W ocenie najnowszego myśliwca przedstawiciele Lockheed Marin wcale nie skupili się na jego możliwościach bojowych, ale na pewnych szczegółach, które pokazują jak duży zakres innowacji był wprowadzony podczas jego opracowania i produkcji.

Już na początku wskazano, że jest to pierwszy w historii lotnictwa samolot krótkiego startu i pionowego lądowania STOVL (short-takeoff and vertical-landing), na którym przekroczono barierę dźwięku. Stało się to w czerwcu 2010 r., uzyskując prędkość 1,07 Macha, a maszyną kierował wtedy pilot amerykańskiej piechoty morskiej. Obecnie prędkość maksymalną określa się na 1,8 Macha.

Pomimo, że w skład wyposażenia samolotu F-35 wchodzą rozmaite systemy, w Lockheed Martin zwrócono uwagę przede wszystkim na unikalny hełm pilota. Wyświetlacz nahełmowy (Helmet Mounted Display Systems) zobrazowuje bowiem wszystkie informację, które są potrzebne do wykonania zadania i powrotu do bazy bez konieczności odrywania oczu od nieba (jest to jedyny współczesny samolot bojowy bez wskaźnika przeziernego HUD).

Ponadto samolot jest wyposażony w wielokierunkowy system wykrywania i śledzenia celów w podczerwieni, składający się z sześciu kamer, zamontowanych z każdej strony. Kamery te również przesyłają obraz do hełmu pilota, pokazując mu obserwowany przez nie sektor przestrzeni. W ten sposób pilot ma możliwość obserwowania nawet tej strefy, która jest zasłonięta przez elementy konstrukcyjne samolotu, ostrzegając go i pozwalając mu podjąć adekwatne do zagrożenia działania.

Przedstawiciele Lockheed Martin podkreślił również, że F-35 jest pierwszym myśliwcem stealth, sprzedanym przez Stany Zjednoczone za granicę. Co więcej w programie „Joint Strike Fighter” rozpoczętym na początku 1990 r. wzięło udział aż dziewięć krajów partnerskich: Australia, Dania, Holandia, Kanada, Norwegia, Turcja, Wielka Brytania Włochy i Stany Zjednoczone, wymieniając się informacjami i zasobami. Później, poprzez program FMS (Foreign Military Sales) do projektu dołączyły: Izrael, Japonia i Korea Południowa.

Prawdopodobnie z tego powodu dopilnowano, by każda kabina F-35 wyglądał dla wszystkich klientów jednakowo, we wszystkich wariantach i modelach. W przeciwieństwie do poprzedniej generacji samolotów kokpit F-35 posiada jeden główny, pełnowymiarowy ekran, z którym pilot integruje się poprzez dotyk i system rozpoznawanie głosu. Używając tej techniki pilot ma możliwość zmieniania rozmiaru, położenie i zawartości pojawiających się okien na ekranie - w tym głównego panelu TSD (Tactical Situasion Display) ze zobrazowaną sytuacją taktyczną.

Piątą informacją wybraną przez Lockheed Martin i unikalną dla programu Joint Strike Fighter jest fakt, że do wyprodukowania jednego egzemplarza samolotu F-35 wykorzystuje się 300 000 części, z czego 11 000 jest unikalnych. Wszystkie te elementy są przesyłane do ogromnych zakładów koncernu Lockheed Martin w Fort Worth w Teksasie. To właśnie dzięki zastosowanym tam innowacyjnym metodom produkcji i zarządzania udało się obniżyć koszty o ponad połowę w stosunku do ceny za pierwszy samolot i zmniejszyć o prawie połowę czas jego produkcji.

(A.Wiśniewska; M.Wrońska; P.Wroński; N.Wielocha; T.Strugalski; Z.Węgrzynowska)