Sztuczna inteligencja wchodzi do U.S. Army

Przyczyn zainteresowania US Army sztuczną inteligencja (artificial intelligence - AI) należy szukać w kilku obszarach. Po pierwsze, dynamiczny rozwoju technologiczny sprawia, że z jednej strony uzyskujemy niezbędne narzędzia do zwiększenia i przyśpieszenia procesu decyzyjnego, z drugiej czas odgrywa rolę na tyle kluczową, że człowiek powoli nie nadąża z przerobieniem olbrzymiej ilości nadchodzących danych.

Po drugie, to również człowiek jest tzw. „najsłabszym ogniwem”, którego błędne decyzje w wielu przypadkach prowadzą do złych lub wręcz tragicznych następstw. Sztuczna inteligencja mogłaby przynajmniej w pewnych obszarach zastąpić ludzi oraz wypracować za nich możliwe warianty działania, przedstawiane im następnie do akceptacji.

Ponadto nie wymaga ona regeneracji (przynajmniej w takim samym zakresie), tak jak tego wymagają ludzie czy systemy uzbrojenia, oraz nie jest wrażliwa na inne uwarunkowania pola walki wpływające na człowieka (np. stres czy strach).

AI mogłaby też być bardzo użyteczna w nowym obszarze walki, jakim jest cyberatak oraz w zakresie efektywnego szkolenia wojsk.

Dlatego U.S. Army chce dowiedzieć się, w jaki sposób sztuczna inteligencja i możliwości uczenia maszynowego mogą wzmocnić żołnierzy w zakresie zintegrowanych operacji w sferze fizycznej, wirtualnej i kognitywnej. Byłby to ponadto ważny element nowo rozwijanej doktryny, według której należy "nieustannie dążyć do uzyskania przewagi", a AI miałaby to też zapewniać.

Same zapytanie zawiera w sobie trzy zasadnicze obszary, a mianowicie:

• identyfikację obecnego stanu wiedzy i samych możliwości;
• określenie użyteczności dostępnych rozwiązań do zastosowania w wojsku lub ich dostosowanie do takich specyficznych wymagań;
• określenie jak i na ile przemysł, laboratoria czy środowiska akademickie są w stanie spełnić zapotrzebowanie wojska w efektywnym wykorzystaniu nowej technologii i technik sztucznej inteligencji.

Sztuczna inteligencja staje się powoli nieodzownym elementem składowym nowoczesnych rozwiązań systemów walki, zwłaszcza typu C4ISR, w których dochodzi do zastąpienia funkcji dotychczas realizowanych przez człowieka przez układy inteligentne nawet w zakresie podejmowania pewnych, ograniczonych decyzji.

Jednak od jakiego czasu naukowcy negują zastosowanie sztucznej inteligencji do budowy maszyn bojowych. Ich zdaniem doprowadzenie do stanu, w którym maszyna sama będzie podejmowała decyzje, nie jest właściwe i stanowi zagrożenie dla ludzkości.