USA: Kolejne problemy systemu Patriot

Raport oceniający amerykańskie systemy uzbrojenia (Operational Test and Evaluation) z roku finansowego 2014 odnosi się krytycznie do zdolności systemu Patriot. Jego autor, który jest jednocześnie doradcą Departamentu Bezpieczeństwa i bezpośrednio Sekretarza Obrony Stanów Zjednoczonych wyraźnie zaznacza w nim, że „Naziemny komponent systemu obrony powietrznej i antyrakietowej Patriot nie osiąga zakładanego poziomu niezawodności z powodu złego funkcjonowania radaru”. Dodatkowo wskazano, że szkolenie operatorów systemu Patriot jest nieadekwatne do realnych i skomplikowanych zadań, jakie mogą napotkać we współczesnych działaniach wojennych.

W dokumencie „FY 2014 Annual Report” ponownie potwierdzono, że na razie nie ma środków na sfinansowanie budowy stacji radiolokacyjnej, która zastąpiłaby obecnie wykorzystywany w systemie radar kierowania uzbrojeniem AN/MPQ-53/65 (w dokumencie użyto słowa „zastąpić” a nie „zmodernizować”). Stacja nie zostanie więc ani głęboko zmodernizowana, ani wymieniona przed kolejną rundą testów operacyjnych i ewaluacji, które miały poprzedzić ósmą z kolei fazę modyfikacji Patriota (tzw. „Post-Deployment Build-8”). Przy czym najprawdopodobniej stosowne próby nie zostaną wykonane wcześniej niż w 2016 r.

Rekomendacja, by przeprowadzić testy przez zaimplementowaniem poprawek oznacza, że Amerykanie zostali zmuszeni do zaakceptowania związanego z tym ryzyka, a celem przyszłych badań nie będzie sprawdzenie całego systemu, a jedynie zapewnienie danych niezbędnych do uruchomienia pełnoskalowej produkcji rakiet PAC-3 MSE (których produkcja wstępna ruszyła w 2014 r.).

Zgodnie z dokumentem „FY 2014 Annual Report” wskazuje się na potrzebę m.in.:

• kontynuowania testów i badań systemu Patriot w bardziej złożonych scenariuszach, w czasie ćwiczeń połączonych i sojuszniczych, przeciwko różnorodnym celom powietrznym i w różnych uwarunkowaniach. Nakazano przy tym wyraźnie wykonanie testów z wykorzystaniem tzw. „Red Team”, który próbując włamać się do systemu Patriot ma faktycznie sprawdzić poziom cyberbezpieczeństwa;
• zbadania skuteczności systemu przy wykorzystaniu przez przeciwnika pocisków antyradiolokacyjnych (anti-radiation missile);
• zmiany sposobu szkolenia operatorów urealniając ćwiczone przez nich scenariusze działania do warunków rzeczywiście panujących na współczesnym polu walki;
• sprawdzenia interoperacyjności systemu Patriot z zestawem antyrakietowym THAAD i wzajemnego ich uzupełniania się poprzez m.in. przechwytywanie z użyciem Patriot tych pocisków balistycznych, które nie mogą zostać zniszczone z wykorzystaniem kompleksu THAAD;
• obliczenia średniego czasu pomiędzy krytycznymi awariami (Mean Time Between Critical Mission Failure), a więc sprawdzenia obecnego poziomu niezawodności systemu Partiot;
• zebrania danych potrzebnych do sprawdzenia rakiety GEM (Guidance Enhanced Missile);
• zwiększenia niezawodności radaru Patriot.

Z „FY 2014 Annual Report” wynika, że amerykańskie wojska lądowe zrealizowały czternaście ze wskazanych wcześniej dla US Army dwudziestu trzech rekomendacji, które mogłyby poprawić sytuację. Jednakże, analizując raport należy zwrócić uwagę, że wszystkie rekomendacje wymienione w raporcie z 2014 r. były również w dokumencie „FY 2013 Annual Report”. Oznacza to, że amerykańskim wojskom lądowym nie udało się zrealizować żadnego z poleceń, jakie postawiono im rok wcześniej.

W raporcie „FY 2013 Annual Report” dopisano tylko dwa polecenia (odnośnie poprawienia niezawodności radaru i badań GEM), co oznacza, że siedmiu rekomendacji nie udało się zrealizować już od dwóch lat.

Opóźniane jest między innymi wykonanie testów systemu Patriot w realnie odtworzonych warunkach bojowych, przy użyciu pocisków antyradarowych i przy ataku „cybernetycznym”. Tak więc jak na razie doświadczenia bojowe zestawu odnoszą się jedynie do statycznej i sektorowej obrony wskazanego obszaru. Nie dotyczą scenariusza, w którym hipotetyczny przeciwnik wykorzystuje zaawansowane technologicznie systemy uzbrojenia, prowadząc jednocześnie przeciwdziałanie w celu obezwładnienia komponentów systemu obrony powietrznej.