Niszczyciel USS Gravely w Polsce [FOTO]

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

USS Gravely należy do niszczycieli typu Arleigh Burke. Są one obecnie podstawowym i najliczniejszym okrętem nawodnym US Navy. W ramach pierwszej serii (Flight I) zbudowano 21 jednostek tego typu (numery od DDG 51 do DDG 71), a w ramach drugiej (Flight II) jeszcze 6 kolejnych (numery od DDG 72 do DDG 78). Ku zaskoczeniu wielu obserwatorów, wcielone w latach 1991-1999 niszczyciele, nie miały hangarów dla śmigłowców, a tylko lądowisko dla nich. Kolejna seria (Flight IIA) budowana jest według zmodyfikowanego projektu i posiada już dwa hangary. Łącznie seria ta będzie liczyła 47 jednostek (numery od DDG 79 do DDG 124 oraz DDG 127).

Pierwszy okręt Flight IIA wszedł do służby w 2000 roku, a ostatni wejdzie w 2023 roku. Na ten sam rok 2023 planowane jest podniesienie bandery na pierwszym niszczycielu kolejnej serii (Flight III). Obecnie budowanych i zamówionych jest już 14 takich jednostek (numery DDG 125, DDG 126 i od DDG 128 do DDG 139), a planowanych co najmniej 6 kolejnych. Dałoby to łącznie 95 (sic!) niszczycieli typu Arleigh Burke. Liczba ta jest imponująca, ale warto pamiętać, iż poprzednia generacja okrętów nawodnych US Navy składała się z krążowników typu Ticonderoga, niszczycieli typu Spruance oraz fregat typu Oliver Hazard Perry.

W związku z tym nie może dziwić, iż niszczyciele tego typu wielokrotnie odwiedzały już Polskę. Były u nas USS Arleigh Burke (DDG 51), USS Mitscher (DDG 57), USS Ramage (DDG 61), USS Cole (DDG 67), USS Ross (DDG 71), USS Mahan (DDG 72), USS Robin Cook (DDG 75), USS Oscar Austin (DDG 79), USS Roosevelt (FFG 80), USS Forrest Sherman (DDG 98), USS Farragut (DDG 99), USS Gravely (DDG 107) oraz USS Jason Dunham (DDG 109). Niektóre z nich były więcej niż jeden raz. Ostatni gość czyli USS Gravely był w Gdyni po raz trzeci. Wcześniej cumował też przy Nabrzeżu Francuskim w dniach od 5 do 6 maja 2022 roku i od 19 do 23 kwietnia 2019 roku.

USS Gravely został zbudowany w stoczni Ingalls Shipbuilding w Pascagouli w stanie Mississippi, należącej do koncernu Northrop Grumman. Stępkę pod niego położono 26 listopada 2007 roku, wodowano go 30 marca 2009 roku, a wcielono do służby 20 listopada 2010 roku. Okręt przy 155,3 m długości całkowitej, 143,6 m długości na linii wodnej i 17,98 m szerokości całkowitej ma 9880 ton wyporności pełnej. Jego napęd stanowią cztery turbiny gazowe GE LM2500-30 o łącznej mocy 74600 kW. Napędzają one dwie śruby, zapewniając prędkość maksymalną 31 węzłów. Przy prędkości marszowej 20 węzłów zasięg okrętu wynosi 4400 mil morskich. Załogę niszczyciela stanowi 329 marynarzy w tym 32 oficerów. Na śródokręciu ma on urządzenia służące do przeładunku ładunków w morzu. Mogą to być zarówno ładunki suche jak i paliwo okrętowe oraz lotnicze.

Podstawowe uzbrojenie rakietowe przechowywane jest w dwóch pionowych wyrzutniach Lockheed Martin Mk 41 VLS. Dziobowa wyrzutnia ma 32 komory, a rufowa 64. Wyrzutnie przystosowane są do odpalania rakiet manewrujących Raytheon RGM-109C/D Tomahawk Block II lub RGM-109E Block IV. Można z nich również strzelać rakietami przeciwlotniczymi Raytheon Standard SM-2 Block III, Block IIIA, Block IIIB i Block IV, Standard SM-6, Raytheon RIM-162A/B ESSM Block I. Przystosowane sa również do pocisków przeciw okrętom podwodnym Lockheed Martin RUM-139 Vertical Launch ASROC przenoszących torpedę Mk 54 LWT. Konfiguracja ukompletowania załadowanych rakiet zależy od przewidywanej misji bojowej. W czasie wizyt w zagranicznych portach US Navy raczej nie informuje o liczbie i typach przenoszonych pocisków, ale nieoficjalnie wiadomo, iż przeważnie wyrzutnie Mk 41 nie są całkowicie załadowane. Niszczyciel nie ma natomiast powszechnie stosowanych wyrzutni rakiet przeciwokrętowych RGM-84 Harpoon.

Na dziobie niszczyciel ma pojedynczą armatę kalibru 127 mm BAE Systems Mk 45 Mod 4, a na rufowej pokładówce sześciolufową armatę kalibru 20 mm Raytheon Mk 15 Phalanx Block 1B. Na śródokręciu okręt ma dwie zdalnie kierowane armaty kalibru 25 mm Mk 38. W ostatnich latach na dziobie i rufie okrętu przygotowano cztery dodatkowe opancerzone stanowiska wkm Browning M2 kal. 12,7 mm. Lekkie uzbrojenie uzupełniają dwa karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm M240 zainstalowane na skrzydłach mostka. Uzbrojeniem przeciw okrętom podwodnym są również dwie potrójne wyrzutnie Mk 32 Mod 14 dla lekkich torped kalibru 324 mm Raytheon Mk 54. Okręt wyposażony jest w sześć sześciolufowych wyrzutni celów pozornych Mk 137 i cztery dwulufowe wyrzutnie Mk 137 Mod 10. Ma również cele pozorne przeciwko torpedom SLQ-25A Nixie. Do walki elektronicznej służy okrętowy zestaw Raytheon SLQ-32(V)3, w najnowszej wersji zainstalowany na pokładzie niedawno, w miejsce starszego.

Najważniejszym radarem na okręcie jest oczywiście Lockheed Martin SPY-1D(V) z czterema antenami ścianowymi na dziobowej nadbudówce, służący do kontroli powietrznej i kierowania ogniem w ramach systemu AEGIS Baseline 9. Niszczyciel ma również trzy (jeden na dziobie i dwa na rufie) radary kontroli ogniem Raytheon SPG-62, radar wykrywania celi nawodnych DRS SPS-67(V)5 oraz oczywiście radary nawigacyjne. Do poszukiwania i wykrywania zanurzonych okrętów podwodnych służą kadłubowa i holowana stacje hydrolokacyjne.

Dzięki zmianie podejścia US Navy do tego typu niszczycieli ma on na rufie dwa hangary dla śmigłowców MH-60R. Są to uniwersalne maszyny konfigurowane w zależności od przewidywanych misji. Aby zmieścić śmigłowiec w stosunkowo małym hangarze ma on zwijane łopaty wirnika nośnego oraz składaną belkę ogonową. Śmigłowiec który okręt miał w Gdyni należał do 72.Morskiego Dywizjonu Śmigłowców Uderzeniowych (HSM-72 Helicopter Maritime Strike Squadron).

USS Gravely wchodzi w skład 28.Dywizjonu Niszczycieli, którego stałą bazą jest Norfolk w stanie Wirginia. Wchodzący w skład tego dywizjonu bliźniaczy Forrest Sherman" (DDG 98) niedawno, w dniach od 27 do 30 marca 2022 roku, cumował w Gdańsku. Ostatnie zwiększenie obecności amerykańskich sił morskich na Bałtyku ma niewątpliwy związek z wojną na Ukrainie. Dodatkowo Amerykanie prowadzą teraz na tym akwenie międzynarodowe ćwiczenia Baltops 22, w których oprócz państw NATO biorą udział również siły morskie Szwecji i Finlandii. Po ich rychłym przyjęciu do NATO bezpieczeństwo Polski i innych państw bałtyckich wyraźnie wzrośnie. Aby to bezpieczeństwo utrzymywać na wysokim poziomie należy odbudować polską Marynarkę Wojenną oraz nadal stwarzać korzystne warunki do wizyt innych okrętów w Polsce. Tak jak miało to miejsce z USS Gravely.