Coraz więcej K2 w Polsce. Ile czołgów mają Siły Zbrojne? [KOMENTARZ]

Przypomnijmy, że 11 marca dostarczono 3 czołgi, 17 marca dotarły 4 kolejne, a 19 marca do portu w Gdyni zawinął statek z 11 wozami na pokładzie. W ciągu niespełna dwóch tygodni Hyundai Rotem dostarczył Siłom Zbrojnym RP 18 czołgów K2 Black Panther ze 180 wozów, które dotąd zamówiono. Warto więc zaktualizować informacje o liczebności czołgów podstawowych wszystkich typów w Wojskach Lądowych, tym bardziej, że sytuacja sprzętowa w Wojskach Pancernych i Zmechanizowanych ulega stopniowej poprawie, a średni wiek sprzętu maleje. Zatem przyjrzyjmy się liczbom po najnowszych dostawach oraz perspektywom do końca 2026 roku.

Obecnie w Wojskach Lądowych służą maszyny następujących typów:

• 46 K2 Black Panther;
• 69 M1A1FEP Abrams;
• 66 Leopard 2A4;
• 62 Leopard 2PL;
• 105 Leopard 2A5;
• ok. 172 PT-91 Twardy;
• ok. 111 T-72M1 i M1R.

Sumą jest 631 maszyn, z których 348 egzemplarzy to nowoczesne zachodnie czołgi 3. generacji, zaś około 238 kolejnych to stopniowo wycofywane T-72M1 i PT-91 Twardy. Trwająca wymiana pokoleniowa polskich czołgów podstawowych sprawia, że Siły Zbrojne RP znajdują się w okresie przejściowym. To przekłada się na mnogość typów sprzętu w Wojskach Pancernych i Zmechanizowanych, która będzie trwała, dopóki najstarsze maszyny nie zostaną wycofane, a w ich miejsce zagoszczą pojazdy nowszej generacji. Jakie są zatem perspektywy na nadchodzące lata?

Do końca 2024 roku dla Sił Zbrojnych RP ma zostać dostarczonych jeszcze 38 sztuk K2 Black Panther oraz 47 egzemplarzy M1A1FEP Abrams. Wdrożenie tych maszyn do służby zwiększy liczebność nowoczesnych czołgów 3. generacji w Wojsku Polskim do 433 wozów. To umożliwi wycofanie z linii kolejnych T-72M1, które są nie tylko przestarzałe, ale też coraz droższe i trudniejsze w utrzymaniu.

Zgodnie z informacjami, które dotąd opublikował MON, w 2025 r. mają rozpocząć się dostawy pozostałych 96 egzemplarzy K2 Black Panther. Do Polski trafią także pierwsze spośród 250 sztuk M1A2SEPv3 Abrams. Ostatnia transza tych ostatnich ma trafić do kraju w 2026 r. Oznacza to że w 2027 r. Polska będzie dysponować następującą flotą czołgów 3 generacji:

• 180 K2 Black Panther;
• 116 M1A1EP Abrams;
• 250 M1A2SEPv3 Abrams;
• 105 Leopard 2A5;
• 128 Leopard 2PL.

Łączna liczba maszyn 3. generacji wyniesie więc 779. Oczywiście to nie zaspokoi pełni potrzeb Sił Zbrojnych RP, lecz najprawdopodobniej umożliwi wycofanie ze służby wszystkich T-72 i PT-91. Decyzje o zakupach kolejnych wozów, by umożliwić dalszą rozbudowę liczebności Wojsk Lądowych, a także by stworzyć rezerwy sprzętu pancernego, są więc koniecznością. Niezbędne jest doprowadzenie do realizacji programu K2PL, w wyniku którego do Wojska Polskiego trafi 820 egzemplarzy nowoczesnych maszyn wyprodukowanych w Republice Korei oraz w Polsce. Z czasem to też pozwoli na modernizację wdrożonych już do służby w Wojskach Lądowych czołgów K2 do standardu K2PL, ujednolicając flotę i zwiększając potencjał polskiego pancerza.

Zgodnie z planem także czołgi M1A1FEP Abrams mają zostać podniesione do standardu M1A2SEPv3. Co więcej, zakupy oraz produkcja czołgów K2PL w Polsce umożliwią stopniowe wycofywanie z linii czołgów Leopard 2PL i Leopard 2A5. Realizacja tych planów umożliwi jednoczesną rozbudowę floty oraz redukcję typów czołgów podstawowych z obecnych siedmiu do dwóch. W perspektywie wieloletniej na stanie Wojska Polskiego znajdą się maszyny dwóch typów:

• 366 M1A2SEPv3 Abrams;
• 1000 K2PL.

Zarówno liczebność, jak i jakość sprzętu pancernego w Siłach Zbrojnych RP ulega stopniowej poprawie. Wartość bojowa maszyn takich jak K2 czy M1 równa się kilku czołgom T-72M1R lub PT-91 Twardy. Teraz zadaniem MON jest pójście za ciosem, by doprowadzić ten proces do szczęśliwego końca.

Oczywiście pozostaje wiele do zrobienia w innych obszarach Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych. Kluczowe jest rozpoczęcie produkcji seryjnej i wdrożenie dużej liczby bojowych wozów piechoty Borsuk, przyjęcie i zakupy nowoczesnego wyposażenia indywidualnego dla żołnierzy piechoty zmechanizowanej, rozwijanie wielopoziomowej obrony przeciwpancernej itd.

Oczywiście to są procesy, które muszą potrwać, bo żadnego z nich nie da się zrealizować z dnia na dzień. Kluczowa jest ciągłość decyzyjna i konsekwencja w realizacji tych programów. W końcu Siły Zbrojne RP oraz kompetencje krajowego przemysłu obronnego to polisy ubezpieczeniowe na wypadek wojny dla wszystkich obywateli Rzeczypospolitej.