Jakie scenariusze dla Ukrainy?

Konfrontacja- Jeszcze wczoraj wdrożenie scenariusza konfrontacyjnego było niezwykle prawdopodobne. W Kijowie dochodziło do starć, wydawało się, że poleje się krew a prezydent Janukowycz pogrąży w autorytaryzmie, co naturalnie przybliżyłoby go do Rosji hołdującej „suwerennej demokracji”. W tym kontekście warto wspomnieć, że głowa państwa nadal posiada silne poparcie na wschodzie kraju, co wymiernie wzmacnia jej pozycję i z pewnością wpływa na podejmowane decyzje. Niemniej ostatnia noc upłynęła w Kijowie w miarę spokojnie a dziś rzecznik ukraińskiego rządu zaprzeczył doniesieniom o wprowadzeniu stanu wyjątkowego. Choć niczego nie można wykluczyć wydaje się zatem, że sytuacja (przynajmniej w porównaniu z dniem wczorajszym) ulega stabilizacji.

Okrągły stół- Spiker ukraińskiego parlamentu, wierny stronnik Janukowycza, Wołodymyr Rybak zaapelował o zwołanie okrągłego stołu. Władze próbują rozpocząć rozmowy z opozycją, dziś ma dojść do spotkania jej liderów z prezydentem Janukowyczem, jednocześnie Unia Europejska także stara się mediować pomiędzy stronami nie obdarzając protestujących jednoznacznym poparciem. Dla realizacji tego scenariusza kluczowa jest jednak postawa protestujących. Gotowość do kompromisu władz z pewnością ograniczy się do dymisji personalnych w obrębie rządu lub (w wariancie maksymalnym) całego gabinetu, pytanie czy będzie to satysfakcjonujące rozwiązanie dla opozycji dążącej do impeachmentu Janukowycza? Raczej nie.

Dekompozycja obozu władzy- Już wczorajsze wypowiedzi ukraińskiego ambasadora w Polsce zobrazowały wewnętrzne podziały wśród „niebieskich”. Z Partii Regionów odchodzą kolejni posłowie, może ona niebawem stracić większość w parlamencie. Niemniej warto mieć na uwadze, że na Ukrainie to prezydent wyznacza nowego kandydata na premiera, dlatego wariant dekompozycji obozu władzy jest mało prawdopodobny, zaplecze Janukowycza będzie kontrolowało sytuację

Wygasanie protestów- Władze ukraińskie mogą również powielić rosyjskie doświadczenia związane z zakrojonymi na szeroką skalę protestami opozycji. W takim scenariuszu dążyłyby one do mobilizacji swoich zwolenników, do drobnych ustępstw wobec protestujących, które ograniczyłyby udział elementów umiarkowanych w wiecach, oraz ich maksymalnego przewlekanie w czasie tak by stopniowo słabły.