Polskie Newy dalej walczą na Ukrainie

Pierwsze zdjęcie potwierdzające przekazanie przez Polskę na Ukrainę systemów przeciwlotniczych S-125 Newa pojawiło się w grudniu 2022 roku, chociaż informacje o ich pojawieniu się za naszą wschodnią granicą występowały już wcześniej. Cechą wyróżniająca polską modernizację systemu S-125 Newa do wariantu Newa-SC, jest umieszczenie 4-belkowe wyrzutni na podwoziu wycofanego czołgu T-55. W ramach ulepszenia dodano rejestratory cyfrowe, klimatyzację oraz unowocześniono system hydraulicznego rozwijania i zwijania stacji radiolokacyjnej naprowadzania rakiet SNR. Oprócz tego wymienione zostały w niej komponenty analogowe na cyfrowe, co doprowadziło do podniesienia odporności zestawu na zakłócenia. To wszystko znacząco zwiększyło walory bojowe poradzieckiego systemu OPL, których Polska do rosyjskiej inwazji na Ukrainę miała posiadać w linii 11 zestawów (33 wyrzutnie). Według niepotwierdzonych informacji Ukraina miała dotychczas otrzymać przynajmniej 20 wyrzutni.

S-125 Newa to sowiecki system obrony powietrznej krótkiego zasięgu wdrożony do służby w 1961 roku jako uzupełnienie zestawów S-25 i S-75. Może on zwalczać wiele rodzajów środków napadu powietrznego w tym śmigłowców, samolotów czy pocisków rakietowych. Do eliminacji wyznaczonych celów (w zależności od wersji systemu) stosowane w nim były m.in. rakiety 5W24 oraz 5W27U, oraz D. W zależności od prezentowanego wariantu pozwala on na niszczenie środków napadu powietrznego na dystansie do 25 km i pułapie 18 000 metrów. Wyrzutnia może zostać umiejscowiona na stacjonarnej platformie, samochodzie ciężarowym np. Ził-131 lub podwoziu czołgu T-55 (Newa-SC). Obecnie system S-125 (w różnych odmianach) stosowany jest przez m.in. takie kraje jak Ukraina, Polska, Wietnam, Kazachstan, Syria, Azerbejdżan czy Armenia.

Wariant Newa-SC (skrót pochodzi od słów: samobieżny i cyfrowy) jest polską modyfikacją tego systemu, którą rozpoczęto w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych i została ona zrealizowana przez Wojskowe Zakłady Elektroniczne w Zielonce we współpracy z Wojskową Akademią Techniczną. W ramach ulepszeń dodano rejestratory cyfrowe, klimatyzację, unowocześnienia w systemie hydraulicznego rozwijania i zwijania stacji radiolokacyjnej naprowadzania rakiet SNR. Oprócz tego wymienione zostały w niej komponenty analogowe na cyfrowe, co doprowadziło do podniesienia odporności zestawu na zakłócenia.