Czołgi Stalina szturmują ukraińskie pozycje

Na poniższym materiale wideo widzimy, że na tym odcinku frontu Rosjanie do szturmów stosują głównie transportery opancerzone MT-LB (w tym przynajmniej jeden MT-LBM 6MB z wieżą BPPU-1), które odpierane są m.in. artyleryjską amunicją kasetową. Część pojazdów dociera w okolice ukraińskich pozycji i ostrzeliwuje je przy pomocy karabinów maszynowych, jednocześnie desantując piechotę. Świadczy to też o istotnych brakach w zdolnościach do eliminacji celów opancerzonych przez ukraińską piechotę. Zbrojne Siły Ukrainy muszą zużywać znaczną liczbę środków bojowych na kolejne rosyjskie szarże. Mimo niedostatków w wyniku szturmu miało zginąć przynajmniej 70 Rosjan. Utracono też 18 pojazdów, w tym trzy czołgi.

Szczególną uwagę skupia czołg T-54 należący do 42. Dywizji Strzelców Zmotoryzowanych. Wóz wyposażono w improwizowaną osłonę (tzw. daszek). Najpewniej został porażony przeciwpancernym pociskiem kierowanym, który skutecznie wyeliminował go z walki. Dotychczas te antyczne pojazdy wykorzystywano głównie w roli dział samobieżnych lub czołgów-pułapek. Niczym niemieckie miny samobieżne Goliath maszyny te wypełniano ładunkami wybuchowymi, po czym wysyłano w stronę ukraińskich pozycji. Wykorzystanie opracowanych za Stalina T-54 do szturmowania ukraińskich umocnień może wskazywać, że obecnie te maszyny znajdują zastosowanie jako działa szturmowego do wspierania piechoty. Rosyjski przemysł we współpracy z wojskiem pracuje nad wdrożeniem do armii pojazdów tej klasy jako rozwiązania pośredniego między klasyczną artylerią lufową a samobieżnymi moździerzami.

T-54 to radziecki czołg średni opracowany przez zespół kierunkiem A.A. Morozowa w Biurze Konstrukcyjnym Zakładu Nr 183 w Niżnym Tagile w 1945 roku. Uzbrojenie główne stanowi armata gwintowana D-10T kal. 100 mm. Niektóre pociski mogły przebijać ponad 300 mm stali. Z armatą sprzężono karabin maszynowy SGMT kal. 7,62 mm, zaś na wieży umieszczono wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm.

Opancerzenie czołgu na przedzie wieży wynosi 203 mm, 130 mm na burtach oraz 60 mm z tyłu. Grubość nachylonej pod kątem 60 stopni przedniej płyty kadłuba wynosi 100 mm, zaś na burtach 80 mm stali pancernej. Jednostkę napędową czołgu stanowi silnik wysokoprężny W-54 o mocy 520 KM. Czołg rozpędza się do 51 km/h przy masie własnej wynoszącej 36 ton. Czołgi T-54 i T-55 wyprodukowano w 95 tys. egzemplarzy.