Rzadki ukraiński moździerz na archiwalnym nagraniu

Wojna na Ukrainie

Ukraińskie 2S17-2 Nona-SW powstają poprzez osadzenie na bazie przestarzałego wozu rozpoznania artyleryjskiego PRP-3 lub wozu rozpoznania BRM-1 wieży pochodzącej z 2S9 Nona-S kal. 120 mm lub zdobycznych 2S23 Nona-SWK. Przed rozpoczęciem rosyjskiej inwazji na Ukrainę, jeden tego typu wóz powstał na bazie BRM-1K w zakładach remontowych w Szepetowce. Kolejne egzemplarze budowane już po 24 lutego 2022 roku na bazie wspomnianych PRP-3, ale niewykluczone jest opieranie ich na innych wariantach specjalistycznych zbudowanych na bazie BMP-1. Z racji na problemy w podzespołach do podwozia 2S9 Nona-S, jakim jest transporter BTR-D, możliwym jest, że w przyszłości coraz więcej wież z Non będzie przekładanych na nowe podwozia. Film zamieszczony poniżej powstał zapewne na przełomie zimy i wiosny, gdzie widać najpewniej testy 2S17-2, na których wóz nie otrzymał jeszcze żadnego kamuflażu i jest w malowaniu fabrycznym.

2S17-2 Nona-SW to projekt samobieżnego moździerza kal. 120 mm opartego o podwozie bojowego wozu rozpoznawczego  BRM-1K  stworzony w Specjalnym Biurze Projektowym Zakładów  Motovilikha. Prace nad nim rozpoczęto po opracowaniu systemu moździerzowego dla wojsk powietrzno-desantowych, czyli dobrze znanych 2S9 Nona-S. Wnioskodawcą programu było ministerstwo obrony ZSRR, które chciało, aby wojska lądowe otrzymały podobny typ uzbrojenia na szeroko dostępnym podwoziu bazowym. Początkowo wóz określono jako  2S17  Nona-SW i oparto go kadłub samobieżnej armatohaubicy  2S1 Goździk (notabene  prototyp polskiego systemu  M120 Rak wyglądał dość podobnie). Zrezygnowano jednak z tego zamysłu, rozpoczynając projektowanie 2S17 Nona-SW, której  podwozie miał stanowić Obiekt 676, zatem seryjnie produkowany bojowy wóz rozpoznawczy  BRM-1K. Prace zostały zarzucone w 1982 roku na rzecz projektów Crimp i Nona-2.