Koreański śmigłowiec KAI LAH gotów do walki? [WIDEO]

Decyzja DAPA de facto umożliwia zawarcie wstępnej umowy dotyczącej produkcji seryjnej maszyn KAI LAH na potrzeby sił zbrojnych Republiki Korei. Dzięki temu możliwa będzie realizacja planu, zgodnie z którym pierwsze seryjne maszyny mają znaleźć się w służbie w pierwszej połowie 2023 roku. Nowe śmigłowce mają zastąpić zarówno lekkie śmigłowce uzbrojone MD Helicopters MD500 Defender, jak też mocno już przestarzałe maszyny uderzeniowe Bell AH-1J/S Cobra. Planowane jest pozyskanie przez koreańskie siły zbrojne co najmniej 210 maszyn KAI LAH.  

Aby było to możliwe do czerwca 2020 roku mają zakończyć się wszelkie niezbędne próby i testy zarówno płatowca jak i wszystkich systemów pokładowych, w tym uzbrojenia artyleryjskiego i rakietowego oraz układów obserwacyjnych i systemów samoobrony. Od września 2020 roku testowane są na jednym z 3 prototypów zarówno systemy samoobrony jak i uzbrojenie. Wszystkie trzy prototypy wylatały już niemal 900 godzin i potwierdziły ponad 3600 z niezbędnych 4000 parametrów i zdolności. W sierpniu KAI planuje uzyskać potwierdzenie pełnej gotowości maszyny do użycia bojowego, aby oficjalnie zakończyć rozwój konstrukcji do końca 2022 roku.

Warto podkreślić, że KAI LAH (Light Armed Helicopter) powstaje równolegle z cywilną maszyną KAI LCH (Light Civil Helicopter). Oba warianty bazują na sprawdzonej maszynie EC155/H155 Dauphin i powstają w kooperacji z Airbus Helicopters. Program zapoczątkowano w 2015 roku, po wyborze europejskiego koncernu na dostawcę kluczowych technologii. Celem było opracowanie lekkiego, dwusilnikowego śmigłowca w wersji cywilnej i wojskowej. Cywilny KAI LCH rozpoczął próby w locie 24 lipca 2018 roku i ma być dostępny na rynku w 2021 r. Wersja wojskowa KAI LAH wzbiła się w powietrze po raz pierwszy nie cały rok później i ma zakończyć próby w roku 2022 a do służby trafić w 2023 roku.

Pod względem koncepcji KAI LAH podobny jest do założeń wg. których powstał polski W-3PL Głuszec. Jest to więc lekki śmigłowiec posiadający zarówno możliwości transportowe, jak też uzbrojenie stałe i podwieszane. Dzięki nowym silnikom Safran (Turbomeca) Ariel 2L2, LAH maszyna posiada dobry stosunek mocy do masy i osiąga prędkość ponad 325 km/h oraz wysoką dynamikę lotu.

Na dziobie maszyny umieszczono głowicę optoelektroniczną, a nieco za nią pod przednią częścią znajduje się trzylufowe, 20 mm działko obrotowe w ruchomej wieżyczce. Uzbrojenie podwieszane to zasobniki z 70 mm pociskami niekierowanymi lub 4 przeciwpancerne pociski kierowane. Dziś są to ppk TOW, ale trwają prace nad nowym, koreańskim pociskiem powietrze-ziemia Cheongeom o zasięgu 8 km, który ma je zastąpić.

Silne uzbrojenie wynika z potrzeby zastąpienia lekkich maszyn wsparcia bojowego MD500 Defender oraz śmigłowców uderzeniowych AH-1J/S Cobra/Super Cobra. Oba typy maszyn uzbrojone są w ppk TOW i niekierowane rakiety 70 mm. KAI planuje po zaspokojeniu potrzeb sił zbrojnych Korei oferować śmigłowce na eksport i szacuje możliwości sprzedaży nawet na tysiąc egzemplarzy.