Słoweńskie BWP walczą pod Bachmutem

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Słoweńskie B-80A mimo większych zdolności bojowych względem przestarzałych BMP-1 dalej są rozwiązaniem niezadowalającym, zważywszy zarówno na ich zdolności bojowe, jak i na ilość przekazanych wozów. Niemniej, jest to pomoc bardziej wartościowa niż zwykłe transportery opancerzone M113, które nie posiadają żadnego uzbrojenia mogącego realnie oddziaływać na pojazdy opancerzone przeciwnika nawet takie jak bardzo słabo chronione bojowe wozy piechoty BMP-1/2 czy kołowe transportery opancerzone BTR-70/80.

BVP M-80 to gąsienicowy bojowy wóz piechoty produkcji jugosłowiańskiej, produkowany od lat 80. do upadku kraju w latach 90. XX wieku. Układ pojazdu jest bardzo podobny do radzieckiego/rosyjskiego BMP-1 z kierowcą siedzącym z przodu po lewej stronie kadłuba i zespołem napędowym po prawej stronie, wieżą osadzoną pośrodku kadłuba i przedziałem desantowym z tyłu. Pojazd ma trzyosobową załogę, w tym kierowcę, dowódcę i strzelca, i może pomieścić do siedmiu żołnierzy piechoty.

Jednak strop kadłuba jest wyższy względem radzieckiego/rosyjskiego odpowiednika. Dodatkowo uzbrojenie główne stanowi automatyczna armata M55 kal. 20 mm (a nie armatowyrzutnia 2A28 Grom), jeden współosiowy karabin maszynowy 7,62 mm oraz dwie wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych 9M14 Malutka zamontowane po prawej stronie wieży. Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje system ochrony przed bronią masowego rażenia (ABC), system przeciwpożarowy, ogrzewanie oraz system odprowadzania wody.

Wóz napędzany jest silnikiem Daimler Benz OM-403 o mocy 320 KM. Może poruszać się z maksymalną prędkością drogową 65 km/h przy maksymalnym zasięgu 500 km. Zatem pod wieloma względami wozy te są lepsze od swoich rosyjskich odpowiedników, dysponując m.in. większą siłą ognia dzięki wyposażeniu w automatyczną armatę 20 mm zamiast archaicznej 2A28, oraz większej liczby gotowych do użycia pocisków 9M14 na wieży pojazdu (2:1).