Amerykańskie rakiety dla niemieckiej tarczy

Jak podaje Reuters, podjęcie kierunkowej decyzji w sprawie zgody na użycie pocisków PAC-3 MSE to ważny krok na drodze do finalizacji programu TLVS. Stało się to możliwe po przeprowadzeniu rozmów przez sekretarza obrony Jamesa Mattisa i niemiecką minister obrony Ursulę von der Leyen.

Prawdopodobnie dokładny zakres planowanego przez Niemcy zakupu (np. liczba rakiet PAC-3 MSE) zostanie upubliczniony przez agencję DSCA przy okazji notyfikacji Kongresu. Sprzęt tego typu będzie bowiem musiał przynajmniej w części zostać zakupiony w drodze umowy międzyrządowej (Foreign Military Sales – FMS).

Przyszły niemiecki system obrony powietrznej ma zostać dostarczony przez spółkę joint venture TLVS, stworzoną w marcu br. przez Lockheed Martin (producenta PAC-3 MSE) i MBDA. Umowa na jego realizację planowana jest do podpisania w 2019 roku.

Niemcy zamierzają oprzeć swój system obrony powietrznej o rozwiązania zestawu MEADS, rozwijanego wspólnie przez Republikę Federalną, USA i Włochy. TLVS będzie zestawem sieciocentrycznym, z możliwością dodawania nowych sensorów i efektorów (także innych niż pociski rakietowe) i działającym na zasadzie „plug and fight” (ang. Podłącz się i walcz). Przypuszczalnie kluczową rolę odegra dookólny radar wielofunkcyjny MFCR, rozwinięty dla MEADS.

Obok pocisków PAC-3 MSE, będących podstawowym uzbrojeniem TVLS, zostaną z nim zintegrowane także niemieckie rakiety IRIS-T SL. Wprowadzenie tych ostatnich pozwoli na przywrócenie w Niemczech do służby systemów przeciwlotniczych klasy krótkiego zasięgu (SHORAD). Obecnie Republika Federalna ma na wyposażeniu jedynie zestawy Patriot oraz należące do bardzo krótkiego zasięgu (VSHORAD) systemy Stinger/Ozelot.

Pociski PAC-3 MSE wejdą też na uzbrojenie modernizowanych niemieckich baterii Patriot PAC-3, które mają pozostać w służbie do czasu pełnego wprowadzenia TLVS, czyli do 2030 roku. Dziś Niemcy dysponują rakietami PAC-3 (CRI) oraz PAC-2 GEM/T.

Kierunkowa decyzja o wyborze MEADS jako podstawy systemu TLVS podjęta została jeszcze w 2015 roku. Pierwotnie zakładano sygnowanie umowy do 2016 roku, ale program jest opóźniony w stosunku do wcześniejszych planów. Utworzenie spółki TLVS, jak i uzyskanie zgody władz USA powinno jednak doprowadzić do przyspieszenia tego projektu.

Po wybuchu wojny na Ukrainie Niemcy zdecydowali się na zwiększenie finansowania systemów obrony powietrznej. Obok TLVS, w ramach programu NNbS, ma zostać pozyskany nowy system służący do obrony mobilnych wojsk lądowych. Ten pierwszy ma osiągnąć gotowość do 2023 roku, kiedy to Republika Federalna wystawi kolejną rotację sił natychmiastowego reagowania NATO (VJTF). Natomiast TLVS trafi do służby w połowie przyszłej dekady.

Pociski PAC-3 MSE zostały pozyskane przez Polskę w ramach programu Wisła (208 rakiet bojowych). Spośród państw europejskich do grona ich użytkowników dołączyły niedawno Szwecja i Rumunia, które zdecydowały się na zakup zestawów Patriot. Rakiety tego typu osiągnęły już wstępną gotowość w US Army, część z realizowanych przez Amerykanów zakupów broni tego typu finansowanych jest z funduszy na Europejską Inicjatywę Odstraszania (European Deterrence Initiative).

Pociski tego typu służą do rażenia różnego typu celów powietrznych: zarówno aerodynamicznych, jak i balistycznych. Mogą zwalczać cele metodą hit-to-kill (bezpośrednim trafieniem). W stosunku do poprzednich wersji PAC-3 mają m.in. silniejszy układ napędowy i zmodyfikowany system sterowania, co pozwoliło na znaczne zwiększenie strefy rażenia i prędkości pocisku.