Japonia krytykuje amerykańskie amfibie. Potrzebny następca

Transporter AAV7A1 to wdrożona w 1997 roku głębsza modernizacja pojazdu AAV7 (Assault Amphibious Vehicle), którego produkcję uruchomiono w 1972 r. W tym samy roku trafiły one do wyposażenia Sił Zbrojnych USA jako amfibijne transportery opancerzone LVT7 (Landing Vehicle Tracked). W toku modernizacji do standardu AAV7A1, przeprowadzonej w ramach programu RAM/RS (Reliability, Availability, Maintainability/Rebuild to Standard), pojazdy otrzymały zawieszenie i układ bieżny z bojowych wozów piechoty rodziny M2 Bradley, a także ten sam silnik Cummins VTA903T generujący 525 KM.

Wóz wyposażony jest w system wieżowy UGWS (Up Gunned Weapon Station), którego uzbrojenie stanowi wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm z zapasem 1200 naboi kalibru 12,7x99 mm, oraz granatnik maszynowy Mk19 Mod3 kalibru 40 mm z zapasem 864 granatów kalibru 40x53 mm. Transporter może być także wyposażony w dodatkowy pancerz EAAK (Enhanced Applique Armor Kits). Jego załogę stanowi trzech żołnierzy, a z tyłu w przedziale transportowym mieści się 21 żołnierzy desantu.

Japonia kupiła 58 pojazdów w trzech wersjach:

• 46 w wersji transportera piechoty AAVP7A1;
• 6 w wersji wozu dowodzenia AAVC7A1;
• 6 w wersji wozu zabezpieczenia technicznego AAVR7A1. Obecnie pojazdy te uznawane są już za przestarzałe nie tylko przez Korpus Piechoty Morskiiej USA (USMC) ale również przez Japończyków, którzy wskazują, że wozy mają za małą małą dzielność morską, są podatne na duże przechyły i pływają zbyt wolno.

Dodatkowo ich uzbrojenie jest uznawane za niewystarczające. Dlatego też Japończycy wykazują, że potrzebny jest pojazd silniej uzbrojony (tu jako pożądane uzbrojenie wymienia się co najmniej armatę automatyczna kalibru 30 mm) oraz o lepszej dzielności morskiej, większej prędkości pływania. Z tego wynika, że potrzebny jest odpowiednik, projektowanego dawniej w USA, następcy AAV7A1.

Takim pojazdem była rodzina wozów EFV (Expeditionary Fighting Vehicle) w wersji amfibijnego bojowego wozu piechoty EFVP1 i wozu dowodzenia EFVC1. Transportery te uzbrojone były właśnie w armatę automatyczną kalibru 30 mm, sprzężony z nią karabin maszynowy kalibru 7,62 mm. Sam wóz był również zdolny do pływania z o wiele większą prędkością, na dużo większych odległościach pomiędzy okrętem transportowym a brzegiem.

Prace nad tego typu pojazdem prowadzi obecnie Republika Korei. Niewykluczone, że i Japonia podejmie się prac nad podobną maszyną, jako następcą wozów AAV7A1, w celu przezbrojenia brygady ARDB (Amphibious Rapid Deployment Brigade). Z kolei Korpus Piechoty Morskiej USA, po zarzuceniu programu EFV, wprowadza kołowe amfibijne transportery opancerzone ACV. Czy również w USA powrócić koncepcja gąsienicowego amfibijnego bojowego wozu piechoty?