Siły zbrojne
Przeciwpancerne Kornety już w Serbii
Autor. mil.ru
Zaledwie półtora miesiąca minęło od ujawnienia przez prezydenta Serbii informacji o zakupie rosyjskich kierowanych pocisków przeciwpancernych 9M133 Kornet wraz z wyrzutniami do ich dostawy. Ten bałkański kraj dołączył do wielu państw użytkujących ten system, powiększając zarazem liczbę posiadanej rosyjskiej broni.
Agencja TASS poinformowała w swoim komunikacie, że 24 grudnia do serbskiej bazy lotniczej w Batajnicy drogą powietrzną (przy pomocy samolotu transportowego Ił-76) do końcowego użytkownika trafiły rosyjskie kierowane pociski przeciwpancerne 9M133 Kornet. Jest to kolejna część dostaw rosyjskiego uzbrojenia oraz wykwalifikowanej pomocy wojskowej z Moskwy, jakie to bałkańskie państwo otrzymuje od dłuższego czasu. Poprzednio Belgrad miał szansę uzyskać zmodernizowane T-72 i BRDM-y-2MS odpowiednio w liczbie 20 i 19 sztuk owych wozów (spośród sumarycznej liczby sześćdziesięciu pojazdów, dostarczanych od 2019 roku). Serbia może także dysponować kilkoma samobieżnymi zestawami rakietowo-artyleryjskimi Pancyr-S1 i statkami powietrznymi w rodzaju czterech śmigłowców szturmowych Mi-35M, trzech transportowych Mi-17V-5 i sześciu MiG-29. Wiele spośród wymienionego powyżej sprzętu wojskowego zostało pozyskanych w ramach bezpłatnej pomocy militarnej.
Czytaj też
Potwierdzenie dotrzymania dostawy do końca bieżącego roku otrzymał serbski prezydent Aleksandar Vučić podczas listopadowego spotkania z rosyjskim odpowiednikiem Władimirem Putinem w czarnomorskiej rezydencji w Soczi. Vučić wtedy zapewniał o ważności decyzji o zakupie kierowanych pocisków ppanc. jako jednego z istotnych elementów mających wpływ na bezpieczeństwo kraju.
System Kornet 9M133 produkowany jest w Rosji od wczesnych lat dziewięćdziesiątych i w bazowej wersji składa się z przenośnej wyrzutni 9P163-1, celownika termowizyjnego 1PN79-1 i kierowanego w wiązce laserowej pocisku przeciwpancernego z głowicą kumulacyjną lub termobaryczną. Jego maksymalny zasięg ocenia się na nawet 8-10 kilometrów (w zależności od wariantu), zaś przebijalność mieści się w zakresie 1000-1300 milimetrów. System może być również zaadaptowany do wielu wozów, w tym transporterów opancerzonych lub bojowych wozów piechoty, co jest dość popularnym zjawiskiem w Siłach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Do użytkowników systemu poza Rosją oraz wspomnianą powyżej Serbią zalicza się szereg państw z Azji i Afryki, włączając poradzieckie republiki (Armenię, Azerbejdżan), bliskowschodnich partnerów (Arabię Saudyjską, Katar, Bahrajn, Irak, Iran), czy innych użytkowników broni rosyjskiej w rodzaju Indii, Korei Północnej, Syrii czy Turcji.
Czytaj też
