Siły zbrojne
USAF zamówiło specjalne ratownicze pojazdy taktyczne
Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych poszukiwały pojazdów ratowniczych, które mają w założeniu działać w trudnodostępnych miejscach i stanowić dobrze dobraną jednostkę do ewakuacji personelu z zagrożonego terenu. Pojazdy w ciągu najbliższych pięciu lat mają zostać dostarczone dla potrzeb USAF.
Departament Obrony USA poinformował 19 maja, że w ostatnich dniach doszło do podpisania umowy na produkcję oraz dostawę taktycznych pojazdów poszukiwawczo-ratowniczych (Search and Rescue Tactical Vehicle – SRTV) typu Side by Vehicle, do wykorzystania przez amerykańskie lotnictwo, właśnie podczas prowadzenia operacji tego typu. SRTV trafią na wyposażenie zespołów tzw. PJs, czyli U.S. Air Force Pararescueman podlegających pod AFSOC (Air Force Special Operations Command).
Centrum AFLMC (Air Force Life Cycle Management Center) udzieliło zamówienia firmie BC Customs, która ma swoją siedzibę w Clearfield, w stanie Utah, producentowi rzeczonych pojazdów SRTV. Kontrakt IDIQ (na nieokreśloną liczbę przy niesprecyzowanych warunkach dostaw) jest wart 70 milionów dolarów, a dostawa pojazdów ma trwać przez pięć lat. Wiemy natomiast, że elementami kontraktu są bliżej nieokreślone akcesoria, a także usługi szkoleniowe dla Departamentu Obrony USA i przyszłych kierowców.
Wybór wykonawcy produkcji oraz dostawy był warunkowany tym, że firma BC Customs już w przeszłości zajmowała się dostawą różnego rodzaju pojazdów na potrzeby US Army. Zakończenie jest przewidziane na 31 maja 2026 roku.
Czytaj też: F-15EX nowym Tomcatem? [ANALIZA]
Czym charakteryzują się tego typu pojazdy? Zostały zaprojektowane w 2004 roku, na bazie znanych terenowych konstrukcji typu „buggy”. Charakteryzują się lekkością konstrukcji, przy dużej ładowności, dużemu zasięgu oraz trwałości. Posiadają silnik wielopaliwowy, zdolny do pracy z różnymi mieszankami.
pojazd może być transportowany za pomocą wiropłatów V-22 Osprey. Jego masa własna wynosi 1356 kg, a dmc (dopuszczalna masa całkowita0 około 2495 kg. Utrzymuje maksymalną prędkość 96 kilometrów na godzinę. Do uzbrojenia zalicza się modyfikację dobrze znanego karabinu maszynowego Browninga M2 - M3, o kalibrze 12,7 mm, zdolną do wystrzelenia 1200 pocisków na minutę. Niemniej operator nie jest uzależniony do stosowania broni jednego typu – dzięki modularnej budowie może ona zostać zamieniona na inną, przykładowo na granatnik MK19.
Czytaj też: US Air Force rezygnują z F-22? [KOMENTARZ]
Aczkolwiek ważną cechą, poza szeroką gamą stosowanego uzbrojenia, jest wysoka mobilność terenowa umożliwiająca zespołowi PJów łatwość w podjeździe do trudno dostępnego miejsca, by móc, dzięki platformom ewakuacyjnym, ewakuować z zagrożonego rejonu ranny lub zagrożony personel.
Kacper Bakuła
