Korea Południowa zamawia kolejne wyrzutnie Chunmoo

Informacja o zawarciu umowy na kolejne K239 dla południowokoreańskich wojsk lądowych została podana przez m.in. serwisu DealSite oraz ArmyRecognition. Nie wiadomo, ile dokładnie zostanie pozyskanych systemów Chunmoo oraz wozów transportowo-załadowczych przez DAPA w ramach umowy o wartości ponad 244 mln USD. Ma ona obowiązywać do końca 2026 roku i zapewne pozwoli na zastąpienie resztki dotychczas używanych przez Koreę Południową wieloprowadnicowych wrzutni M136/M136A1 Kooryong kal. 130/131 mm oraz być może części gąsienicowych systemów M270/M270A1 używanych jeszcze w liczbie 58 egzemplarzy.

Podstawę artylerii rakietowej Korei Południowej stanowią wspomniane K239, których dokładna liczba w służbie jest trudna do określenia. Według różnych szacunków można wnioskować, że pojest to obecnie 218 lub nawet 360 egzemplarzy K239 Chunmoo (chociaż ta druga wartość to zapewne liczba docelowych zestawów rakietowych), które zastąpić mają wszystkie starszego typu wyrzutnie K136/136A1 Kooryong oraz także zapewne gąsienicowe M270/M270A1. Podpisanie wspomnianej umowy (jeżeli oficjalnie się to potwierdzi) oznacza znaczące zwiększenie potencjału rażenia celów lądowych względem dotychczas używanych wyrzutni K136/K136A1, dla których Chunmoo powstał jako następca. Te zaś mogłyby zostać sprzedane lub przekazane do innych krajów.

K239 Chunmoo to wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet opracowana w Republice Korei. W Siłach Zbrojnych tego państwa zastępuje przestarzałe już systemy K136 Kooryong oraz amerykańskie M270 MLRS. Producentem jest koncern Hanwha Aerospace. W module uzbrojenia stosowane są dwa pojemniki transportowo-startowe (zasobniki) na pociski rakietowe (podobnie jak w M270). Wyrzutnię osadzono na samochodzie ciężarowym Doosan z napędem 8x8 i opancerzoną kabiną. Pojazd o masie 31 ton rozpędza się do 90 km/h, a zasięg operacyjny wynosi 800 km. Bliskim krewnym Chunmoo jest polski Homar-K, w którym koreański moduł uzbrojenia osadzono na polskim nośniku Jelcz i zintegrowano z szeregiem krajowych podzespołów.

W działaniach bojowych K239 są wspierane przez artyleryjskie wozy amunicyjne bazujące na identycznym podwoziu. Na pojeździe znajdują się cztery zasobniki z pociskami rakietowymi. Podobnie jak w amerykańskiej M270 MLRS system przeładunku kontenerów transportowo-startowych jest wysoce zautomatyzowany.Używane w K239 pociski rakietowe mogą być wyposażone w głowice bojowe wielu typów: odłamkowo-burzące, zapalające, dymne, oświetleniowe, a także kasetowe z pociskami przeciwpancernymi lub przeciwpiechotnymi. W jednym kontenerze transportowo-startowym systemu K239 można umieścić amunicję następujących typów:

• 20 niekierowanych rakiet K33 kalibru 130 mm, o zasięgu 36 km;
• 6 niekierowanych rakiet KM26A2 kal. 227 mm (produkowanych na amerykańskiej licencji), o zasięgu 45 km;
• 6 kierowanych pocisków CGR-080 kal. 239 mm, o zasięgu 80-85 km;
• taktyczny pocisk balistyczny KTSSM-II kal. 600 mm, o zasięgu 290 km.

Co istotne, na jednej wyrzutni można stosować zasobniki z pociskami dwóch różnych typów (np. jeden z sześcioma CGR-080 i jeden z pociskiem CTM-290). Obecnie prowadzone są prace badawczo-rozwojowe nad wydłużeniem zasięgu pocisków CGR-080 kal. 239 mm, a także nad wdrożeniem pocisków CTR-MR o zasięgu 160 km. W każdym zasobniku zmieszczą się cztery sztuki tej amunicji.