstawione zostały m.in. oferty Raytheon, Northrop Grumman i Lockheed Martin. Producent zestawów Patriot zakłada, że docelowy sensor miałby powstać drogą głębokiej modernizacji istniejącego radaru, poprzez dodanie dwóch anten bocznych (pozwalających według Raytheon na nieprzerwaną obserwację dookólną bez stosowania anteny obrotowej) i wdrożenie technologii AESA opartej na azotku galu. Pierwsze testy w tym kierunku były już prowadzone. 

Z kolei producent systemu IBCS Northrop Grumman deklarował wcześniej, że będzie chciał zaproponować rozwiązanie oparte o wielofunkcyjny radar G/ATOR, produkowany obecnie (w tym w technologii AESA GaN) dla korpusu piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych. Jest to obrotowa stacja, mogąca pełnić również między innymi funkcję radaru kontrbateryjnego (artyleryjskiego). Lockheed Martin poinformował wstępnie, że proponowane przez niego rozwiązanie będzie uwzględniało doświadczenia z programów radarów MEADS, Aegis, Q-53 ale też stacji dalekiego zasięgu LRDR i Space Fence. 

W praktyce należy się spodziewać, że w programie zostanie wyłoniona stacja ze zdolnością dookólnej obserwacji celów i prawdopodobnie bazująca na technologii azotku galu. Tak naprawdę wiadomo jedynie tyle, że stacja radiolokacyjna obecnie wykorzystywana w systemie Patriot nie spełnia amerykańskich (oraz polskich) wymagań i musi być zmieniona bądź głęboko zmodernizowana. Obecnie program przyszłego radaru obrony powietrznej US Army jest na wczesnym etapie (przed tzw. Milestone A otwierającym fazę redukcji ryzyka i dojrzewania technologii). Powoduje to również utrudnienia w tych państwach, które tak jak Polska, chciałyby by wprowadzić rozwiązanie wybrane przez amerykańską armię. 

Z drugiej strony, po rosyjskiej aneksji Krymu obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa traktowana jest przez Stany Zjednoczone jako jeden z priorytetów. Dlatego nie jest wykluczone, że USA będą dążyć do szybszego niż pierwotnie zakładano wdrożenia LTAMDS (pierwotnie miało to mieć miejsce po 2025 roku). Wybór nowego radaru w programie LTAMDS będzie istotny zarówno dla armii USA, jak i innych państw chcących pozyskać sprzęt interoperacyjny z armią Stanów Zjednoczonych, w tym Polski. Jeżeli bowiem dane państwo pozyskałoby zestawy Patriot z innym radarem, niż będzie używany w USA, może je to narazić na nieproporcjonalnie duże koszty późniejszego wsparcia eksploatacji.

Maksymilian Dura, Jakub Palowski