Amerykanie pracują nad przeźroczystym pancerzem

Amerykanie osiągnęli sukces opracowując termoplastyczny elastomer, który z postaci elastycznej może być za pomocą środków fizycznych (a nie w procesie chemicznym) przekształcony do postaci stałej. W ten sposób materiał, który normalnie jest miękki i może być dowolnie kształtowany, staje się twardy i odporny na uderzenia podobnie jak pancerz. Co więcej, ten proces krzepnięcia jest odwracalny, tak więc pokrycie wykonane z nowego materiału może być łatwo naprawione „na gorąco”, i to nie tylko w warunkach warsztatowych, ale również w przygodnym terenie – np. na polu walki.

Według specjalistów z laboratorium NRL podgrzanie stałego materiału do temperatury około 100°C powoduje topienie się „małych kryształków”, które mieszają się ze sobą poprzez dyfuzję, pozwalając na naprawę uszkodzeń występujących na powierzchni. Amerykanie zapowiadają, że do naprawy może być użyte narzędzie przypominające żelazko, które wygładzi załamania jednocześnie nie wpływając na integralność całej struktury.

Wcześniejsze prace NRL skupiały się na opracowywaniu materiałów polimerowych, które wykorzystywane jako powłoka, zwiększałyby odporność urządzeń np. na uderzenie o twarde podłoża. Stosując warstwy ochronne z tworzyw polimocznikowych i poliizobutylenu próbowano dodatkowo poprawić ochronę balistyczną pancerzy i hełmów oraz zwiększyć skuteczność osłon łagodzących falę uderzeniową – pochodzącą od bliskiego wybuchu.

Teraz naukowcy NRL chcą się skupić na termoplastycznych elastomerach, które zachowując co najmniej takie same właściwości balistyczne, jak wcześniej wykorzystywane materiały, będą dodatkowo przejrzyste, lżejsze od szkła kuloodpornego i przystosowane do „polowej” naprawy. Taki przeźroczysty pancerz ma się składać z naprzemiennych warstw polimeru elastomerowego i twardszego materiału podłoża. Sztywność i przejrzystość takiej osłony jest zapewniona dzięki bardzo małym domenom krystalicznym tworzącym całą strukturę.

Właściwości „rozpraszające” elesatomerów powodują dodatkowo, że uszkodzenia w strukturze materiału osłonowego ograniczają się tylko do miejsca, w które trafi odłamek lub kula. Takie pęknięcia nie zmniejszają więc definitywnie widoczności, opancerzenie cały czas zachowuje odporność na kolejne uderzenie, a dodatkowo zawsze istnieje możliwość naprawy osłony za pomocą prostych narzędzi, które mogą być nawet dostępne na polu walki.

Przypuszcza się, że nowe materiały mogą zastąpić szkło pancerne oraz być wykorzystywane jako niewidoczne osłony chroniące np. systemy celownicze i naprowadzania optoelektronicznego oraz punkty obserwacyjne.

Technologia budowy pancerza w oparciu o termoplastyczne elastomery jest obecnie chroniona amerykańskim patentem 9,285,191 „Powłoki polimerowe dla przeźroczystego i naprawialnego opancerzenia”.