Ukraińskie Piony jadą na front wschodni

Wojna na Ukrainie - raport specjalny

Uchwycone na nagraniu ciężkie  armatohaubice 2S7  mogą pochodzić z zakładów  remontowych, które od wielu miesięcy przywracają do stanu sprawności magazynowane latami pojazdy tego typu. Mogą to także być maszyny, które remontowano po służbie frontowej mogą to też być działa z części odwodów, które zdecydowano się przemieścić e bliżej wschodniej części kraju. Obecnie największym problemem w obsłudze 2S7 Pion jest kwestia amunicji, która od lat nie jest już produkowana , co wymusza stosowanie jakichkolwiek efektorów, zgodnych z kalibrem lufy. Czy transporthaubic jest przygotowaniem pod ukraińską wiosenną ofensywę? Czas pokaże.

2S7 Pion to radziecka ciężka armatohaubica wprowadzona do Armii Radzieckiej w 1976 roku. Później trafiła do Czechosłowacji i Polski, jednak w niewielkich ilościach. W 1983 roku wprowadzono jej modyfikację, dzięki której m.in. zwiększono szybkostrzelność do 2,5 strz./min., dodano nowy mocniejszy silnik i zwiększono podstawową jednostkę ogniową z czterech do ośmiu pocisków. Był to jednak zapas amunicji nienaruszalny, działo ładowano pociskami dostarczanymi ciężarówkami. Po tej modernizacji systemowi nadano nazwę 2S7M/Małka. Największymi użytkownikami tego systemu artyleryjskiego pozostaje Ukraina (około 90 maszyn, z czego większość w rezerwie) oraz Rosja (60 egzemplarzy w standardzie 2S7M Małka). To najcięższe armatohaubice używane na tej wojnie.

W przypadku 2S7M przeszły one modernizację mającą na celu ulepszenie układu jezdnego i elektroniki, zakończoną w grudniu 2021 roku. Donośność tego systemu określa się na 37,5-47,5/55 km, w zależności od użytej amunicji. Obecnie prowadzone są prace nad pociskiem kalibru 203 mm wyposażonym w tzw. ramjet, czyli silnik strumieniowy mający pozwolić na osiągnięcie zasięgu ostrzału 150-200 km.