Warszawską defiladę „otworzył” przelot samolotów TS-11 Iskra z zespołu Biało-Czerwone Iskry. Następnie pojawiły się śmigłowce SW-4, Sokół, Mi-8/17 oraz szturmowe Mi-24. Następnie miał miejsce przelot samolotów turbośmigłowych – transportowych M-28, C-295 i C-130 Hercules oraz szkolnych PZL-130 Orlik. Lotniczą część defilady „zamknęły” maszyny należące do lotnictwa taktycznego – Su-22, MiG-29 i F-16.

Zobacz więcej: Galeria: Defilada Wojska Polskiego 2016

W Alejach Ujazdowskich pojawiły się następnie pododdziały piesze: Kompanie Reprezentacyjne Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych, Marynarki Wojennej oraz Żandarmerii Wojskowej, pododdziały Inspektoratu Wsparcia SZ, czterech brygad Sił Zbrojnych RP oraz szkół oficerskich. Alejami Ujazdowskimi przeszły też pododdziały państw sojuszniczych NATO (pododdziały z Rumunii, Kanady, Litwy i USA), a także poczty sztandarowe z Estonii, Łotwy, Niemiec, Portugalii, Węgier i państwa partnerskiego NATO - Ukrainy.

W defiladzie wzięły również udział pododdział organizacji proobronnych, poczty sztandarowe jednostek wojskowych, Kompania Reprezentacyjna WP, Szwadron Kawalerii WP oraz Orkiestra Reprezentacyjna WP.

Następnie rozpoczął się przejazd sprzętu wojskowego. Został on (umownie) podzielony na trzy części. Najpierw bowiem zademonstrowano lekkie pojazdy, należące do Żandarmerii Wojskowej czy Wojsk Specjalnych, a następnie cięższe pojazdy kołowe – zarówno wozy bojowe Wojsk Lądowych, jak i pojazdy specjalne na bazie samochodów ciężarowych i wozów opancerzonych, należące do różnych rodzajów Sił Zbrojnych i służb. Uwieńczeniem defilady był przejazd ciężkich, gąsienicowych wozów bojowych, podczas którego po raz pierwszy zaprezentowano armatohaubice Krab na nowym podwoziu, a także czołgi M1A2 Abrams i BWP Bradley.

Czytaj więcej: Armia u progu wyzwań modernizacyjnych. „Stagnacja, czy jakościowy skok”? 

Jako pierwsza swoje pojazdy zaprezentowała Żandarmeria Wojskowa. W Alejach Ujazdowskich pojawili się też żołnierze Wojsk Specjalnych, prezentujący między innymi pozyskane od Stanów Zjednoczonych pojazdy MRAP M-ATV czy HMMVW. W defiladzie uczestniczyły też pojazdy Skorpion-3 bazujące na samochodach terenowych Tarpan Honker, czy bezzałogowce na podwoziach HMMVW.

Następnie zaprezentowali się żołnierze pododdziałów zmotoryzowanych. Prym wiodła tutaj kompania (14 transporterów) na KTO Rosomak oraz dwa wozy ewakuacji medycznej. Zaprezentowano również aparatownię rozpoznania skażeń Hermes. Artylerzyści zaprezentowali radary Liwiec, armatohaubice Dana oraz wyrzutnie Langusta.

W defiladzie wzięli również udział żołnierze Morskiej Jednostki Rakietowej, prezentujący nie tylko wyrzutnie rakiet NSM, ale też wozy kierowania środkami walki. Jest to jeden z najnowszych systemów uzbrojenia używanych w Wojsku Polskim. W Alejach Ujazdowskich pojawili się przeciwlotnicy - najpierw żołnierze obsługujący wyrzutnie Grom i zestawy Hibneryt (zmodernizowane ZU-23-2 na samochodach ciężarowych), a następnie zestawy Osa, wozy dowodzenia Łowcza-3K i stacje radiolokacyjne Soła. Saperzy zademonstrowali trały Bożena ciągnione za samochodami oraz pojazdy Topola na bazie samochodów Iveco, a pododdziały medyczne – sanitarki typu Iveco.

Czytaj więcej: Dlaczego Polska potrzebuje Marynarki Wojennej?

Ostatnim i „najcięższym” elementem defilady był przejazd pododdziałów gąsienicowych – w tym pancernych. W Alejach Ujazdowskich pojawiły się więc kompanie czołgów Leopard 2A5 i Leopard 2A4 oraz PT-91, „wspierane” przez wozy zabezpieczenia technicznego – Bergepanzer 2 na bazie Leoparda 1 w wypadku czołgów produkcji niemieckiej oraz polskich WZT-3 na bazie T-72M.

Po przejeździe Leopardów na defiladzie pojawiły się pododdziały amerykańskie prezentujące czołgi M1A2 Abrams i wóz zabezpieczenia technicznego Hercules oraz BWP Bradley (jedyne gąsienicowe bojowe wozy piechoty podczas defilady). W Alejach Ujazdowskich pojawiły się też armatohaubice samobieżne Krab na nowym podwoziu wraz z wozami dowodzenia oraz pojazdy wojsk inżynieryjnych z wyrzutniami ładunków wydłużonych, a także transportery minowania narzutowego Kroton. Defiladę „zamknął” przemarsz kilkunastu grup rekonstrukcji historycznej.

W trakcie Święta Wojska Polskiego zaprezentowano więc znaczną część wyposażenia, pozostającego w Siłach Zbrojnych bądź też dopiero wdrażanego. Obecność licznych pododdziałów z państw sojuszniczych, w tym z krajów bałtyckich, Węgier, Rumunii, ale też Kanady, Niemiec i USA (w tym niewielkiej jednostki pancernej – „premiera” czołgów Abrams czy BWP Bradley) jest odzwierciedleniem współpracy w NATO, rozszerzanej przez Wojsko Polskie.

W defiladzie jako jedyne państwo spoza Sojuszu wzięła udział Ukraina, co świadczy o szczególnej roli współpracy wojskowej z Polską. Podczas Święta Wojska Polskiego zaprezentowały się również organizacje proobronne. Należy pamiętać, że obecne kierownictwo MON stawia budowę Obrony Terytorialnej w ramach Sił Zbrojnych jako jedno z podstawowych zadań, natomiast w samym procesie jej formowania może być wykorzystany potencjał organizacji proobronnych.

Czytaj więcej: Święto Wojska Polskiego w przededniu przemian. „Sprzęt, Obrona Terytorialna, współpraca w NATO”

Defilada jest jednak również, niestety, potwierdzeniem obecnej kondycji sprzętowej Wojska Polskiego. Trudno bowiem na niej szukać nowoczesnych systemów przeciwlotniczych krótkiego i średniego zasięgu, czy nowoczesnych gąsienicowych bojowych wozów piechoty WP (przestarzałe BWP-1, stanowiące wciąż trzon wyposażenia pododdziałów zmechanizowanych nie zostały zaprezentowane). Z drugiej strony, prezentowano sprzęt wprowadzany w ramach procesu modernizacji – czołgi Leopard 2A5, KTO Rosomak czy np. wyrzutnie pocisków NSM. Po raz pierwszy zademonstrowano też armatohaubicę Krab na nowym podwoziu. Obecna sytuacja Sił Zbrojnych wymaga podjęcia zdecydowanych działań i rozpoczęcia najważniejszych programów modernizacyjnych, tak aby za kilka lat Wojsko Polskie odczuło skutki „technologicznego skoku”.